Morgunblaðið - 28.09.1997, Blaðsíða 34
34 SUNNUDAGUR 28. SEPTEMBER 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, fóstur- .‘jFS
faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
HALLDÓR ÖRN ÞÓRÐARSON, IV M í
Móabarði 31,
Hafnarfirði, wk ||pS|
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju þriðju- .Ywl
daginn 30. september kl. 13.30. Þeim. sem vildu minnast hans. er bent á líknar-
stofnanir.
Jónína G. Andrésdóttir,
Rúnar Þór Halldórsson, Hrafnhildur Þórðardóttir,
Gunnar Þór Halldórsson, Inga Dóra Ingvadóttir,
Áslaug Ásmundsdóttir, Gunnlaugur St. Gíslason,
Ásdís Herrý Ásmundsdóttir, Bergur J. Hjaltalín,
Andrés Ásmundsson,
Halldór Örn Rúnarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
RAGNHEIÐUR G. GUÐMUNDSDÓTTIR,
Boðahlein 9,
Garðabæ,
sem lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur þriðju-
daginn 23. september, verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði þriðjudaginn 30. sept-
ember kl. 15.00
Óskar J. Sigurðsson,
Magnús Matthíasson,
Ragnheiður Matthíasdóttir, Guðmundur Brandsson,
Björg S. Óskarsdóttir,
Guðmundur Ó. Óskarsson, Ágústa Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÓSKAR JÓNSSON,
Hæðargarði 35,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðarkirkju þriðju-
daginn 30. september kl. 13.30
Guðrún Egilsdóttir,
Guðrún J. Óskarsdóttir, Magnús S. Magnússon,
Svanborg E. Óskarsdóttir, Guðjón Antonsson,
Ragna S. Óskarsdóttir, Bergsveinn Jóhannsson,
og barnabörn.
+
Elsku litla dóttir okkar og systir,
RAKEL HJÁLMARSDÓTTIR,
Vesturási 5,
Reykjavík,
andaðist miðvikudaginn 24. september.
Útförin fer fram þriðjudaginn 30. september í
Fossvogskirkju kl. 15.00.
Hjálmar Ingvarsson,
Hulda Jónsdóttir,
Rut Hjálmarsdóttir,
Feiix Hjálmarsson.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og bróður,
RAFNS JÚLÍUSSONAR,
Laugarásvegi 17,
sem lést sunnudaginn 7. september.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á deildum
A3 og A6 á Sjúkrahúsi Reykjavíkur.
Hlýr hugur ykkar er okkur ómetanlegur styrkur.
Guð blessi ykkur öll.
Kristín Guðmundsdóttir,
Sigríður Rafnsdóttir,
Margrét Júlía Rafnsdóttir,
Kristfn Hulda Guðmundsdóttir,
Björn Þór Guðmundsson,
Rafn Guðmundsson,
Sigurrós Júlíusdóttir.
Guðmundur Þór Björnsson,
Steingrfmur E. Hólmsteinsson,
Harpa Steinunn Steingrímsdóttir,
Hóimsteinn Rafn Steingrímsson,
Orri Steinar Steingrímsson,
GUÐNIRAGNAR
ÓLAFSSON
+ Guðni Ragnar
Ólafsson fædd-
ist í Reykjavík hinn
6. september 1963.
Hann andaðist 23.
september síðastlið-
inn.
Guðni Ragnar
var sonur ðlafs
Magnússonar, skip-
sljóra, f. 31.5. 1939,
og Jónasínu Þóreyj-
ar Guðnadóttur,
hjúkrunarfræðings,
f. 25.10. 1935. Guðni
átti átta systkin, sex
samfeðra. Þau eru:
Sigurrós Helga, f. 1963. Þórdís,
f. 1966. Ólafur Kristinn, f. 1967.
Ingunn Ósk, f. 1975. Kári, f.
1980. Auður Alfa, f. 1989. Sam-
mæðra eru: Jónína Guðný Egg-
ertsdóttir, f. 1961, d. sama ár,
Kveðja til ástvinar
Galdur
sá galdur að treysta lífinu:
Já: lífinu
betur en dauðanum
Sá duldi galdur
að vera hollur hamingju sinni
Sá ðrðugi galdur
að vera ekki einu sinni
óvinur sjálfs sín
Nei
hógvær galdur
og óbrotinn
og á allra færi
Enn er komið að því
að því sama
ennþá einu sinni
að því sama
Það var svo einkennilegt
fannst þau ár að líf sitt væri á enda
var þá að læra að lifa
Og komið aftur
og aftur
að því sama.
(Sigfús Daðason)
Helga.
Einn andblær í vindinum,
einn sveipur um nótt,
hér sveif sála þín yfir
en nú var hún sótt.
Með þessum orðum vil ég kveðja
þig Guðni. Ég á fáar en góðar minn-
Njörður Sigurðs-
son, f. 1966.
Guðni ólst upp
hjá móður sinni og
stjúpföður, Sigurði
Tómassyni, f. 18.8.
1933, d. 20.4. 1976.
Guðni á soninn
Björn Húnboga, f.
13.4. 1994, með
Birnu Björnsdótt-
ur.
Hann starfaði á
geðdeild Landspítal-
ans, Vífilsstöðum og
stundaði nám i Iðn-
skólanum í Reykja-
vík. Astvina Guðna er Helga
Guðrún Gunnarsdóttir.
Utför Guðna Ragnars fer
fram frá Fella- og Hólakirkju á
morgun, mánudag, og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
ingar um stóran bróður i Breiðholt-
inu sem ég leit svo mjög upp til.
Og alltaf vonaði ég að sá dagur
kæmi að við fengjum tækifæri til
að kynnast betur, tækifæri til að
setjast niður saman og hlæja að
asnaskapnum í okkur, að hafa ekki
haft samband öll þessi ár.
En tíminn hleypur frá manni og
nú ertu horfinn eftir allt of stutta
veru hér á jörð. Hvar sem þú ert
núna, vona ég að þú sért hamingju-
samur.
Jónasínu, Nirði, litla Birni Hún-
boga og öðrum ástvinum Guðna
votta ég samúð mína.
lngunn.
Guðni kom mér vel fyrir sjónir
þegar ég sá hann fyrst, og mér
skjátlaðist ekki. Við nánari kynni
kom í ljós hve indæll hann var og
sýndi mikinn áhuga á því sem ég
var að gera. Alltaf þegar hann var
heima hjá okkur, var hann hress
og kátur og sá spaugilegu hliðarnar
á öllu. Það var þægilegt að umgang-
ast Guðna, hann var svo hlýr, skiln-
ingsríkur og hafði mikið að gefa
og deila. Við gátum setið heillengi
og spjallað um kvikmyndir, skólann,
lífið og tilveruna. En lífið er fall-
valt og Guðni kominn á aðrar slóð-
ir og við ræðum málin ekki oftar
hér.
Ég vil kveðja þennan vin minn
með orðum Tómasar Guðmunds-
sonar:
+
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim, er
minntust,
MAGNÚSARJÓHANNSSONAR
frá Skjaldfönn.
Þökkum innilega hlýhug og samúð.
Aðstandendur.
+
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, sonar, föður, tengdaföður,
afa og bróður,
HALLDÓRS BRAGASONAR,
prentara,
Dalseli 21.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar Krabba-
meinsfélagsins.
Þorbjörg Jónasdóttir,
Dóra Halldórsdóttir,
Ingibjörg L. Halldórsdóttir, Hörður Valsson,
Þóra Björg Jónasdóttir, Ólafur G. Sveinbjörnsson,
Yngvi Halldórsson, Linda Jónsdóttir,
Halldór Halldórsson,
Sunna Björg Gunnarsdóttir,
systkini og aðrir aðstandendur.
Ég veit þú fékkst engu, vinur, ráðið um það,
en vissulega hefði það komið sér betur,
að'lát þitt hefði ekki borið svo bráðan að.
Við bjugpmst við að hjtta þig oft í vetur.
Og nú var um seinan að sýna þér það traust,
sem samferðarfólki þínu hingað til láðist
að votta þér. Það virtist svo ástæðulaust
að vera að slíku fyrst daglega til þín náðist.
Ég vil votta móður hans Jónasínu,
bróður hans Nirði, mömmu minni
og öðrum aðstandendum samúð og
að Guð varðveiti þau í sorginni.
Ég óska Guðna velfarnaðar á
nýjum brautum og þakka samfylgd-
ina.
Þín vinkona,
Berglind Dögg.
Nú þegar haustið er komið og
næturnar eru ekki lengur bjartar
kvaddi þetta líf Guðni Ragnar Olafs-
son. Minningarnar líða framhjá og
ég gríp eina og eina þeirra og skoða
þær. Ég skoða myndina af ungum
manni með einlæg mjúk augu og
fínlegar hendur sem heilsuðu mér
feimnislega þegar systir mín kynnti
hann fyrir mér sem ástvin sinn.
Á stuttum tíma áttum við saman
góðar stundir og skemmtilegar sam-
ræður. Samræður sem voru bæði
glettnar og heimspekilegar. Það er
erfitt að kveðja ungan mann í blóma
lífsins en það verður ekki hjá því
komist.
Ég sendi móður Guðna, syni og
ástvinu mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Ólöf de Bont.
Ég var staddur í símaklefa í stór-
borg erlendis þegar mér bárust þær
fregnir að Guðni væri dáinn. Það
eru fáar fréttir jafn sláandi og að
heyra að ungur maður í blóma lífs-
ins falli frá. Það er mikill missir að
Guðna. Ég hafði verið svo lánsamur
að starfa með honum á deild 27 á
Landspítala. Fyrstu kynni mín af
Guðna voru um veturinn 1994. Á
fyrstu vaktinni sem við unnum sam-
an tók ég eftir því hversu samvisku-
samur Guðni var. Aldrei hopaði hann
frá hálfunnu verki og það sem Guðni
tók sér fyrir hendur var gert eins
vel og á varð kosið. Sjaldan hef ég
starfað með nokkrum sem var jafn
gefandi og góður við sjúklingana á
deildinni, enda þótti þeim öllum
vænt um Guðna, trúðu honum og
treystu fyrir áhyggjum sínum.
Fyrir utan þessa ágætu mann-
kosti var Guðni líka skemmtilegur.
Það var hægt að tala um allt við
hann og það voru ófáar næturvakt-
irnar þar sem við sátum og spjölluð-
um saman um ýmsa hluti, bæði al-
varleg málefni og skemmtilegar hlið-
ar mannlifsins. Það var þá sem hið
lúmska skopskyn hans fékk að njóta
sín og lék þá Guðni á als oddi.
Við eru öll fátækari að sjá á eftir
jafn góðum manni og Guðni var.
Ég sendi fjölskyldu Guðna og nán-
ustu aðstandendum mínar dýpstu
samúðarkveðjur.
Guðmundur Gunnarsson.
Hann Guðni okkar er farinn. Það
er svo einkennilegt þó að við vitum
að dauðinn bíði okkar allra, þá
reiknuðum við aldrei með og töluð-
um aldrei um að þessi með ljáinn
gæti knúið okkar dyra. En nú hefur
hann gert það og eftir sitjum við
öll, harmi slegin.
Hann Guðni okkar var ekki bara
samstarfsmaður, hann var vinur
okkar. Við vitum ekki hvort hann
vissi, hvað okkur þótti vænt um
hann og kannski vissum við það
ekki sjálf. En þannig erum við oft,
við tölum meira um skjólstæðinga
okkar en um okkur sjálf.
Hann Guðni okkar var vel af
Guði gerður, hafði góða nærveru
eins og við segjum stundum. En
nú hefur hann kvatt okkur fyrir-
varalaust og við söknum hans.
Við reynum ekki að skilja af
hvetju lífið er stundum eins og það
er, en í stað þess að biðja um létt-
ari byrðar, biðjum við um sterkari
bök. Megi Jesús sjálfur hugga fjöl-
skylduna hans Guðna og umvefja
með kærleikanum sínum alla þá
sem syrgja hann.
Samstarfsfólk deild 27.