Morgunblaðið - 09.10.1996, Side 40

40 MIÐVIKUDAGUR 9. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ferdinand
BREF
HL BLAÐSINS
Krínglan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Skattlagning út
í bláinn
Frá Guðrúnu Maríu Óskarsdóttur:
ÞEGAR laun erfiðisins er ekki leng-
ur að finna sökum letjandi, fremur
en hvetjandi, skattaumhverfis er
illa komið fyrir einni þjóð. Þegar
hinn íslenski launamaður þarf að
taka lán til þess að framfleyta sér
og sínum er eitthvað að. Hinum
ýmsu ráðamönnum hefur orðið tíð-
rætt um það upp á síðkastið hversu
mjög landsmenn hafi eytt um efni
fram. Hvernig væri að þessir góðu
menn kæmu um stund niður úr fíla-
beinsturninum og litu augum lífs-
kjör þorra almennings í landinu sem
er nær því að sligast undan skatt-
byrði og ber lítið annað úr býtum
heldur en aukið vinnuálag og lægri
laun, laun sem duga vart eða ekki
til framfærslu?
Hinn mikli þrýstingur á sparnað
innan hins opinbera hefur leitt af
sér næstum ómannúðlegt vinnuum-
hverfi og nægir þar að nefna hinar
ýmsu spamaðarherferðir í heil-
brigðisþjónustugeiranum og
umönnun ýmiss konar þar sem
mönnun er í lágmarki sökum
„sparnaðar" og fólk útkeyrt af
vinnuálagi. Þessi annars sérkenni-
legi sparnaður étur sjálfan sig upp
með vinnuforföllum starfsfólks, lé-
legri þjónustu sem og hugsanlegum
langvarandi áhrifum er kunna að
felast í nokkurs konar vélrænni
umönnun er ég hygg að enginn vilji
hafa til frambúðar. Manneskjan,
hvort sem hún er ung eða gömul,
þarfnast umhyggju er verður ekki
mæld í einingum eða normum, per
mínútur og sekúndur, hvorki hjá
þessari kynslóð frekar en annarri.
Sú framtíðarsýn er felst í því að
hlúa að hornsteini samfélagsins,
fjölskyldunni, með öllum ráðum
þarf að koma til sögunnar. Hér
ætti til dæmis að veita verulegan
skattaafslátt er hjón eignast sitt
fyrsta barn í stað þess að veita
meiri afslátt fyrir íjárfestingu í
steinsteypu.
Einnig þarf að hefja aftur á loft
fyrrum frumkvæði Reykjavíkur-
borgar, að greiða foreldrum fyrir
að dvelja heima með börnum sínum.
Fæðingarorlof þarf að lengja og
heimgreiðslur að koma á móti, til
tveggja ára aldurs, svo tilfinninga-
legum þörfum ungra barna sé hægt
að sinna af foreldrum þeirra sem
eru þess alla jafna best umkomin.
Þetta getur jafnvel mótað líf hins
unga borgara fyrir lífstíð, þ.e. að
hinum tilfinningalega þætti sé sinnt
af alúð í upphafi. Öll tveggja ára
börn á landinu ættu síðan að eiga
þess kost að umgangast, félaga sína
á sama aldri í leikskólum landsins.
Það gefur augaleið að ef foreldr-
ar ættu þess kost að dvelja heima
með börnum sinum til tveggja ára
aldurs myndi rýmkast til á vinnu-
markaði og atvinnuleysi ef til vill
minnka. Hið sama þarf að gilda
hvað varðar fólk í námi, hvatning
til þess að dvelja fyrstu tvö árin
með börnum sínum þarf að vera til
staðar. Námið getur beðið í tvö ár
en tilfinningar barnsins ekki.
Skattlagning er tæki til stjórnun-
ar og því fyrr sem stjórnmálamenn
finna færar leiðir til þess að hefja
á loft hin sönnu gildi, gildi er vara
munu til framtíðar til handa kom-
andi kynslóð, því færri sámfélags-
leg vandamál munu verða oss fjötur
um fót. Vonandi er þess einnig að
vænta að verkalýðshreyfingin rói
öllum árum í átt til mannvænlegra
samfélags, í komandi kjarasamn-
ingum, og sjái til þess að umsamin
laun að loknum skattgreiðslum dugi
hveijum vinnandi manni til fram-
færslu.
GUÐRÚN MARÍA ÓSKARSDÓTTIR,
Látraströnd 5, Seltjarnarnesi.
Beiðni um úrsög’ii úr
Þjóðkirkjunni
Frá Sigrúnu Pálínu Ingvarsdóttur:
ÉG, UNDIRRITUÐ, hef tekið þá
ákvörðun að segja mig úr Þjóðkirkj-
unni þar sem ég sé mér ekki fært
að taka þátt í né tilheyra stofnun sem
ekki tekur ábyrgð á ástandinu innan
kirkjunnar. í mörg ár hef ég barist
við að koma sannleikanum og lífs-
reynslu minni á framfæri til ábyrgra
aðila. Ég áleit það vera skyldu mína
sem ábyrgur þjóðfélagsþegn og sem
einstaklingur innan Þjóðkirkjunnar.
Ólafi Skúlasyni hefur ekki tekist að
sanna sakleysi sitt og situr því á bisk-
upsstóli sem _ meintur kynferðisaf-
brotamaður. Ég mun ekki ganga í
annað trúfélag og vona ég að sá
dagur renni upp að hægt verði að
treysta Þjóðkirkjunni til að horfast í
augu við sannleikann og hún verði
fær um að taka á máli eins og mínu.
Hveijum getum við treyst ef við get-
um ekki treyst prestunum okkar?
SIGRÚN PÁLÍNAINGVARSDÓTTIR.
Stundum ligg ég vakandi á nóttunni og spyr: Þá talar rödd til mín sem segir: „Reyndu að
„Hvað get ég gert til að hindra það að líf mitt slappa af í hornunum.“
líði svo hratt?“
Hvað skal segja? 33
Væri rétt að segja: Þetta er hollt, þótt að það sé vont á bragðið.
Svar: Orðið þótt er orðið til úr þó at, svo þótt að er eins kon-
ar tvítekning (þó að að). Því er rétt að segja annað hvort: Þótt
það sé vont eða: Þó að það sé vont.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.