Morgunblaðið - 17.10.1996, Blaðsíða 44

44 FIMMTUDAGUR 17. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TTL BLAÐSINS
Grettir
Tommi og Jenni
i égge.6 eíiu\\
norfí cLþetta.)'
/tegarþaa er
£únt hxgt/
N/
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 5691329
• Netfang: lauga@mbl.is
Þingmenn vaða reyk
Frá Arsæli Mássyni:
ÍSLENDINGUM hefur alltaf þótt
slæmt að láta aðra hafa vit fyrir
sér. Það mátti berlega heyra á þing-
mönnum okkar sumum þegar gaspr-
að var um ástand vega á Vestfjörð-
um í opinberri ræðu nýlega; ræðu-
maður gaf nefnilega í skyn að úr-
bóta væri þörf í vegamálum þar
vestra. Þetta var vitaskuld túlkað
sem gróf íhlutun um málefni sem
þingmönnum einum kemur við, og
þeir vilja ekki láta nýbakaðar topp-
fígúrur segja sér fyrir verkum, sér
í lagi ekki meðan kosningaskjálftinn
enn hijáir þá. Enda geta þeir látið
þetta sem vind um eyru þjóta, og
gera það sjálfsagt.
En á hinn bóginn eru hátthreykt-
ir þingmenn jú til þess kjörnir að
segja þjóðinni fyrir verkum, og þrátt
fyrir blóðboma stífni landans þá ber
öllum að fara eftir því sem kveðið
er á um á Alþingi. I nýjum lögum
þaðan um reykingavarnir er opinber-
um starfsmönnum skipt í tvo hópa.
Það eru nú svosem ekki einu nýju
lögin sem skipta okkur jötusetunum
upp, en í öllum tilvikum eru ég og
mínir kollegar í öðrum hópi en þing-
menn, illu heilli. Stéttarfélög opin-
berra starfsmanna hafa bent á hitt
og þetta sem betur mætti fara í
sumum þessara laga, en reykinga-
löggjöfin nýja hefur sloppið undan
þeirra gagnrýni. Samkvæmt henni
eru þingmenn í þeim hópi sem þarf
að þola óbreytt ástand næstu árin,
reykingar eru leyfðar hér og þar um
stofnunina, t.d. á kaffistofu. En á
meðan þeir þurfa að búa við þetta,
þá er minn vinnustaður gerður reyk-
laus í einni svipan, og erum við nú
laus við þennan ósóma sem stundað-
ur var af fámennum hópi kennara í
þar til gerðu afstúkuðu horni. Enda
segir löggjöfin það líka óforsvaran-
legt að kennarar séu að hafa þennan
ósið fyrir unglingunum.
En allt væri þetta nú gott og bless-
að - ef ekki hefði komið í ljós að
þrátt fyrir góðan vilja Alþingis, þá
þverskallast sumir við enn. Leik-
urinn hefur borist út á svalir kenn-
arastofunnar og þar er nú spúð eitri
upp í alsaklausar haustrigningarnar
- og það beint fyrir framan nemend-
ur skólans. Og annars staðar frá
berast þær fréttir að kennarar fari
út í bíla sína eða reyki jafnvel með-
al nemenda sinna utandyra. Það er
vitaskuld ótrúleg ósvífni að ganga
svona á skjön við anda laganna, for-
dæmið er hálfu augljósara en fyrr.
Var hægt að láta sér detta í hug
að einhveijir væru svo forhertir að
lúta ekki löggjöfinni? Þótt einhverra
hluta vegna hafí þingmenn ekki séð
sér fært að úthýsa reykingum á sín-
um vinnustað þrátt fyrir að hafa
skjólbetri garð en nemendur okkar
búa við, þá reiknuðu þeir ekki með
að menn reyndu undanbrögð gagn-
vart lagabókstafnum þar sem hann
brestur á með fullum þunga.
En það er semsagt ljóst að kveða
þarf fastar að orði í fyrmefndum
lögum. Taka þarf af öll tvímæli um
að kennara sé óleyfilegt að reykja
svo nemandi sjái og skylda nemend-
ur til að tilkynna öll brot á því sem
upp kunna að koma. Einnig þyrfti,
til öryggis, að afmarka skýrar í lög-
unum hvað sé yfírráðasvæði stofn-
ana og því reyklaust svæði; helst
þyrftu fulltrúar hins opinbera að
mæta á vinnustaðina og stika þetta
út pg afmarka með rauðum strikum.
Ég biðst vitaskuld forláts á því
að ætlast til að þingmenn sinni þessu
viðamikla verkefni sem þeir vafa-
laust gætu þráttað um í svosem einn
eða tvo mánuði. Forræðistilhneig-
ingar af þessu tagi eru jú eitur í
beinum sjálfstæðra þingmanna. En
við sem lútum þeirra forsjá þörfn-
umst greinilega nánari fyrirmæla
af þeirra hálfu í þessu mikilvæga
máli.
ÁRSÆLL MÁSSON,
menntaskólakennari
Afsökunarbeiðni
Ferdinand
Smáfólk
I WONDER IF I
COULP JU5T 5KIP
KINPER6ARTEN...
I COULD JU5T
60 RI6HT ON
TO THE HEAW
5TUFF..
Jæja, hvernig var í skólanum? Það Kannski það, ég hef Ég var að velta því fyrir
var allt í lagi, þú hefðir átt að legið hér undir rúm- mér hvort ég ætti ekki
vera þar. inu í allan dag og bara að sleppa leikskól-
hugsað. anum.
Ég gæti bara byij-
að strax á erfiða
dótinu.
Frá Grími Marinó Steindórssyni:
í SKRIFUM mínum í Morgunblaðinu
þar sem ég hélt því fram að verk
Jóns Gunnars Árnasonar héti Sigling
studdist ég við mynd af verkinu og
greinarstúf þar sem verkið var kall-
að Sigling. Nú hafa mér borist aðrar
úrklippur þar sem fram kemur að
verkið heitir Skipið. Það heitir það
líka í uppgjöri á verkinu.
Ég taldi mig fara með rétt mál
en þar sem annað hefur komið í lós
biðst ég afsökunar á upphlaupi mínu.
Ástæðan fyrir upphlaupi mínu er sú
að ég varð fyrir áreiti og reiddist
ég því og skrifaði ég í nokkurri reiði.
Það er stundum full ástæða að svara
áreiti, en oftast er best að láta sem
ekkert sé og láta reiðina sjatna og
líta á bjartari hliðar í samskiptum
við samferðamenn.
Virðingarfyllst,
GRÍMUR MARINÓ STEINDÓRSSON,
Kársnesbraut 106, Kópavogi.
Hvað skal segja? 40
Væri rétt að segja: Fundurinn verður settur klukkan tvö og lýk-
ur væntanlega um sjöleytið.
Svar: Þarna er orðum svo hagað, að „fundurinn" gæti virst
vera frumlag með „lýkur“; og gæti það merkt, að fundurinn
muni ljúka verkefni sínu um sjöleytið. En það sem átt er við, er
þetta: Fundurinn verður settur klukkan tvö, og honum lýkur
væntanlega um sjöleytið. Þá er umsögnin (lýkur) ópersónuleg (án
frumlags) og merkir að fundinum verði lokið klukkan sjö.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.