Morgunblaðið - 30.10.1996, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 30. OKTÓBER 1996 35
+ Logi Snædal
Jónsson fæddist
í Reykjavík 21. júlí
1948. Hann varð
bráðkvaddur 15.
október síðastliðinn
um borð í Smáey
VE 144 og fór útför
hans fram frá
Landakirkju 25.
október.
Þegar mamma
sagði mér að afi, eins
og ég kallaði hann allt-
af, væri dáinn, varð
ég mjög Íeið og sár að
hann væri ekki hér. Ég var nýbúin
að heimsækja hana ömmu, þegar
ég kom til Eyja með mömmu og
pabba og Hreini og Sylvíu. Þá var
hann svo hress og hlakkaði til að
sjá mig aftur.
Elsku afí, ég gleymi ekki þeim
mörgu góðu stundum sem ég átti
hjá ykkur bæði dag sem nótt. Oft
fékk ég að kúra á milli ykkur ömmu
Höllu. Þú varst alltaf svo glaður
og góður við mig, og það voru ófá-
i_r rúntarnir sem við fórum saman.
Ég var búin að vera mikið á heimil-
inu hjá ykkur, frá því ég var sex
mánaða, þá byijaði Sæbjörg, mín
besta barnapía og vinkona, að
passa mig.
Þið reyndust mér og mömmu
vel. Kæri Logi afi. Mikið finnst
mér sárt að skilja við þig. Ég kveð
þig með söknuði.
Elsku Halla, Sæbjörg, Sigrún,
Steini, Nonni, Berglind og Halla
Björg, megi guð styrkja ykkur í
hinni miklu sorg.
Héðan sérðu hafið,
hvítum ljóma vafið.
Það á geymt og grafíð,
gull og perluskel,
ef þú veiðir vel.
En frammi á fjöllum háum,
Qarri sævi bláum,
sefur gamalt sel.
(G.B.)
Hafdís Björk Jónsdóttir.
Stórt skarð er höggvið í vinahóp-
inn þegar heiðursmaðurinn Logi
Snædal Jónsson, skipstjóri í Vest-
mannaeyjum, er fall-
inn frá. Ékki hvarflaði
það að okkur að við
ættum ekki eftir að sjá
Loga aftur þegar hann
keyrði okkur út á
bryggju fyrir þremur
vikum og kyssti Sæ-
björgu, dóttur sína,
kveðjukossi. Hann
tengdist fjölskyldu
okkar þegar hann gift-
ist ungur föðursystur
okkar, Höllu Gunnars-
dóttur frá Litla-Hofi.
Þau voru alla tíð bú-
sett í Vestmannaeyjum
fyrir utan þann tíma er þau þurftu
að flýja upp á land vegna eldgoss-
ins í eyjum 1973. Það árið héldu
þau jólin í sveitinni hjá okkur. Við
systkinin vorum þá á aldrinum fjög-
urra til sjö ára. Þá voru þau búin
að eignast tvö eldri börnin, Jón og
Sigrúnu, en Sæbjörg fæddist
seinna. Frá þessum jólum er fátt
minnisvert utan rafmagnsleysið og
Logi. Það var svipað með raf-
magnsleysið og Loga, að það fór
ekki framhjá neinum ef annað
hvort var á ferðinni. Logi er minnis-
stæður fyrir smávaxið fólk sem og
flesta aðra. Þessi maður sem var
hátt í tvo metra á hæð og eitthvað
á annaðhundrað kíló. A þessum
árum var hann skipstjóri á Surtsey
og hafði þá um haustið farið í sigl-
ingu og til baka úr henni kom hann
með handa okkur krökkunum á
Litla-Hofi þennan heldur en ekki
fína fótknúna bíl sem litlir kallar
glöddust mikið yfir og átti hann
eftir að koma í góðar þarfír næstu
árin. Það var þannig með Loga að
krakkar hændust að honum og
hann hafði yndi af því að gleðja
þá og ekki má gleyma því að mál-
leysingjar áttu öruggt skjól hjá
honum. Kolur gamli var fljótur að
koma hlaupandi þegar hann sá að
Logi var mættur því hann vissi að
frá honum var alltaf von á súkkul-
aðibita eða einhveiju öðru góðgæti.
í gegnum árin hefur Logi og
hans fjölskylda oft komið í sveitina
og alltaf var það tilhlökkunarefni
fyrir okkur öll. Hann sat ekki lengi
aðgerðarlaus þegar hann kom að
Litla-Hofí, það munaði nú um það
þegar hann mætti í baggana sem
urðu frekar litlir þegar þeir voru
komnir í lúkurnar á honum og það
var lítið mál fyrir hann að skutla
þeim húshornanna á milli. Ekki
stóð á Loga að gera eitthvað fyrir
krakkana. Oft fórum við með hon-
um að leggja silunganet í Breiða-
merkurós, en þar var hann sama
afiaklóin og úti á rúmsjó. Ófáar
ferðir var hann búinn að fara út í
Ingólfshöfða og á fjörurnar þar í
kring. Það gekk á ýmsu í þeim
ferðum (fengu menn sér þá kannski
örlítinn auka göngutúr eins og t.d.
ganga frá Ingólfshöfða og heim
þegar jeppinn var fastur) en menn
höfðu bara gaman af öllu þessu
svona eftir á.
Alltaf var Logi til í að fara á
hestbak með okkur og fengu hross-
in að svitna vel í þeim ferðum. Það
þótti alveg tilvalið að setja Loga á
óþægu hrossin því ef þau reyndu
að pijóna þá duttu þau sjálf því
ekki var auðvelt að velta honum
úr sessi.
Við eigum öll eftir að sakna
hans Loga og frásagnanna hans,
því alltaf sá hann spaugilegu hlið-
ina á öllum málum.
Það var alltaf var gott að koma
á Boðaslóð til þeirra hjóna og setj-
ast við eldhúsborðið hjá þeim yfír
kaffíbolla og skemmtilegum sam-
ræðum um allt milli himins og jarð-
ar. Á margri þjóðhátíðinni vorum
við líka oft búin að fá lunda eða
kjötsúpu. Við systkinin erum búin
að vera eins og heimagangar hjá
þeim hjónum undanfarið enda búin
að vera á sjó í Eyjum meira og
minna undanfarin ár. Svavar var
búinn að vera á sjó með Loga á
Smáey öðru hvoru síðan hann var
16 ára. Það var virkilega eftir-
minnilegt að vera á sjó með Loga.
Hann byijaði á sjó fyrir 33 árum,
þá fimmtán ára gamall, og var þá
á saltfísktogara. Hann var alla tíð
á sjó fyrir utan þann tíma sem
hann var í Stýrimannaskólanum
og ungur varð hann skipstjóri, sein-
ustu árin á Smáey VE 144. Hann
þekkti tímanna tvenna til sjós og
hafði gaman af að ræða þau mál
eins og svo mörg önnur. Logi var
alltaf tilbúinn til að hlusta á mót-
rök annarra og virti þau, enda var
hann valinn í trúnaðarstörf fyrir
sína stétt. Menn vissu að þar fór
maður sem þeir gátu treyst.
Ekki vorum við hissa þegar við
heyrðum að það hefði slegið þögn
LOGISNÆDAL
JÓNSSON
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salirogmjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
HÖTEL LOFTLEIIIIR
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hinn mikla hlýhug vegna andláts
og útfarar elskulegs eiginmanns míns,
föður og afa,
SVERRIS
GUÐMUNDSSONAR,
fyrrv. aðstoðar-
yfirlögregluþjóns.
Þórdís Hjaltalín Jónsdóttir,
Sjöfn Sverrisdóttir
og barnabörn.
t
Sendum innilegar þakkir öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför föður okkar, tengdaföð-
ur, afa og langafa,
GÍSLA BERGVINS
BJÖRNSSONAR,
Höfðabrekku,
Mjóafirði.
Stefania Gísladóttir,
Sigurborg Gísladóttir,
Jóhanna Gísladóttir,
Björn Gíslason,
Hrefna Zoéga,
ReynirZoéga,
Hjálmdís Zoéga,
Ingólfur Pétursson,
Tómas Zoéga,
Haraldur Hálfdanarson,
Helga Erlendsdóttir,
Hrefna Ingólfsdóttir,
Hjálmar Hjálmarsson,
Ida Björnsdóttir
og barnabarnabörn.
á Vestmannaeyjabæ þegar Logi
kvaddi þennan heim enda margs
að minnast því hann er með litrík-
ari karakterum sem maður kynnist
á lífsleiðinni. Við erum þakklát fyr-
ir þær samverustundir sem við
höfum notið með honum en vildum
bara að þær hefðu orðið miklu
fleiri. Elsku Halla, Nonni, Sigrún,
Sæbjörg og ykkar fjölskyldur, við
vottum ykkur innilega samúð.
Minning hans lifir í hjörtum okkar
allra.
„Þó ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum. Hugsið ekki um
dauðann með harmi og ótta. Ég
er svo nærri að hvert eitt ykkar
tár snertir mig og kvelur, en þegar
þið hlæið og syngið með glöðum
hug lyftist sál mín upp í mót til
ljóssins: Verið glöð og þakklát fyr-
ir allt sem lifað getur og ég þótt
látinn sé, tek þátt í gleði ykkar
yfír lífínu.“
(Ók. höf.)
Gunnar, Svavar og Sólrún,
Litla-Hofi.
Nú hefur hann Logi verið kallað-
ur frá okkur. Það má segja að
hann hafi lifað hratt en stutt. Það
kom ekki algjörlega á óvart hve
brátt varð um Loga, en það hafði
orðið vart við einhveija heilsufars-
bresti hjá þessum jaxli, en þegar
svo er komið er aldrei að vita hve-
nær lokaútkall glymur. Þeir sem
heppnir eru fá ef til vill einhvern
frest.
Hún Halla hans Loga og Jórunn
konan mín eru ekki aðeins bræðra-
dætur, þær eru líka uppeldissyst-
ur. Segja má að þær hafi haldið
uppi hér í Eyjum óformlegu átt-
hagafélagi Oræfinga. Það kom
fyrir að við Logi hittumst í fjöl-
skylduboðum og við ýmis tæki-
færi. Var þá oft skrafað um allt
milli himins og jarðar, en við vor-
um ágætir mátar og bar aldrei
nokkurn skugga þar á.
Logi var fæddur Reykvíkingur
og ólst upp í Kleppsholtinu, en fór
í sveit á hverju sumri vestur í Dali
á milli sex og tíu ára aldurs. Logi
gekk í Langholtsskólann, en lauk
skyldunámi frá Laugarnesskóla
1963. Daginn sem Logi tók síðasta
prófið hélt hann á Grænlandsmið
á salt, túrinn tók þijá mánuði.
Hann var sjóveikur í sólarhring.
Þar með var það búið. Það var
mikil vinna á saltinu, en nógur
matur, enda tók Logi vel við sér.
Hann var þriðji minnstur af skips-
höfninni þegar túrinn hófst, en
næststærstur þegar honum lauk.
Næstu tvö árin var Logi á ýmsum
Reykjavíkurtogurunum. Teningun-
um hafði verið kastað. Logi var
orðinn fullgildur sjómaður.
Vorið 1965 slæddist Logi hingað
úr í Eyjar og fór að vinna í salt-
fiski hjá Ársæli Sveinssyni, en fljót-
lega fór hann að vera á bátunum
hjá Sæla. Síðan var Logi á Suðurey
í tvö ár háseti og vélstjóri á undan-
þágu.
Nú, það fór ekki milli mála að
Logi var mikið sjómannsefni og
kom það af sjálfu sér að leiðin lá
í Stýrimannaskólann haustið 1967,
en Ixigi útskrifaðist 1969 og gerð-
ist þá stýrimaður á hraðfrystistöðv-
arbátnum Hellisey. Logi var svo á
ýmsum bátum, eins og Gullbergi
með Guðjóni Pálssyni og á Viðey
og jneð Érlingi Péturssyni.
Árið 1972 byijar Logi á Surtsey
þegar hún kom ný, ýmist stýrimað-
ur eða skipstjóri, en eingöngu skip-
stjóri eftir 1975. Árið 1983 kemur
Smáey til sögunnar, en eftir það
var Logi þátttakandi í útgerðinni
og skipstjóri til dauðadags. Öllum
má vera ljóst að Logi hefur átt
glæsilegan feril sem farsæll stjórn-
andi og hefur stundað sjóinn fast
og fært þessu byggðarlagi mikla
björg í bú.
Eins og margt hugsandi fólk
hefur Logi haft áhyggjur af þróun
og stöðu fiskvinnslu og útgerðar
í landinu og bar þar einkum vel-
ferð byggðarlagsins okkar fyrir
bijósti.
Kæmi það fyrir að Logi ætti frí
frá sjónum var hann óðara búinn
að finna sér einhver verkefni, jafn-
vel rokinn austur í Öræfi til að
hjálpa til við búskapinn á Litla
Hofi eða út í Elliðaey. Logi var um
tíma í stjórn skipstjóra- og stýri-
mannafélagsins Verðandi og var í
Hrekkjalómafélaginu.
Log kynntist sinni eftirlifandi
konu, Höllu, á þjóðhátíð 1965 og
hafa þau rekið sitt heimili með
myndarbrag og komið upp mann-
vænlegum börnum.
Halla og börnin, Sæbjörg, Sigrún
og Jón og aðrir ættingjar og vensla-
fólk. Ég sendi ykkur mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Bjarni Jónasson.
0 Fleiri minningargreinar um
Loga Snædal Jónsson bíða birt-
ingar ogmunu birtast í blaðinu
næstu daga.
Húsvernd í Rnykjavík
Húsverndarnefnd Reykjavíkúr boðar til málþings
um nýja stefnumörkun Reykjavíkurborgar i húsverndarmálum.
Málþingið verður haldið i Tjarnarsal Ráðhúss Reykjavíkur
laugardaginn 2. nóvember, kl.10.OQ-16.00
10.00-10.15
10.15-10.30
10.30-12.00
12.00-13.00
13.00-14.30
14.30- 14.45
14.45-15.30
15.30- 15.50
15.50-16.00
16.00
Dagskrá
Skráning þátttakenda
Setning málþings, ávarp
Kynning á nýrri stefnumótun: Inntak, uppbygging, aðferðafræði
Guðrún Ágústsdóttir, formaður Húsverndarnefndar Reykjavíkur
Varðveisla byggðar innan Hringbrautar
Miðbær og Vesturbær
Kynning á tillögum starfshóps - fyrri hluti
Matarhlé
Varðveisla byggðar innan Hringbrautar
Austurbær: Þingholt, Skólavörðuholt, Skuggahverfi
Kynning á tillögum starfshóps - seinni hluti
Kaffihlé
Fagleg viðhorf, gagnrýni
Fyrirspurnir
Samantekt
Margrét Hallgrimsdóttir Borgarminjavörður
Málþinginu slitið
Fundarstjóri: Ólafur G. Einarsson, forseti Alþingis
Þátttökugjald til greiðslu á hádegisverði og kaffi er kr. 500.
Húsverndarnelnd Reyhjavíkur
i