Morgunblaðið - 09.01.1998, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 09.01.1998, Blaðsíða 26
26 FÖSTUDAGUR 9. JANÚAR 1998 MORGUNB LAÐIÐ LISTIR Skin og skúrir SÓLRUNU Bragadóttur fagnað að tónleikunum loknum. Morgunblaðið/Ásdís Yandaðir Vínartónleikar TÓIYLIST Kjarvalsstaðir TRÍÓ verk eftir Jon Öivind Ne§s, L. v. Beethoven og Atla Heimi Sveinsson, 7. janúar. J.Ö. NES er einn af yngri tónhöf- undum Noregs, f. 1968, og um leið eitt af þeirra efnilegustu tónskáldum af yngri gerðinni. „... und was sie stillt...“ eftir Ness var fyrst á efnis- skrá tríósins. Heitið á að vísa til lags Schuberts, „Du bist die Ruh“, þótt sú tilvísun láti ekki á sér kræla fyrr en í lok verksins. Hvað um það, Ness kann töluvert að leika sér með möguleika hljóðfæranna og eins og segir í efnisskrá, „útkoman er oft flókin og óreiðukennd en alltaf skemmtileg" og upp úr „kaosinu“ kviknaði oft líf. Hljómurinn á gangi Kjarvalsstaða er varasamur og ekki má ofgera í styrkleikabrigðum og lá við að menn teygðu sig um of í þeim sökum því hljómurinn var ekki ólík- ur því sem maður væri inni í gler- húsi. Götuslagaratríóið samdi Beet- hoven tæplega þrítugur en er þó ekkert óþroskað æskuverk heldur fullmótuð og heilsteypt tónsmíði. Dá- lítið var flutningur fyrsta þáttarins laus í böndunum, hraðavalið ekki fyllilega sannfærandi enda ekki markað þeim nákvæma og stranga ryþma sem verk þýsku klassíker- anna kalla á. Annar þátturinn hefði mátt vera aðeins hægar fluttur, þá hefði ró adagiosins notið sín, áður en glettni síðasta þáttar kom sem skrif- aður er í tilbrigðaformi yfir vinsælt óperulag í þann tíma. Þessi síðasti þáttur var oft skemmtilega útfærður í flutningi, en minnisstæðastur er þó líklega leikur Bryndísar Höllu, sem oft töfraði fram Beethoven með leik sínum. Jafnvægi í hljómi var líklega ei-fitt að eiga við í hljómi húsakynn- anna, en engum er hægt um að kenna þótt Bryndís stæli gjarnan senunni. Plutöt blanche qu’azurée (fremur hvítt en himinblátt) kallar Atli Heim- ir verk sitt frá árinu 1976, en verkið skrifaði hann í sumarfríi í Danmörku í sumarhúsi danska tónskáldsins Pers Nörgaards. Atli segir svo um verk sitt í efnisskrá: „Það lýsir löng- um björtum og heitum, sólríkum sumardegi í lítilli fjarlægri eyju, frá sólarupprás til sólarlags. Hér er venjulegur tónefniviður meðhöndlað- ur á óvenjulegan hátt. Kaflar hægari en allt sem hægfara er: Kadensa, fyrsta, fjórða, fimmta, fyrsta sæti í heilar fimm mínútur eða lengur ... Það eru líka mörg svokölluð stef en engin lagræn úrvinnsla. Dúrþríundir gerast sorgmæddar og daprar á meðan glaðværir mollhljómar birtast æ oftar. Súrrealisk rómantík í im- pressjónískum litum. Merkingarlaus fegurð andtilbrigða. Og eins og John Cage var vanur að segja: „Happy new ears.“„ Þessi skáldlega og skemmtilega greining á tónverki þarfnast engrar viðbótarskýringar. Atli sýndi fyrir tuttugu árum, eins og hann gerir enn, að hann réð við að tæma það sem hægara var en allt sem hægfara var og ljóðrænan og hugmyndaflugið var það sama. Mað- ur ferðast gjarnan með Atla í gegn um ýmsa stflheima og væri það kannske talinn veikleiki ef ekki gilti sama lögmálið nú og fyrir tuttugu árum, að veldur hver á heldur. Hér naut samleikur þremenninganna sín best, enda virtist verk Atla mest unnið af flytjenda hálfu. Ragnar Björnsson TOÍVIjINT Háskðlabfð VIN ARTÓNLEIKAR Einsöngvari Sólrún Bragadóttir. Stjórnandi Mika Eichenholz. Flmmtu- dagnrinn 8. janúar, 1998. VÍNARTÓNLEIKARNIR eru ávallt töluverður viðburður og ríkir nokkur eftirvænting hvernig til tekst um gamansemi og annað, sem svo oft er tengt hinni glaðværu tón- list frá tímum valsagleðinnar. Tón- leikarnir að þessu sinni voru mjög góðir, því bæði var söngur Sólrúnar Bragadóttur og stjórn Mika Eichen- holz framfært af mikilli fag- mennsku. Tónleikarnir hófust á Leichte Kavallerie eftir Suppé og hröðum polka eftir Johann Strauss yngri og var strax auðheyrt, að hljómsveitarstjórinn er frábær og mótaði leik hljómsveitarinnar af mikilli smekkvisi. Þetta kom og fram í Suðrænum rósum eftir Strauss og fallegum polka eftir Ed- ward Strauss, bróður Jóhanns, og þá ekki síst í hinum fræga pizzicato- polka eftir Johann, sem var frábær- lega vel fluttur. Dónárvalsinn var ágætlega fluttur og sama gildir um Skautavalsinn eftir Waldteufel, en þessi verk eru ásamt pizzicato-polkanum þau við- fangsefni tónleikanna sem eru með- al frægustu gleðiverkanna frá Vín. Lokaviðfangsefni hljómsveitarinnai- var Stormpolkinn eftir Johann og var hann hressilega leikinn. Sólrún Bragadóttir er glæsileg söngkona og söng hún fimm söngverk, tvö eftir Kalman, tvö eftir Lehár og eitt eftir Stolz. Lehár-lög- in voru úr söngleikjunum Der Zarewitsch (Einer wird kommen) og Paganini (Liebe du Himmel auf Er- den), sem voru mjög fallega sungin. Eftir Kalman söng Sólrún Heia in den Bergen úr Czardasfúrstin og Hör’ ich Zigeunergeigen úr Mariza greifafrú og var flutningur hennar sérlega glæsilegur. Eftir Stölz söng Sólrún hinn fræga Vínarnætursöng af glæsbrag. Þrátt íyrir að oft hafi glensið ver- ið meira á fyrri Vínartónleikum voru tónleikarnir að þessu sinni í heild sérlega vandaðir, hljómsveitin undir stjórn Mika Eichenholz lék mjög vel og auðheyrt að hann er góður hljóm- sveitarstjóri. Söngur Sólrúnar Bragadóttur var fallega mótaður, flutningur hennar í heild vandaður og borinn uppi af fagmennsku hins reynda óperusöngvara. Jón Ásgeirsson Stór skammtur af lofsöngvum TONI.IST HI jómdiskar ÓLÖF KOLBRÚN/LOFSÖNGVAR Ólöf Kolbrún Harðardöttir. Kór Langholtskirlqu. Kammerkór Lang- holtskirkju. Gradualekór Langholts- kirkju. Harpa: Monika Abendroth. Óbó: Daði Kolbeinsson. Selló: Gunnar Kvaran. Kórstjórn og orgelleikur: Jón Stefánsson. Upptaka fór fram í Langholtskirkju í nóv. 1997. Upp- tökustjóri: Bjarni Rúnar Bjarnason. Útgefandi: ÓKH/JSt. ÞESSI hljómdiskur hefði mátt ber- ast mér fyrr í hendur með tilliti til innihalds og jólahalds, mestallt lof- söngvar af einhverju tagi, fallegir og þekktir - allt í hátíðarbúningi (hljóðfæraúts. o.s.frv.) kórstjóm- andans og orgelleikarans, Jóns Stef- ánssonar, þar sem selló, óbó og harpa koma við sögu ásamt hófstillt- um kórsöng & og orgelinu, að sjálf- sögðu. Þrjú fyrstu lögin eru til- beiðsla til heilagrar Guðsmóður (Schubert, Bach-Gounod og Oskar Merikanto - finnsk bæn). Þá kemur Pie Jesu úr sálumessu Gabriels Fauré og hið fræga Agnus Dei eftir Bizet. Eligía Massinets, þar sem söngurinn kallast á við sellóið, ásamt orgeli og hörpu; Laudate Dominum Mozarts og La Vergine degli Angeli úr Valdi örlaganna (Verdi). Svo kemur lag Césars Franck, Allsherjar Drottinn (Panis angelieus) í útsetn. Jóns - og síðan íslenskir lofsöngvar, bænir og sálm- ar, að tveimur undanskildum, sem eru svo alþjóðlegir að þeir gætu næstum verið íslenskir. Diskurinn endar á Faðir vor, bæn sem ég vil heldur heyra talaða en sungna. Mér þykir þetta stór skammtur af lofsöngvum, en það ætlast enginn til að menn séu skyldugir til að hlusta á þá alla í bunu, og það er auðvitað kærkomið að geta valið sér þann lof- söng, sálm eða bæn hverju sinni, sem andinn býður manni. Ave Mar- ía, Á föstudaginn langa, Hin fyrstu jól, Nú legg ég augun aftur o.s.frv. Utsetningarnar eru yfirleitt fallegar og hátíðlegar, stundum óþarflega „skrautlegar" að mínum smekk, með himneskum hörpuhljómum og „englaröddum" og hátíðlegu malli orgelsins í bakgrunni. Enginn efast um að Ólöf Kolbrún er söngkona með mikla og fallega rödd, sem nýtur sín kannski best í andrúmi og dramatík óperunnar. Auðvitað er hér líka flest mjög vel gert, samt verð ég að játa viss von- brigði - söngurinn á nokkuð ein- hæfum (sterkum) nótum og ekki alltaf mjög fágaður. Kannski býður verkefnaskráin upp á slíkt - að hluta. En vissulega syngur hún eins og „prima donna“, sem hún og sann- arlega er. Einleikarar spila eins og englar (undurfagi’ar sellóstrófur Gunnars Kvarans) og kórinn minnir líka á engla - eða þannig. Allt er þetta mjög hátíðlegt, fal- legt og flott. Og þá er tilganginum náð. Oddur Björnsson Telpna- og stúlknakór Reykjavíkur hefur æfingar STARF Telpna- og stúlkna- kórs Reykjavíkur á þessu ári hefst 13. janúar næstkomandi. Margrét J. Pálmadóttir og Jensína Waage eru stjórnend- ur kórsins en hann kom íyrst fram á jólatónleikum nú í des- ember. Fjöldi félaga er um 90 talsins á aldrinum 6-19 ára. Auk samsöngs læra stúlkurnar raddbeitingu og tónfræði. Kór- inn starfar undir verndarvæng Kvennakórs Reykjavíkur og æfir í húsnæði þeirra, Ægis- götu 7. 'mffi r * 20% afsláttur I MT-Æ M. föstudag og á löngum laugardegi. Peysur, jakkapeysur, vesti og blússur. Stórar stærðir. Glugginn Laugavegi 60 ♦ sími 551 2854. Frítt í stöðumæla eftir kl. 14 meTT N AT \-U 10® HEFJAST I DAG •--------------- ikill afsláttur unið okkar þekktu vörumerki N^TT LAUGAVEGI 30, sími 562 4225, og Mjódd, sími 567 4333
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.