Morgunblaðið - 12.12.1996, Blaðsíða 41

40 FIMMTUDAGUR 12. DESEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 12. DESEMBER 1996 41
PltírgiiwMa^ií
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
SÉRMENNTUN OG
ATGERVISFLÓTTI
FRÁ ÞVÍ VAR sagt hér í blaðinu í gær, að Þórir
Ragnarsson, heila- og taugaskurðlæknir á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur, hafi sagt upp störfum og hyggist
flytja til Bandaríkjanna. Hann hefur einkum fengist
við aðgerðir á heiladingli. Eftir því sem bezt er vitað
er enginn annar íslenzkur heilaskurðlæknir á þeim af-
markaða starfsvettvangi. Ástæður uppsagnar og brott-
flutnings eru óánægja með launakjör, starfsaðstöðu og
starfsumhverfi, sem „langvinnur niðurskurður, sparn-
aður og lokun deilda“ hafa fært úr lagi. Þórir segir
sérfræðilækna bæta sér upp léleg launakjör með svo-
kölluðu ferliverki og verkum utan sjúkrahúsa. Hans
sérgrein bjóði ekki upp á þann möguleika, enda heilaað-
gerðir ekki framkvæmdar utan sjúkrahúsa.
Atgervisflótti af þessu tagi bitnar sárast á veiku
fólki, sem á mest undir því komið að nauðsynleg sér-
fræðiþekking sé til staðar í landinu. Og þegar öll kurl
koma til grafar kostar það oftar en ekki heilbrigðiskerf-
ið og skattgreiðendur meiri fjármuni að senda sjúka
utan til aðgerða, sem þeir eiga lagalegan og siðferðileg-
an rétt á, en að sinna þeim heima fyrir. Hér er því
trúlega enn eitt dæmið því til staðfestingar, að ekki
hafi allar ferðir verið til fjár í „sparnaði" heilbrigðiskerf-
isins.
Hluti sérhæfðs starfsfólks á hátæknisjúkrahúsum
starfar undir mjög miklu álagi. Ekki er við hæfi að
það þurfi að „bæta sér upp léleg laun“ með viðbótar-
störfum utan sjúkrahúsanna. Það virðist því tímabært
að huga að meiri samhæfingu í starfsemi og meiri
sveigjanleika í launakerfi heilbrigðisþjónustunnar. Með-
al annars með það að markmiði að henni haldist á því
sérhæfða starfsfólki, sem hátækni- og háskólasjúkra-
húsum er nauðsynlegt, eigi þau að rísa undir nafni og
sinna sjúklingum með sambærilegum hætti og bezt
gerist erlendis.
SMÁSALA Á ÁFENGI
FJÁRMÁLARÁÐHERRA telur eðlilegt að stefnt sé
að því að einkaaðilum verði heimilað að sjá um
smásölu áfengis, að uppfylltum almennum en ákveðnum
skilyrðum. Þetta er í samræmi við þau sjónarmið, sem
fram hafa komið um að tímabært væri að endurskoða
það kerfi á áfengissölu, sem hefur verið við lýði. Þetta
kerfi stríðir að mörgu leyti gegn nútímalegum hugsun-
arhætti.
Þessi skoðun Friðriks Sophussonar kom fram í svari
við fyrirspurn á Alþingi. Ráðherrann telur að eignar-
hald og rekstur einstakra útsölustaða áfengis skuli
vera í höndum einkaaðila í eins ríkum mæli og lög leyfa.
Hins vegar þarf að breyta lögum til þess að einkaaðil-
um leyfist að annast smásölu áfengis. Ráðherra vill,
að ríkið gegni áfram eftirlitshlutverki, sem sjálfstæður
aðili, óháður verzlunarrekstri.
Nú eru rétt tvö ár frá því EFTA-dómstóllinn gaf upp
ráðgefandi álit, sem sagði, að samkvæmt EES-samn-
ingnum væri óheimilt að viðhalda einkaleyfi ríkisins á
áfengisinnflutningi, þegar um væri að ræða vöru, sem
er upprunnin innan Evrópska efnahagssvæðisins.
HÆTTULEG MÖRK
ENN EINU sinni hefur barn slasazt við íþróttamark,
sem féll á það og stórskaddaði í andliti. Rúmt ár
er frá því er slíkt slys varð við Ljósafossskóla í Gríms-
nesi og urðu þá mikil blaðaskrif um slys á börnum við
fótbolta- og handboltamörk. Var þá gerð gangskör að
því að festa mörkin og sannast sagna mátti búast við
því að menn myndu gæta að festingum markanna, því
að á síðastliðnum 14 árum hafa um 101 slysatilfelli
af þessari tegund verið skráð, þar af hafa 32 börn slas-
ast lífshættulega. Rík ástæða virðist vera að brýna
fyrir íþróttafélögum og sveitarfélögum að huga enn
að festingum markanna.
Talsmaður lýðræðissinna í Búrma um einræði herforingjanna
Brýntað
samþykkja
refsiað-
gerðir
Fíkniefnasalar hafa tengsl langt inn í raðir
ráðamanna í Búrma sem neituðu að viður-
kenna kosningasigur flokka lýðræðissinna árið
1990. Forsætisráðherra útlagastjórnar lýð-
ræðissinna, dr. Sein Win, segir að aukin við-
skipti og fjárfestingar vestrænna ríkja í land-
inu muni aðeins lengja líf herforingjastjómar-
innar en ekki bæta kjör almennings
SEIN Win kom í stutta heim-
sókn til landsins um sl. helgi
og ræddi við hérlenda ráða-
menn. Stjórn hans hefur
aðalstöðvar í Noregi, stendur m.a.
fyrir útvarpssendingum þaðan til
Búrma, en sjálfur býr Win í Banda-
ríkjunum. Hann er 52 ára og stærð-
fræðingur að mennt, var kjörinn á
þing í fijálsum kosningum 1990 fyr-
ir Lýðræðisfylkinguna, NLD. Win
var síðan kjörinn leiðtogi stjórnarinn-
ar á fundi í desember í héraði Kar-
ena í Búrma en þar ráða sjálfstæðis-
sinnar samnefnds þjóðarbrots Iögum
og lofum. Leiðtogi flokksins og frá
1988 tákn baráttunnar gegn einræð-
inu, Aung San Suu Kyi, býr í
Rangoon. Hún hefur ávallt hafnað
öllum boðum stjórnvalda um að fá
að fara til Bretlands, þar sem bresk-
ur eiginmaður hennar og synir búa,
enda ljóst að herforingjarnir myndu
ekki leyfa henni að snúa til baka.
Win og Suu Kyi eru bræðrabörn.
Flokkur þeirra fékk rúm 80% at-
kvæða í kosningunum 1990 sem
voru fijálsar og lýðræðislegar en
stjórnin hunsaði úrslitin. Win segir
að stjórnvöld viti ekki hvernig þau
eigi að bregðast við friðsamlegri
andstöðu Suu Kyi. Alltaf sé hætta á
því að gripið verði til ofbeldis gegn
henni, ráðamenn myndu eftir á
sveija fyrir að eiga nokkra aðild að
verkinu. Það sem haldi aftur af þeim
sé ekki síst að viðbrögð umheimsins
gætu orðið mjög hörð, einnig gætu
þeir misst stjórn á ástandinu innan-
lands.
Hann segir aðspurður að herfor-
ingjastjórnin muni aðeins styrkja
stöðu sína ef viðskipti og fjárfesting-
ar verði aukin við landið og ekki
megi gleyma að verulegur hluti af
framleiðslunni, sem send sé á erlenda
markaði, sé unnin af þrælum. Stjórn-
völd reyni nú ákaft að auka tekjur
af ferðamönnum og reynt sé að inn-
ræta þeim mynd af hinum brosandi
og sælu Búrmamönnum.
Þeir sem þangað fari ættu að
reyna að skilja hvað sé að baki þess-
ari ímynd. Búrma, sem herforingj-
arnir vilja kalla Myanmar, sé eitt-
hvert vanþróaðasta land í heimi,
samkvæmt skýrslum Sameinuðu
þjóðanna, og leitun sé á löndum þar
sem mannréttindi séu fótum troðin
af meiri grimmd.
Fjölmörg þjóðabrot eru í Búrma,
samanlagt um 40% íbúanna, og hafa
sum þeirra átt í vopnaðri sjálfstæðis-
baráttu um áratuga skeið en ótrygg-
ur friður ríkir nú milli þeirra allra
og stjórnarinnar. Win segir að Ijóst
sé að vandamál af þvi tagi verði aldr-
ei leyst endanlega nema með því að
komið verði á lýðræði og efnt til við-
ræðna milli uppreisnarmanna og rétt
kjörinna valdhafa.
Helmingur af öllu heróíni
Sjálfstæðishreyfingarnar Ijár-
magna margar aðgerðir sínar með
fíkniefnasölu. Win segir að frá
Búrma komi nú meira en helmingur
af öllu heróíni á heimsmarkaði og
þótt herforingjastjórnin segist vilja
stöðva flóðið þá bendi ekkert til þess
enn þá að athafnir verði látnar fylgja
orðum.
„Það er augljóst að nokkrir af
helstu fíkniefnasölunum hafa tengsl
langt inn í raðir ráðamanna. Sem
dæmi má nefna að það kom mikið
á óvart þegar umsvifamesti salinn,
Khun Sa, sem hafði bækistöðvar sín-
ar í Shan-héraði, gafst upp fyrir
stjórnarhernum en Khun Sa réð eins
og margir aðrir fíkniefnasalar, yfir
eigin her,“ segir Win. Uppgjöfin
hafi aðeins reynst vera búferlaflutn-
ingur fíkniefnakóngsins.
Khun Sa býr nú í Rangoon undir
nýju nafni, til að forðast umtal fjöl-
miðla, og stundar ábatasöm við-
skipti, með fullu vitorði stjórnárherr-
anna. Khun Sa var árið 1989 ákærð-
ur fyrir aðild að fíkniefnasölu í
Bandaríkjunum en stjórnvöld neita
enn að verða við kröfu bandarískra
yfirvalda um framsal.
Bent hefur verið á að stjórnin gat
á tveggja ára tímabili keypt vopn á
alþjóðamörkuðum fyrir nær fjórum
sinnum meira fé en opinberar gjald-
eyristekjur landsins voru. Einhvers
staðar hljóti þeir að hafa fengið þessa
peninga og þótt ekkert sé hægt að
sanna beinist grunurinn að duldum
tekjum af fíkniefnaversluninni, eins
konar skattlagningu undir borðið.
„Ráðamenn hafa með beinum eða
óbeinum hætti fmgurinn í spilinu,"
segir Win. „Þeir hafa ekki full tök
á öllum héruðunum þar sem ópíumið
[hráefnið í heróín] er ræktað en ef
þeir raunverulega vildu gætu þeir
dregið mjög úr flæðinu.
Þetta er allt mjög undarlegt þegar
haft er í huga hve mikil eining er
um það á alþjóðavettvangi að beijast
gegn fíkniefnum. I Singapore er fólk
Morgunblaðið/Árni Sæberg
SEIN Win á fundi með Davíð Oddssyni forsætisráðherra á sunnu-
dag. íslendingar hafa á vettvangi Sameinuðu þjóðanna tekið þátt
í að flytja tillögur þar sem krafist er lýðræðisumbóta í Búrma.
Reuter
STÚDENTAR við læknaháskólann í Rangoon mótmæla stefnu herforingjasljórnarinnar
á útifundi á þriðjudag.
landi annan, Bretar og Islendingar
skipa málum svo með sínum hætti.
En grundvallaratriðið, að fólk fái að
kjósa sér leiðtoga og réttindi þess
séu tryggð í stjómarskrá, funda-
frelsi, tjáningarfrelsi, að einhvers
konar þing setji lög, þetta er grunn-
urinn. Það er engin leið að skilja á
milli austrænna og vestrænna mann-
réttinda."
Algild lýðræðishugtök
Win er minntur á að einn af ráða-
mönnum Asíu, Mohammad Mahathir,
forsætisráðherra Malasíu, hefur sagt
að vestræn ríki reyni að þröngva eig-
in aðferðum og gildum, einnig á sviði
mannréttinda, upp á Asíuþjóðir.
„Eins og ég sagði, grundvallarhug-
myndirnar og mannréttindin em þau
sömu, það er því ekki hægt að tala
um að vestræn ríki þröngvi einhveiju
upp á austræn ríki eða öfugt. Eg
nefni sem dæmi að 1990 vom fijáls-
ar kosningar hjá okkur, þá var það
þjóðin sem kaus, enginn þröngvaði
henni til þess! Kosningarnar vom al-
gerlega okkar eigið mál. Herforingja-
stjómin ákvað sjálf að efna til kosn-
inga en neitaði að viðurkenna úrslitin.
Lee Kuan Yew, fyrrverandi leiðtogi
Singapore, sagði eitt sinn að Suu Kyi
ætti að gegna einhvers konar titil-
stöðu sem þjóðarleiðtogi, án raun-
veralegra valda. Hann hefur fullan
rétt á að hafa þessa skoðun en hann
ætti einnig að taka tillit til þess að
þjóðin í Búrma vill fá að tjá sínar
eigin skoðanir.
Það er annars athyglisvert að í
hvert sinn sem skoðanir á borð þá
sem ég nefndi, um mismun á vestræn-
um og austrænum hugmyndum um
lýðræði og mannréttindi, koma upp
á yfirborðið eru þær alltaf hugarfóst-
ur þeirra sem era við völd, aðeins
þeirra. Það era alltaf þeir sem njóta
sjálfir allra þessara réttinda, réttarins
til að segja það sem þeir vilja, alltaf
þeir sem era að tjá sig.
Það era ekki talsmenn stjórnarand-
stöðu, mannréttindahópa, trúflokka
eða annarra slíkra sem eru að tjá
sig, enn síður almenningur.“
Hann er spurður um stúdentana
sem mótmælt hafa á götum úti í
Rangoon undanfarna daga, hvers
vegna þeir taki skýrt fram að þeir
séu ekki tengdir flokki Suu Kyi.
„Herforingjastjórnin reynir af öll-
um mætti að finna eitthvert yfirvarp
til að ráðast á NLD, fangelsa stjóm-
arandstöðuleiðtoga, gera út af við
samtökin. Þetta vita allir í landinu,
einnig stúdentarnir, þess vegna gæta
þeir sín,“ svarar Win.
tekið umsvifalaust af lífi finnist á
því nokkur grömm af heróíni en sam-
tímis hefur einn af fíkniefnasölunum
í Búrma mikil viðskipti við fyrirtæki
í Singapore.“
Hann er spurður hvað vestrænar
þjóðir eigi að gera til að stuðla að
lýðræðisþróun í Búrma.
„í fyrsta lagi vil ég segja að vest-
ræn ríki, einkum norrænu ríkin, hafa
veitt okkur mikla aðstoð og við höf-
um fengið stuðning hjá Sameinuðu
þjóðunum. Við viljum að vestæn ríki
láti mjög skýrt í ljós að þjóðir heims
muni ekki þola framferði af þessu
tagi af hálfu herforingjanna í
Rangoon. SÞ hafa samþykkt ályktun
um að lýðræði skuli komið á og úr-
slit kosninga virt en stjórnin neitar
enn að hlíta henni.
Við viljum að vestræn ríki grípi
til aðgerða til að þrýsta á stjórnina,
beiti efnahagslegum refsiaðgerðum.
Það er mjög brýnt að gripið verði
til slíkra ráða, okkur finnst að þótt
við fáum nú þegar mikla hjálp sé
þörf á mun öflugri aðgerðum.
Herforingjarnir gætu ekki hunsað
slíkar aðgerðir. Tilverugrundvöllur
þeirra væri í húfi, þeim er sama
hvað verður um almenning en þeir
myndu ekki þola refsiaðgerðir. Það
eru samþykktar ályktanir um mann-
réttindi og lýðræði en alþjóðafyrir-
tækin fjárfesta samt af kappi í
Búrma. Það eru miklir möguleikar á
að hagnast þar, mikil náttúrugæði,
gas og málmar, þjóðin er fjölmenn,
um 60 milljónir. Sjálfur tel ég að
það verði aldrei hægt að tryggja
raunverulega efnahagsþróun án þess
að koma á lýðræði. Núverandi ráða-
menn era allir úr sama hópnum sem
kom þjóðinni á vonarvöl með stefnu
sinni. Þeir verða aldrei færir um að
bæta efnahaginn og lífskjörin, þeir
kunna það ekki.
Erlendar fjárfestingar núna verða
aðeins til að lengja líf stjórnarinnar,
þær munu ekki bæta hörmuleg kjör
almennings. Herforingjarnir munu
fyrst taka mark á þessum ályktunum
sem ég nefndi þegar þeir óttast að
eitthvað verði gert sem geti grafið
undan völdum þeirra. Þá gætu þeir
séð að sér og hafið viðræður um
stjórnarbætur eins og við krefjumst."
Win viðurkennir þó að erfitt sé
um vik, Kínveijar haldi áfram að
selja herforingjunum vopn þótt vest-
ræn ríki séu hætt því.
Hann er spurður hvort önnur teg-
und af lýðræði eigi við í Asíu en á
Vesturlöndum, hvort þar gildi á ein-
hvern hátt önnur lögmál í þeim efn-
um.
„Þegar hugað er að grundvallar-
réttindum er enginn munur, hvar
sem er í heiminum. Þegar rætt er
um sjálfa um umgjörð lýðræðisins
er um margt að ræða, í Bandaríkjun-
um hafa menn einn hátt á, í Frakk-
Forsætis- og fjármálaráðherra vísa á bug gagnrýni
ASÍ á breytingar í lífeyrismálum
FRIÐRIK Sophusson
fjármálaráðherra
segir vegna __ yfir-
lýsingar ASÍ um
framvarp ríkisstjórnarinnar
um breytingar á Lífeyris-
sjóði starfsmanna ríkisins
(LSR); „Kostnaður ríkisins
sem launagreiðanda hvorki
eykst né minnkar þegar á
heildina er litið,“ segir hann.
„Ekkert réttlætir það að
aðrir hópar eigi að fá minni
eða meiri rétt vegna þessar-
ar breytingar,“ segir fjár-
málaráðherra.
Miðstjórn ASÍ hefur í
umsögn um frumvarp ríkis-
stjórnarinnar um breytingar
á lífeyrismálum opinberra
starfsmanna lýst því yfir að
ekki verði hægt að ganga
frá kjarasamningum fyrr en
fyrir liggi hvemig rík-
isstjórnin ætli að tryggja
öllu launafólki sama lífeyris-
rétt. ASÍ heldur því fram
að ríkisstjórnin hafi
markað nýja stefnu
um að greitt yrði
15,5% iðgjald vegna
hluta launþega og
við það verði ekki
unað.
Efnt var til
samráðsfunda með
starfsmönnum ASI
Davíð Oddsson
forsætisráðherra
segist ekki sjá að
frumvarp ríkis-
stjórnarinnar um
breytingar á lífeyr-
ismálum opinberra
starfsmanna sé til-
efni til þess að setja
kjarasamninga á al-
mennum markaði í
uppnám.
Davíð sagðist
hafa rætt þetta mál
við forystu ASÍ fyrir
nokkrum dögum og
í kjölfarið hefði hann
haft frumkvæði að
því efnt var til sam-
ráðsfundar milli
embættismanna í
fj ármál aráðuneyt-
inu, tryggingafræð-
inga og starfsmanna
Alþýðusambandsins.
Þar hefði verið farið
yfir einstök atriði og
að því er hann best
vissi væri ekki um
þau meiningarmunur.
Meiri réttindi hjá LSR en á
almenna markaðinum ekki
nýmæli
„Meginmálið út frá okkar bæjar-
dyrum séð er að hér er ekki verið
að gera neina raun- ------------
verulega breytingu.
Þessir lífeyrissjóðir
hafa verið ólíkir alla
tíð. Lífeyrissjóður
opinberra starfs- _______________
manna hefur verið
verðtryggður og á ábyrgð ríkisins
lögum samkvæmt. Með frumvarp-
inu er verið að færa hluti að veru-
leika. Við skynjum því ekki að þetta
eigi að vera tilefni til þess að setja
heildarkjarasamninga í uppnám,"
sagði Davíð.
Davíð Oddsson forsætisráð-
herra segist ekki sjá að frum-
varp ríkisstjómarinnar um
breytingar á lífeyrismálum
opinberra starfsmanna sé til-
efni til þess að setja kjara-
samninga á almennum vinnu-
markaði í uppnám. Friðrik
Sophusson fjármálaráðherra
segir að kostnaður ríkisins
sem launagreiðanda aukist
hvorki né minnki við breyt-
ingamar.
FRIÐRIK Sophusson fjármálaráðherra og Ögmundur
Jónasson formaður BSRBhéldu blaðamannafund á dögun-
um til að kynna samkomulag um lífeyri ríkisstarfsmanna.
„Breytingin er sú að starfsmenn
sem eru í nýju deildinni leggja sjálf-
ir fram fjármuni til þess að auka
réttindi sín án þess að ríkið þurfi
að leggja út á móti. Þetta var ein
af forsendum samkomulags ríkis-
ins og fulltrúa starfsmanna og
----- tryggingastærð- ---------------
fræðingar voru
fengnir til þess að
annast útreikninga
og samanburð á nú-
verandi og fyrirhug-
uðu lífeyriskerfi, til
þess að tryggja það að framlög
ríkisins í nýja kerfinu væru jafn-
verðmæt og í hinu eldra,“ segir
Friðrik Sophusson.
„Það hefur alltaf verið vitað að
lífeyrisréttindi starfsmanna ríkisins
væra meiri en starfsmanna á al-
Réttlætir
ekki að aðrir
eigi að fá
meiri rétt
mennum markaði. Ýmsar töl-
ur hafa verið nefndar í því
sambandi en það er hins veg-
ar með ólíkindum ef menn
þola ekki að heyra sannleik-
ann og fá það staðfest af
tryggingafræðingum hver
munurinn er. Það að birta
staðreyndir getur ekki eitt og
út af fyrir sig skapað rétt
fyrir aðra.
Afstaða miðstjómar ASÍ
er þeim mun einkennilegri
þegar haft er í huga að tals-
menn Alþýðusambandsins í
lífeyrismálum hafa hvað eftir
annað hvatt til þess að ríkið
tæki á_ vanda opinberu sjóð:
anna. Ég trúi því ekki að ASÍ
hafi ætlast til þess að vandinn
yrði leystur með því að ríkið
skerti einhliða lífeyrisréttindi
starfsmanna ríkisins. Sé svo
hefur mikið vatn runnið til
sjávar frá því fyrr á þessu
ári þegar ASÍ samþykkti
ályktun varðandi starfs-
mannalögin, þar sem
þess var krafist að
ekki væri tekið á rétt-
indum opinberra
starfsmanna nema í
fullu samkomulagi við
þá,“ segir Friðrik.
Samningur ASÍ og
VSÍ útilokar ekki
hærri iðgjöld
Fjármálaráðherra
bendir á að eftir breyt-
inguna verði lífeyris-
sjóður opinberra
starfsmanna starf-
ræktur á stéttarfé-
lagsgrundvelli, þar
sem einstök stéttarfé-
lög opinberra starfs-
manna geti samið sig
frá sjóðnum. „Það er
gengið út frá því að
aðild að LSR, eins og
aðild að flestum öðr-
um sjóðum, eigi að
vera kjarasamnings-
mál. Ég hélfysatt að
segja að ASÍ myndi
fagna þessu,“ segir
Friðrik.
Ekki talað um jöfn
réttindi í
stefnuyfirlýsingu
ríkisstjórnar
Fj ármálaráðherra
bendir einnig á að ASÍ
og VSÍ hafi gert
samning um lífeyris-
mál fyrir ári sem gerði ráð fyrir
að 10% iðgjaldið væri lágmarksið-
gjald en útilokaði ekki iðgjalda-
greiðslur umfram það. „Þannig
hafa reyndar margar starfsstéttir
samið um hærri iðgjöld en 10%,
þar á meðal eru starfsstéttir innan
---------- ASÍ,“ segir Friðrik.
Fjármálaráðherra
segir einnig að í
stefnuyfirlýsingu rík-
isstjórnarinnar sé
hvergi talað um að
jafna eigi lífeyrisrétt-
indi landsmanna, heldur sé því lýst
yfir að treysta eigi starfsgrundvöll
lífeyrissjóðakerfisins þannig að all-
ir landmenn njóti sambærilegra líf-
eyrisréttinda. „Þessi breyting á
LSR er liður í þeirri viðleitni,“ seg-
ir Friðrik.
„Þessir líf-
eyrissjóðir
hafa verið
ólíkir alla tíð“
KOSTNAÐUR
RÍKISINS HVORKI
EYKST NÉ MINNKAR