Morgunblaðið - 23.11.1997, Síða 50

50 SUNNUDAGUR 23. NÓVEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
HUGVEKJA
ÍDAG
Biskup íslands
vígður
í hugvekju dagsins
segir sr. Heimir
Steinsson: Nýjum
biskupi íslands, herra
Karli Sigurbjömssyni,
bið ég blessunar Guðs.
SENN eru þúsund ár liðin frá
því er íslendingur tóku kristni
á Þingvöllum við Öxará. Þennan
tíma allan hefur hinn hvíti seið-
ur helgrar trúar átt sér griðland
í hjörtum þjóðarinnar. Kirkja
Krists nam landið áratugina eft-
ir kristnitöku og guðshús risu í
sveit og við sjó, hvarvetna.
Kristinn siður mótaði hugi
manna, lagasetningu þeirra,
bókmenntir og listir. Vér höfum
verið kristnir menn, íslendingar,
í bráðum tíu aldir. Svo mun enn
verða fyrir Guðs miskunn á
ókomnum tíma.
Frá því á siðbreytingaröld
höfum vér setið á þeirri grein
kristins siðar, sem kennd er við
Martein Lúther. Kirkja vor er
þjóðkirkja og nýtur opinbers
stuðnings samkvæmt stjórnar-
skrá lýðveldsins. Velflestir
landsmenn eru meðlimir þjóð-
kirkjunnar, taka skím við henn-
ar laug hvítvoðungar að aldri,
fermast þar við altarið og hafa
trú þjóðkirkjunnar til viðmiðun-
ar ævilangt.
Af sjálfu leiðir, að tíðindi á
vegferð íslenzku kirkjunnar
varða íslendinga upp til hópa.
Slíkt tíðindi eiga sér stað í dag,
og þeim fögnum vér öll heils
hugar.
Gildi trúarinnar
Trú hvers einstaklings nýtur
athvarfs í hugskotinu. Þar rækt-
ar hlutaðeigandi þær gersemar,
sem af trúnni spretta. Margs
konar efni orka á þessa hug-
rækt til eflingar eða eyðingar
eftir atvikum. Kirkjan sáir í
akur sinn komi, sem er upphaf
trúar. Vomæturregn og sólfar
fagnaðarerindisins glæðir trúna
á marga vegu þaðan í frá.
Trúin er grundvöllur jafn-
vægis í lífi manns. Hún er upp-
spretta friðar og innra öryggis.
Þú sem leitar lífshamingjunnar,
láttu þér ekki sjást yfir trúna.
Veittu viðtöku þeirri gæfu, sem
kristin trú jafnan reynist þeim,
er leggja alúð við hana. Neitaðu
þér ekki um svo góðan hlut.
Kristin trú höfðar til hinztu
raka allrar veru. Hún bregður
upp myndum af mannlegu félagi
og af sköpunarverkinu í heild.
Þessar myndir eiga sér orð
Guðs, Heilaga ritningu, að horn-
steini. Þar kemur Kristur Jesús
til móts við oss, einkasonur al-
máttugs Guðs föður, skapara
himins og jarðar. Kirkjan er
söfnuður hans. í Kristi lifum,
hrærumst og erum vér, börn
kirkjunnar, systkini hins kross-
festa og upprisna frelsara
heimsins. Sá sem tekur sér stöðu
innan vébanda trúarinnar stend-
ur á bjargi sem bifast ei má,
hvorki þessa heims né annars.
Uppbygging trúarlífs
Kirkjan teflir í sífellu fram
máttarverkum guðlegrar opin-
berunar mönnunum til upp-
byggingar og helgunar. Velf-
lestar kirkjudeildir veraldar játa
trú á sömu grundvallaratriðin,
en þau eru tekin saman í forn-
kirkjulegu trúaijátningunum,
sem svo eru nefndar. Þeirra
bezt þekkjum vér postullegu trú-
arjátninguna, en hún er nú flutt
í hverri guðsþjónustu íslenzku
kirkjunnar.
Aðrar vörður við veg trúar-
lífsins eru sakramenti kirkjunn-
ar. Evangelisk-lútherskar kirkj-
ur hafa tvö sakramenti um
hönd, skím og heilaga kvöld-
máltíð.
í skíminni endurfæðumst vér
fyrir vatn og heilagan anda og
gjörumst borgarar í Guðs ríki,
þar sem er fyrirgefning synd-
anna, líf og sáluhjálp. Það mátt-
uga tákn, sem skímin er, mark-
ar upphaf þeirrar leyndardóms-
fullu einingar Guðs og manns,
sem hjálpræðissagan boðar. í
altarissakramentinu eigum vér
þess kost að efla eininguna frá
stund til stundar alla ævi. Rækj-
um þá dýrlegu máltíð hveiju
sinni sem hún er borin fram.
Samfélag í sæld og þraut
Jesús Kristur er förunautur
kristinna manna, hvernig sem
högum þeirra er háttað. Sjálfur
var hann píndur og kvalinn,
krossfestur og líflátinn. Hann
þekkir því allar þjáningar mann-
anna og skipast í sveit með
hveijum þeim, sem bágindum
sætir. Jafnframt gæðir Drottinn
gleði vora dýpt og ljóma á hverri
tíð.
Söm eru verkefni kirkju
Krists. Hún slæst í för með oss
á ánægjustundum og yfirgefur
oss ekki, þegar harmkvæli beija
að dyrum. Aldrei er hún nær
manninum en í eymd hans. Eng-
inn félagsskapur á jörðu gjörir
fögnuð vom innilegri.
I kirkjunni er oss gott að
vera. Þar eigum vér vinum að
mæta. Samfélag þeirra er hlýrra
en nokkur mannfundur annar.
Kirkjan er oss kristnum móðir.
Leitum því til hennar og þiggj-
um það, sem móðirin býður oss.
Þakkir og árnaðaróskir
I dag era tímamót í sögu ís-
lenzku þjóðkirkjunnar. Nýr
biskup Islands verður vígður,
og tekur hann við embætti innan
fárra vikna.
Þar eð ég hef með höndum
sunnudagshugvekjur í Morgun-
blaðinu um sinn ber ég hér á
þessum vettvangi fram þakkir
og árnaðaróskir í tilefni af
greindum umskiptum.
Ég þakka herra Ólafi Skúla-
syni árin hans á biskupsstóli,
góð kynni og hvers konar vinar-
þel allt frá því er leiðir okkar
lágu fyrst saman fyrir hálfum
fjórða tugi ára. Sú birta, sem í
þann tíma lék um leiðtogann
unga, er ófölskvuð í mínum
huga fram á þennan dag. Sama
máli gegnir um konu hans, frú
Ebbu Sigurðardóttur. Henni
þakka ég áratuga vinsemd.
Megi þau hjón nú njóta verð-
skuldaðra næðisstunda, ánægju
og yndis.
Nýjum biskupi íslands, herra
Karli Sigurbjömssyni, bið ég
blessunar Guðs. Miklar vonir eru
bundnar við þann glæsilega full-
trúa íslenzkrar kristni, sem þar
sezt á biskupsstól. Gott verður
að lúta vegsögn hans á komandi
árum. Biskupsfrúnni nýju,
Kristínu Guðjónsdóttur, áma ég
heilla. Megi verkefnin stóru
verða þeim hjónum báðum og
þjóðinni allri til farsældar.
VELVAKANDI
Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 13-15 frá mánudegi til föstudags
Frábær blaðagrem:
Útkeyrðar ofurkonur
HOPI kvenna, sem hittust
á fimmtudaginn sl., varð
tíðrætt um grein Katrínar
Óskarsdóttur sem birtist í
Morgunblaðinu þann sama
dag. Við vorum sammála
Katrfnu um að erfitt væri
að uppfylla þær væntingar
sem gerðar væru til
kvenna og að erfitt væri
að standa undir þeim
væntingum sem gerðar
væru til okkar og þau
viðmið sem glanstímarit
settu fram væru óraunhæf
og mannskemmandi.
Endurnýjaðir
togarar
í DAGSLJOSI fimmtudag-
inn 20. nóvember ræddi
Ómar Ragnarsson við
Braga Thoroddsen fyrrver-
andi vegaverkstjóra í
heimsókn í Vatneyrarbúð-
ina. Þeir voru að ræða um
togaraútgerð. Ómar spurði
Braga hvað þeir hefðu átt
marga togara, Vatneyrar-
bræður, og Bragi svaraði
að þeir hefðu átt tvo tog-
ara og um leið var sýnd
Við viljum leggja til að
konur sýni nú samstöðu
og beiti mætti sínum gegn
þessari umræðu með því
að hætta að kaupa og lesa
þessi blöð, í þeirri von að
breytt verði um áherslur
og konum verði sýnd virð-
ing á grundvelli fjölbreytt-
ari þátta. Við viljum þakka
Katrínu Óskarsdóttur fyrir
frábært innlegg í umræð-
una um stöðu kvenna.
Birna, Hafdís, Rósa,
Ragna, Magga Nanna
og Asdís.
mynd á skjánum af elstu
togurunum þeirra. Auðvit-
að voru þeir endurnýjaðir
með árunum og þegar út-
gerðin hætti þá voru þeir
með tvö skip, nýleg, sem
voru smíðuð í Englandi og
hétu Gylfi og Ólafur Jó-
hannesson.
Gunnar Proppé.
Starfsfólk nýtur
ekki gróðans
APÓTEKARINN í Mos-
fellsbæ segist hafa gefist
upp og spáir þvi að öll
apótek verði rekin af versl-
unarkeðjum í framtíðinni.
Utgerð og stórmarkaðir
virðast hafa auðgast mjög
að undanförnu og breytast
óðum í sterkar keðjur.
Starfsfólk þessara fýrir-
tækja sem vinnur erfið
störf í fiskvinnslu og af-
greiðslu tilheyrir mestu
láglaunahópum þjóðarinn-
ar. Ætli 100 þús. krónur
á mánuði sé of mikið fyrir
strit þessa fólks?
Eldri borgari.
Þakkir
ÉG VIL koma á framfæri
þakklæti mínu til Fast-
eignasölunnar Höfða við
Suðurlandsbraut fyrir frá-
bæra þjónustu og kærleik
í starfi.
Matthildur.
Tapað
/fundið
Poki týndist frá
Hlemmi - miðbæ
SL. laugardagskvöld, 15.
nóvember, týndist gylltur
plastpoki, líklega á leiðinni
frá Hlemmi og niður í
miðbæ. I honum var m.a.
skart, lyklakippa og
snyrtivörur. Þeir sem hafa
orðið varir við pokann hafi
samband í síma 557 2452.
Gullnæla týndist
MIÐVIKUDAGSKVÖLD,
19. nóvember, týndist gull-
næla með merkingu TH.
Tekin leigubifreið fyrir ut-
an Hótel Sögu og ekið að
Þorragötu og Tjarnargötu.
Vinsamlegast hringið í
síma 552 1381. Fundar-
laun.
Kápa týndist
KÁPA, síð og dökkblá, var
tekin í misgripum á Rauð-
ará, Rauðarárstíg, laugar-
daginn 15. nóvember. Sá
sem kannast við kápuna
er beðinn að hafa samband
í síma 562 6766 eða Sig-
rúnu, 557 8161.
Myndavél týndist
í Heiðmörk
CANON myndavél í
Olympus hulstri týndist
fyrir u.þ.b. 3 vikum í Heið-
mörk. Hennar er sárt
saknað. Skilvís finnandi
hafi samband í síma
586 1475. Fundarlaun.
SKÁK
Umsjön Margcir
Pctursson
STAÐAN kom upp á minn-
ingarmóti um Geza
Maroczy, sem nú stendur
yfir í Szeged í Ungveija-
landi. Langsterkasti skák-
maður Tyrkja, Suat Atalik,
(2.590) var með hvítt og
átti leik, en Ungverjinn
Gyula Sax (2.570).
22. Bf7!! - Hxf7 (Tapar
strax, en 22. - Ddl 23. e6
- Dd6+ 24. Kh3 er einnig
hagstætt hvíti) 23. e6+ -
Kg8 24. Dd4 - Kf8 25.
exf7 - Kxf7 26. Dd7+ og
Sax gafst upp, því eftir 26.
- Kf8 27. Bf6
er stutt í mátið.
Byijunin var
afar athyglisvert
afbrigði af
Nimzoindverskri
vörn: 1. d4 -
Rf6 2. c4 - e6
3. Rc3 - Bb4 4.
Dc2 - d5 5. a3
- Bxc3+ 6.
Dxc3 - Re4 7.
Dc2 - Rc6 8. e3
- e5 9. cxd5 -
Dxd5 10. Bc4 -
Da5+ 11. b4 -
Rxb4 12. Dxe4
- Rc2++ 13.
Ke2 - Del+ 14. Kf3 -
Rxal 15. Bb2 - 0-0 16.
Kg3 - Kh8 17. dxe5 - Be6
18. Rf3 - Dxhl 19. Rg5 -
g6 20. Rxf7+ - Hxf7 21.
Bxe6 - Hg7 og nú höfum
við stöðuna á stöðumynd-
inni.
Víkveiji skrifar...
AMORGUN, mánudag, hefst ýl-
ir, annar mánuður vetrar að
fornu tímatali, sem og 48. vika árs-
ins. Annað nafn þessa mánaðar var
frermánuður [frostmánuður]. Við
skulum rétt vona, að hann beri
ekki nafn með rentu að þessu sinni.
Næsti sunnudagur, 30. nóvem-
ber, er síðan fyrsti sunnudagur í
aðventu, öðru nafni jólaföstu. Þá
lifa ekki margar vikur líðandi árs.
„Tíminn hann er fugl sem flýgur
hratt“, stendur þar, „hann flýgur
kannski úr hendi þér í dag“. Og
þótt svo verði vonandi ekki þá er
eins gott að vera á fyrra fallinu
með undirbúning jóla og áramóta.
Það er ekki eftir sem af er, segir
fýrirhyggjufólkið, sem Víkveiji ætl-
ar að reyna að taka sér til fyrir-
myndar næstu daga og vikur,
hvernig svo sem til tekzt.
XXX
TIL ÞJÓÐKIRKJUNNAR teljast
rúmar 244 þúsundir íslend-
inga. Konur eru nánast helmingur,
49,9%. En hver er hlutur þeirra í
ábyrgðarstörfum innan kirkjunnar?
I sóknarnefndum sitja 1.280
manns: 728 karlar, 552 konur, 43%.
Heldur skekkist myndin þegar að
formennsku í sóknamefndum er
komið. Þar er hlutfall kvenna ekki
nema 34%.
Enn haliar á konur þegar kemur
að kirkjuþingi. Þar situr 21 fulL
trúi, þar af þijár konur, 14,2%. í
aðalstjórn Prestafélagsins sitja
fimm karlar, engin kona, en konur
í félaginu eru 20, 14,7%. Sóknar-
prestar eru 98, þar af 17 konur,
17,3%. Aðstoðarprestar eru 12, þar
af 4 konur, 22,3%. Af 18 sérþjón-
ustuprestum eru og fjórar konur,
22,2%.
Hlutur kvenna verður annar og
stærri í „morgundegi" þjóðkirkj-
unnar. í guðfræðideild HI eru ná-
lægt 130 nemar. Konur eru í mikl-
um meirihluta, nálægt 80 talsins,
en karlar eru um 50. Hlutfall
kvenna sem sagt rúm 60%. Það
segir sitt um „morgundag" þjóð-
kirkjunnar.
xxx
FRAM ER komin á Alþingi til-
laga til þingsályktunar „um
skipan nefndar til að auka aga í
skólum landsins“. í greinargerð
flutningsmanna [þriggja framsókn-
armanna] er til þess vitnað að „oft
sé því haldið fram hérlendis að
unga fólkið og jafnvel þjóðin öll sé
óöguð“. Síðan segir: „Þetta heyrist
gjarnan í kjölfar atburða eins og
óláta í miðborginni, vandamála í
samskiptum kynslóðanna, niður-
staðna af samræmdm prófum og
samanburðarrannsóknum við aðrar
þjóðir, biðraðamenningu o.s.frv.
Niðurstaðan er einatt sú sama að
þjóðin sé agalaus."
Áfram orðrétt úr greinargerð: „Á
það hefur verið bent að samband
og samstarf heimila, skóla, íþrótta-
félaga og ýmissa samtaka, sem
starfa í þágu barna, sé mjög tak-
markað og að skilaboð til barna um
hegöan og ábyrgð séu misvísandi
og óljós. Þetta er það sem kallað
hefur verið óagað umhverfi og leið-
ir m.a. til þess að ungmenni eigi
örðugt með að þroska með sér
sjálfsaga. Skýrar leikreglur og agað
umhverfi er með öðrum orðum for-
senda þess að einstaklingar geti náð
að þroska með sér nauðsynlegan
sjálfsaga."
Samkvæmt tillögunni á mennta-
málaráðherra að skipa vinnuhóp,
sem skila á tillögum um þetta efni.
Hún á fullan rétt á sér, að mati
Víkveija. Agaleysi einkennir þó
ekki unglinga umfram aðra lands-
menn. Og það læra hinir ungu sem
fyrir þeim er haft! Og ef „niðurstað-
an er einatt sú að þjóðin sé aga-
laus“, eins og segir í greinargerð
þingmannanna, þurfum við að taka
okkur tak,' bæði sem heild og ein-
staklingar - utan skólakerfis sem
innan. Enginn nær árangri án aga,
hvorki í námi né á öðrum vett-
vangi. En það er með agann eins
og sakleysið, sízt má án þess vera,
en of mikið, já of mikið, af öllu
má samt gera!