Morgunblaðið - 20.09.1997, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 1997 35
BENEDIKT STEFÁN
JÓHANNSSON
+ Benedikt Stefán
Jóhannsson
’ fæddist á Minni-
Brekku í Fljótum,
Skagafjarðarsýslu,
12. desember 1916.
Hann lést á Land-
spítalanum i
Reykjavík 13. sept-
ember siðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Sigríð-
ur Jónsdóttir, f. 17.
mai 1890, d. 14. okt.
1939, og Jóhann
Benediktsson,
bóndi, f. 14. júní
1889, d. 9. júní 1964. Foreldrar
Stefáns voru lengst af leiguliðar
og bjuggu á ýmsum jörðum í
Fljótum. Þau eignuðust þrettán
börn, en tveir drengir dóu í
æsku. Af þeim ellefu sem upp
komust hafa sex iokið hérvist-
argöngu sinni, þau eru eftir
aldursröð auk Stefáns: 1) Sóley,
f. 20. júní 1910, d. 8. sept. 1980.
2) Jónina, f. 19. júlí 1912, d. 28.
okt. 1960. 3) Margrét, f. 19.
okt. 1914, d. 9. júní 1978. 4)
Árný, f. 31. des. 1921, d. 13.
mars 1996. 5) Einar, f. 15. jan.
1929, d. 23. júní 1983. Eftir að
Jóhann varð ekkjumaður eign-
aðist hann son með Björgu Þor-
steinsdóttur, f. 4. júní 1903, d.
22. nóv. 1981. 1. júní 1951 gekk
Stefán að eiga Sigríði S. Sigur-
jónsdóttur, f. 7. maí 1930, for-
eldrar hennar voru hjónin Ingi-
björg Þorgrímsdóttir, f. 26. maí
1893, d. 9. sept. 1975, og Sigur-
jón Gíslason, f. 27. sept. 1891,
d. 30. júni 1977, bændur á
Steinavöllum í Flókadai í
Skagafjarðarsýslu. Stefán og
Sigríður hófu búskap á Siglu-
firði 1948, en fluttu til Reykja-
víkur 1951. Þar vann hann hjá
ýmsum byggingar-
félögum og verk-
tökum og var til
fjölda ára verkstjóri
við þau störf.
Stefán og Sigríð-
ur eignuðust sjö
börn, þau eru: 1)
Inga Jóna, bóndi, f.
7. sept. 1948, maki
Kristinn Hermanns-
son, bifvélavirki, og
eiga þau fjögur
börn. 2) Jóhann,
19.
inn
var giftur Áslaugu
Júlíusdóttur kennara, þau slitu
samvistum. Jóhann á eina dótt-
ur með Sigrúnu Þórarinsdóttur.
3) Helga, bókhaldari, f. 2. des.
1951, maki Guðmundur Ó. Bald-
ursson, framkvæmdastjóri, þau
eiga þijú börn. 4) Jón Sæmund-
ur, leigubílstjóri, f. 10. jan.
1954, maki Ásthildur Siguijóns-
dóttir, er við rannsóknarstörf,
þau eiga þijú börn. 5) Þórður,
garðyrkjufræðingur, f. 9. nóv.
1958. 6) Linda, hjúkrunarfræð-
ingur, f. 9. jan. 1962. Sambýlis-
maður Valgarður Einarsson,
verktaki, þau eiga þijú börn.
7) Dóra garðyrkjufræð-
ingur, f. 18. sept. 1965, maki
Rafn Emilsson, garðyrkjufræð-
ingur. Þau eiga þijú börn.
Barnabörnin eru sautján og þar
til viðbótar er eitt langafabarn.
Árið 1982 slitu þau Stefán og
Sigríður samvistum. Áður en
Stefán hóf störf við bygging-
ariðnað starfaði hann lengi við
sjávarútveg bæði i landi og á
sjó.
Útför Benedikts Stefáns fer
fram frá Siglufjarðarkirkju í
dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Fljótin fegurst allra sveita
faðminn breiðir enn til mín
minning æsku margir leita
máttug eru fjöllin þín.
(B.StJ.)
Þetta erindi er úr kvæðabálki
sem Stefán gerði um æskustöðv-
arnar, og má ljóst vera að þær
hafa verið honum kærar. Á kveðju-
stund er margt að þakka og margs
að minnast á langri leið, þó fátt
eitt verði hér á drepið i stuttri grein.
Þó örlögin höguðu því svo, að leið-
ir okkar skildi á uppvaxtarárunum
þá kom ég nokkrum sinnum á ári
í föður- og móðurgarð, og sá því
og heyrði hvemig lífið leið áfram
og við stækkuðum. Þú varst stóri
bróðir sem stjórnaðir og maður
setti traust sitt á í blíðu og stríðu,
þó gat ekki hjá því farið að stund-
um slettist uppá bróðurkærleikann
öðru hvoru, með dæmigerðum
barnabrekum. Segja má að
snemma hafi krókurinn beygst til
þess er verða vildi, því síðar er þú
komst til fullorðinsára varst þú til
fjölda ára verkstjóri hjá ýmsum
verktökum. Þú varst ötull og röskur
og vildir að hlutirnir gengju, enda
vel metinn af yfírmönnum þínum.
Foreldrar okkar voru ekki ríkir af
veraldarauði og oft þröngt í búi, í
aldursröð varst þú fjórða barn
þeirra, þijár systur okkar eldri, það
reyndi því snemma á þig, sem eina
karlmanninn í hópnum, að létta
undir með heimilinu, fyrst með
snúningum heima fyrir og síðan á
vinnumarkaðinum, þú varst því
ekki gamall er þú fórst þína fyrstu
ferð á vertíð sem kallað var, og þær
urðu margar vetrarvertíðirnar sem
þú fórst, og aflaðir fjár og víðsýni,
og þú brást ekki heimili feðranna
því fyrir þitt fé og framtak var jörð-
in Mið-Mór í Flókadal keypt handa
foreldrunum. Það verður ætíð ofar-
lega í huga mér, þegar við gerð-
umst „útgerðarmenn" og síðasti
róðurinn sem ég fór með þér á sjó-
inn. Ég hef eftir þá ferð löngum
sagt að ég eigi þér líf að launa,
því það varst þú, sönn hetja, sem
oft endranær, sem stýrðir knerri í
myrkri og stórsjó heilum í höfn,
meðan ég lá hálfmeðvitundarlaus í
sjóveiki. Þú varst ósérhlífinn og
harður við sjálfan þig og lagðir oft
hart að þér, enda oft þörf á, því
heimilið stækkaði og marga að
fæða og klæða. Það ríkti bjartsýni
og áræði í huga þér þegar þú hófst
byggingu á húsi þínu í Kópavogi,
með litla sjóði í farteskinu, en því
meira áræði og orku sem var alls-
ráðandi, og þú laukst þessu verki
að verulegu leyti í aukavinnu frá
aðalstarfi þínu. Samviskusamir
fórna miklu til að sjá sér og sínum
farborða. Þú varst enginn flysjung-
ur, en alvörunnar alþýðumaður
hógvær og lítillátur, en næmur fyr-
ir hinu skoplega í kringum þig.
Stefán átti létt með að gera vísur
en hélt því lítt á lofti. Hann var
enginn kröfugerðarmaður, nema á
sjálfan sig og væri vel ef þjóðin
ætti fleiri þannig hugsandi. Eftir
að Stefán fór að taka lífínu rólegar
nú á efri árunum var það hans yndi
á sumrin að standa við hið rennandi
vatn og renna færi fyrir hinn sprett-
harða lax. Eftirfarandi vísa eftir
hann sjálfan lýsir nokkuð hug hans
til ánna.
Ámar úr dölunum almennt eru dáðar
og draumur að koma þar við.
Fljótá og Flóká ég þekki þær báðar
og þeirra fengsælu duldu mið.
Það voru því mikil viðbrigði fyrir
hann á síðastliðnu sumri er heilsa
hans var með þeim hætti, að hann
varð að sitja á árbakkanum án þess
að geta snúið sér að störfum veiði-
mannsins. Hann kvaðst ekki hafa
neina löngun til að lifa athafnalausu
lífí og var ákveðinn í að fara í áhætt-
usama aðgerð í von um að hann
fengi bata. Það brást og hann fór
í sína löngu ferð.
Maður kemur til með að sakna
vinar í stað þegar komið verður til
Siglufjarðar hér eftir, og ekki verð-
ur kjötsúpa á borðum eða aðrir góm-
sætir réttir á Grundargötu 20. Ég
lýk þessum fátæklegu orðum með
þökk fyrir langa og bróðurlega sam-
veru. Guð varðveiti þig og blessi.
Þinn bróðir,
Guðmundur.
Kæri pabbi.
Ég ætla að þakka þér fyrir öll
góðu árin sem við áttum saman,
hvort sem það var hér fyrir sunnan
eða norður í Fljótum.
Minningarnar um þig eru svo
margar því að þú varst minn læri-
faðir. Hugur þinn að koma þaki
yfir fjölskylduna var mikill og er
Holtagerði til marks um það. Skiln-
ingur okkar krakkanna á þessari
miklu vinnu sem þú og mamma
lögðuð á ykkur var ekki mikill á
þessum tíma en ég skil hana nú þar
sem ég fór svipaðar leiðir og þú
bæði til sjós og lands. Þegar ég fór
að vinna varðstu minn fyrsti verk-
stjóri, það var hjá Hlaðbæ. Það má
segja að þar sé upphafið að þínum
veikindum sem fylgdu þér æ síðan,
því þú lagðir svo mikla áherslu á
að standa þig í starfi að þú hlífðir
þér ekkert og fórst stundum fárveik-
ur til vinnu. Þetta segir manni margt
um þig því að það var þitt aðals-
merki að standa sig í vinnu, þannig
var þetta alla tið hjá þér. Enda varst
þú bæði eftirsóttur og farsæll í
starfi. Þetta hugarfar held ég að
þér hafi verið kennt strax í æsku
því að systkinahópurinn var stór og
ekki úr miklu að spila í þá daga í
Fljótum. Eftir að Inga systir fluttist
norður stefndi hugur þinn þangað
líka og þú fékkst brennandi áhuga
á sveitinni aftur, þó svo að heilsa
þín leyfði ekki mikla vinnu léstu það
ekki aftra þér fremur en fyrri dag-
inn og þú lést þig hafa það. Stund-
um var það spumingin hvor væri
bóndinn á bænum, þú eða Krissi.
Þú áttir þér áhugamál sem þú
geymdir vel, því eftir að þú komst
norður aftur tókstu upp gömlu veið-
igræjumar þínar og undir hag þín-
um vel við veiðar í Fljótaá. Þú vild-
ir kenna mér allt um veiðar og svo
fór það út í að við fómm að keppa
um hver fengi þann stóra eða hver
veiddi sem flesta fiska, samkeppnin
var mikil, en ég held að þú hafir
alltaf haft vinninginn. Ég vildi ekki
vera minni veiðimaður er þú. Ég
ætla að þakka þér fyrir öll veiðileyf-
in sem þú útvegaðir mér og hafðir
stundum mikið fyrir að fá fyrir mig.
Pabbi, ég ætla ekki að hafa þetta
lengra, en kveð þig með þínum eig-
in kveðskap um Fljótin.
Fögur er leiðin sem liggur um Fljót
í faðmi lifandi daia
þú finnur í andblænum islenska rót
undir og yfir töfrandi tala.
Vötnin hin fjögur veiðina móta
með vaxandi gróðurdýrð.
Sælan er þeirra sem sætanna njóta
og þeirra fengsælu duldu mið.
Þinn sonur,
Jón Sæmundur.
Elsku pabbi. Mig langaði svo oft
að eyða meiri tíma með þér en þú
bjóst svo lengi á Siglufirði en ég í
Reykjavík og svo á Flúðum. En við
vorum þó saman fram yfír fenning-
una mína. Frá Holtagerðinu á ég
margar góðar minningar en óska
þess þó að þær gætu verið fleiri því
þú varst að vinna svo mikið. Svo
misstir þú snögglega heilsuna og
þið mamma skilduð. Eftir það fórst
þú oft norður, fyrst bara nokkra
mánuði á ári. Tilveran var af ýmsum
ástæðum mér erfið á þessu tímabili
en þegar þú tókst mig með á félags-
vist og gömlu dansana kynntist ég
þér betur og við áttum góðar stund-
ir saman. Síðan keyptir þú hér hús
á Siglufirði og þá saknaði ég stund-
anna okkar því oft leið eitt og stund-
um tvö ár á milli þess sem við hitt-
umst. Oft hafði ég áhyggjur af þér
en Inga systir og fjölskylda hennar
var í raun sú fjölskylda sem þú
varst best tengdur síðustu fímmtán
árin. Sömuleiðis að samskipti ykkar
mömmu voru góð og vinátta ykkar
varanleg. Veit ég að hún var þér
mikill styrkur á þessum síðustu erf-
iðu mánuðum. „Heima er best“ eru
orð sem eiga við þig. Ég var satt
best að segja í mörg ár að skilja
að það sem ég taldi sérvisku var í
raun staðfesta. Að vilja hvergi vera
nema heima jafnvel einn á jólum,
helst aldrei stoppa fyrir sunnan þó
að nægur tími gæfist til þess. Stað-
festa að lúta að vilja hjartans, ekki
elta uppi hefðir sem þú hafðir ekki
þörf fyrir. Þú varst trúr sjálfum þér
og Guði, elskaðir landið, sýndir öðr-
um virðingu og kurteisi. Þetta gaf
þér hugarró svo einveran plagaði
þig ekki. Samt hafðir þú gaman af
félagslífínu og tókst þátt í því.
Elsku pabbi, þú varst ákveðinn í
að fara aftur norður og pantaðir
þér far báðar leiðir, en síðasta verk-
ið varð þér ofviða þótt þú sýndir
bæði styrk og óttaleysi. Þú ferð
aftur norður til að hvílast 5 hinsta
sinn á þeim stað sem þér þótti vænst
um. Ég veit að þú færð nóg að gera
í þínum nýju heimkynnum og bið
Guð að blessa þig, mömmu og systk-
ini mín.
Þín dóttir,
Dóra Mjölh
„í andartaki lífsins við fáum að
vera til, teljum það sjálfsagt uns
dauðinn tekur við.“
Guð blessi þig pabbi.
Þórður.
Kæri tengdapabbi.
Ennþá man ég Ijóslifandi minn-
inguna þegar ég hitti þig fyrst. Þú
varst sá fyrsti sem ég hitti í fjöl-
skyldunni hans Nonna, er ég kynnt-
ist honum fyrir rúmum tuttugu
árum. Þú stakkst höfðinu inn í her-
bergið hans Nonna og heilsaðir mér
með þínu hlýlega handabandi.
Síðan hittumst við æði oft, en þó
fækkaði samverustundum okkar er
þú fluttir norður til Siglufjarðar.
En alltaf var gaman að fá þig í
heimsókn er þú komst suður og gist-
ir þá hjá okkur. Börnin kepptust
um að fá að lána afa herbergið sitt
til að sofa í.
Svo þegar við komum norður á
sumrin var alltaf matarboð hjá þér.
Og þú varst búinn að útvega Nonna
og Siguijóni veiði í ánum í Fljótun-
um, því lax- og silungsveiði var þitt
aðaláhugamál eftir að starfsævi
þinni lauk. Alltaf var gaman að
heyra þig tala um veiði og kom þá
gjarnan glampi í augun og brosið,
ekki síst ef þú fékkst lax.
Svo má ekki gleyma öllum sumr-
unum þínum á Molastöðum hjá Ingu
og Krissa. Þar áttir þú gott athvarf
og varst sístarfandi þar, ýmist i
heyskap eða ýmsu dútli í fjárhúsun-
um, og að ógleymdum kartöflugarð-
inum sem þú sást um.
Svo lét Krissi þig hafa nýmálaða
gamla rauða „Ferguson" með silf-
urmálaða vél og felgur. Á þessari
Ferguson keyrðir þú um öll tún,
ýmist að tætla eða garða. Þá var
Stebbi ánægður með lífið. Þetta var
vélin hans Stebba.
Stebbi minn, ég ætla ekki að fara
út í ættfræðilýsingar, það læt ég
öðrum eftir. En ég vil þakka þér
öll góðu árin og samverustundirnar
og heimsóknirnar, sem hefðu gjarn-
Upplýsingar í símum
562 7575 & 5050 925
Q
1
Í HOTEL LOFTLBÐIR
li* Wtt * « * I* © T * G *
Glæsileg kaffihlaðborð
FALLEGIR SALIR
OG MJÖG GÓÐ ÞJÓNUSTA
an mátt vera fleiri. Nú ert þú búinn
að fá hvíldina frá þrautum þínum
og líður eflaust vel hinum megin.
Kannski ferðu í veiði, hver veit.
Að lokum kveð ég þig Stebbi ^
minn með þessum sálmi.
Nú iegg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjöm Egilsson.)
Far þú í friði og hafðu þökk fyr-
ir allt og allt.
Þín tengdadóttir,
Ásta.
Kæri bróðir.
Nú að leiðarlokum vildi ég færa
þér með nokkrum orðum þakkir
mínar og sambýliskonu minnar, fyr-
ir góð kynni nú hin síðari ár, eða
frá því að þú fluttir hingað til Siglu-
íjarðar upp úr 1982. Þá bundust
vinarbönd okkar aftur og treystust
eftir því sem árin liðu. Vart leið sá
dagur að við vissum ekki hvor af
öðrum. Þú barst ekki tilfinningar
þínar á torg, varst dulur í skapi og
vildir vera sjálfum þér nógur í öllum
hlutum. Á sumrum varstu nokkuð
iðinn við að fara í veiði í Fljótaánum
og bar það við að þú bauðst okkur
Siggu með, eða sendir okkur í þinn
stað, oftar en ekki komum við með
litla sem enga veiði og það fannst
þér ekki veiðimannlegt því það var
nær undantekningarlaust að þú
komst með einhveija veiði og stund-
um nokkuð góða og þá nutum við
góðs af og fengum í matinn. Eftir
að þú veiktist í desember sl. þá
hafa veikindi þín staðið með hléum,
en ekki varstu að kvarta og vildir
bara komast heim í Grundargötu
20, þar virtist þér líða best. Svo var
það í endaðan ágúst að ákveðið var
að þú færir í hjartauppskurð, sem jr"
virtist takast vel. Þegar við Sigga
heimsóttum þig 4. og 5. sept. þá
varstu skýr í hugsun og þegar við
kvöddumst seinnipartinn föstudag-
inn 5. sept. og ég sagði þér að við
værum að fara í níu daga ferðalag
til útlanda, þá var það fastmælum
bundið að ég heimsækti þig á
sjúkrahúsið þegar við kæmum til
landsins sunnudaginn 14. sept. Það
fyrsta sem ég frétti á Keflavíkur-
flugvelli var að þú hefðir látist
kvöldið áður.
Að leiðarlokum eru bomar fram
bænir til þín um að það hafi verið
vinir í varpa þegar þú gekkst á fund
herra lífsins. Hafðu kærar þakkir
fyrir vináttu liðinna ára frá okkur
Siggu, kæri bróðir. Hvíl þú í friðar-
faðmi með hjartans þökkum fyrir
trygga vináttu hollvinar.
Börnum þínum, tengdabörnum,
barnabörnum og öllum þeim sem
þér voru kærir eru sendar samúðar-
kveðjur. Hvíl þú í friði.
Ólafur Jóhannsson, Siglufirði.
Erfidrykkjur
REYKJAVIK
Sigtúni 38
Upplýsingar í síma 568 9000
HÓTEL
Sérfræöingar
í blómnskrcytinguni
við öll tækit'æri
I blómaverkstæði
| Binna
r
Skúlnvörðustíg 12.
á horni Bergslaöaslrælis,
sími 551 900(1