Morgunblaðið - 15.03.1998, Blaðsíða 42

■42 SUNNUDAGUR 15. MARZ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, KRISTJÁN GUÐMUNDSSON verslunarstjóri, Ásholti 2, Reykjavík, sem lést á Vífilstaðaspítala laugardaginn 7. mars sl., verður jarðsettur frá Háteigskirkju miðvikudaginn 18. mars kl. 13.30. Ástríður Ingvarsdót Ingibjörg Kristjánsdóttir, S> Ragnheiður Kristjánsdóttir, M barnabörn og barnabarn flK'. V tir, /einn Fjeldsted, ár Jóhannsson, abörn.

+ Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, STEINDÓR SIGHVATSSON, er lést á sjúkrahúsinu á Blönduósi föstudaginn 6. mars sl., verður jarðsunginn frá Fossvogs- kirkju þriðjudaginn 17. mars kl. 15.00. Guðmundur Steindórsson, Viktoría Lára Steindórsdóttir, Kristín Rós Steindórsdóttir, Sighvatur Smári Steindórsson, Viggó Steindórsson, Anna María Steindórsdóttir, tengdabörn, barnabörn og barn abarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐMUNDA VIGFÚSDÓTTIR,
elli- og hjúkrunarheimilinu Grund,
sem lést sunnudaginn 8. mars, verður
jarðsungin frá Fossvogskapellu þriðjudaginn
17. mars kl. 15.00.
Arnfríður Hermannsdóttir, Erling Sörensen,
Gerður Elíasdóttir,
Fjóla Hermannsdóttir, Hörður Þorsteinsson,
barnabörn og brnabarnabörn.
+
Þökkum samúð og hlýhug við andlát og útför
MARGRÉTAR SIGURJÓNSDÓTTUR,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður til heimilis
á Norðurbraut 13,
Hafnarfirði.
Hrafnhildur Halldórsdóttir,
Jónfríður Hafldórsdóttir, Tómas Guðnason,
Margrét Halldórsdóttir, Magnús Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
WILL HARRISON KÁRI PERRY,
Ásbúð 106,
Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju á Álftanesi
miðvikudaginn 18. mars kl. 15.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Hulda Óskarsdóttir Perry,
Michaelle Lee Bagneski.
+
Bróðir okkar,
BALDUR GUNNARSSON
frá Fossvöllum,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 16. mars kl. 13.30.
Stefán, Þorvaldína, Bergþóra og Sigrún.
HELGA
JÓNSDÓTTIR
+ Helga Jónsdóttir
fæddist á Þver-
hamri á Breiðdal 14.
janúar 1896. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 18. febrú-
ai' síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Jón Jónsson
frá Færeyjum og Jó-
hanna Bjarnadóttir
frá Núpi á Beru-
ljarðarströnd.
Systkini hennar
voru Anna og
Ingólfur.
Helga giftist Ingimundi Jóns-
syni, eiganda ílskverkunarstöðv-
arinnar Dvergs. Þau hjónin
eignuðust tvö börn, Jón, f. 26.1.
1925, og Unni, f. 13.6. 1928, d.
14.7. 1980. Börn Jóns eru: Ingi-
mundur, Helga, Leifur, Anna
Steinunn, Unnur, Elín, Gróa, Jón
Grétar og Jóhann Haukur.
Utför Helgu fór fram frá Foss-
vogskapellu 27. febrúar.
Nú, þegar amma mín og nafna
hefur kvatt þessa jarðvist, langar
mig til þess að minnast hennar
með nokkrum orðum.
Þegar sest er niður og hugurinn
látinn reika til baka koma fram
mörg minningarbrot um samskipti
okkar ömmu. Mínar fyrstu minn-
ingar era þegar ég sem smástelpa
kom vestur á Holtsgötu til að vera
hjá afa, ömmu og Unni frænku um
helgar. Afi sat þá gjarnan við
gluggann í hornstofunni og beið
eftir mér en hann var þá orðinn
rígfullorðinn og lasburða. Stóra
stundin var þegar ég stóð á horn-
inu á Bræðraborgarstíg og Tún-
götu og sendi afa mín-
um fingurkossa upp í
gluggann til hans og
var hann óspar á að
senda mér kossa á
móti. Amma hugsaði
vel um afa meðan hann
gat verið heima og
naut hún aðstoðar
Unnar frænku, dóttur
sinnar.
I mínum huga vora
það sérstakar stundir
þegar ég gisti hjá
ömmu, í svokölluðu
Elluherbergi, á göml-
um hermannabedda og er ég vakn-
aði á morgnana beið mín ætíð opin
maltflaska og hvít lagkökusneið
með sultu. Arin liðu og ég eignaðist
dreng. Amma og Unnur tóku hon-
um opnum örmum og var hann hjá
þeim oft og iðulega þegar ég var að
vinna og vora þær alltaf tilbúnar
að leyfa honum að gista. Þær tóku
honum sem sínum eigin og ekkert
var þeim óviðkomandi um velferð
hans.
Unnur frænka andaðist skyndi-
lega, aðeins rúmlega fímmtug að
aldri og var það ömmu geysilega
mikið áfall, en hún bar harm sinn í
hljóði og aldrei heyrði ég hana
kvarta, enda var hún í eðli sínu já-
kvæð og bjartsýn kona. Enda var
það svo að þegar það uppgötvaðist
að amma vai’ með brjóstakrabba
tók hún því af æðraleysi og lifði við
góða heilsu í mörg ár eftir að mein-
ið hafði verið numið á brott.
Mér er líka minnisstætt þegar
amma kom með fjölskyldu minni
upp í sumarbústað við Laugarvatn
fyrir allmörgum áram. Þetta var
seinnipart ágústmánaðar og
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, og vinarhug við andlát og útför,
SIGTRYGGS VIÐARS STEINÞÓRSSONAR
og
ÞORBJARGAR KATARÍNUSDÓTTUR,
Fannborg 1,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til félaga Sjálfsbjargar, landssambands fatlaðra,
og annarra fyrir veitta aðstoð.
Böm, tengdabörn, systkini,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HALLDÓRU S. GUÐLAUGSDÓTTUR,
Skólabraut 3,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir eru færðar til starfsfólks
deildar 11E og 11F á Landsþítalanum og Hjúkrunarþjónustunni Karítas.
Sverrir Torfason,
Valgerður Sverrisdóttir,
Ása S. Sverrisdóttir, Ásgrímur Hilmisson,
Halldóra S. Sveinsdóttir, Stefán ívar ívarsson,
Guðrún Jónsdóttir,
Sverrir Jónsson,
Andrea Ásgrímsdóttir,
Auður Ásgrímsdóttir
og Hilmir Gestsson.
myrkrið grúfði yfír sveitinni, en
stöku ljós að sjá í fjarska. Amma
stóð við gluggann og horfði út. Um
hana fór hrollur og hún sagði: „Eft-
ir hverju erað þið að sækjast þegar
þið dveljið hér í myrkrinu?
Þetta minnir mig á þegar ég var
að alast upp fyrir austan, bjó í koti
og ekkert ljós að sjá lengstan hluta
ársins“. Ljósið var henni því mikils
virði. Það er ekki auðvelt að setja
sig í hennar spor eða annarra
þein-a sem ólust upp um og eftir
aldamótin, það var harður heimur
og farið snemma til vinnu og að sjá
fyrir sér. Amma gerðist vinnukona,
eins og þá tíðkaðist, en ólíkt mörg-
um öðram sagðist hún hafa verið
heppin með sína vinnuveitendur og
talaði ætíð um þá með virðingu og
hlýju.
Eftir að afi dó bjó amma lengi á
Holtsgötunni, fyrst með Unni og
síðar ein, en gerðist svo vistmaður
að Hrafnistu í Reykjavík. Þar
fannst henni gott að vera, fólkið
gott og aðbúnaður allur hinn besti.
Einhverju sinni, er ég kom til
hennar, sagði hún mér frá því að
vistmaður einn hefði verið í þungu
skapi og sagt við sig að það að
dvelja hér væri eins og að vera í
Helvíti. Amma svaraði þá kankvís-
lega um hæl að hún þyrfti þá ekki
að kvíða því þótt hún kæmist ekki
til himnaríkis ef vistin þar „neðra“
væri ekki verri en þetta! Eftir
hundrað ára afmæli ömmu varð
mér á orði við hana, að ég mundi
ekki „nenna“ að verða svona gömul
en þá sagði sú gamla við mig með
glettni í augum: „Þú ert nú bara
ekkert of góð til þess að verða 100
ára“! Ég spurði hana þá hvort
henni leiddist aldrei, en þá sagði
hún að svo væri ekki því hún gæti
setið tímunum saman og horft á
skýjafarið eins og hún hefði gert
þegar hún var stelpa.
Ég horfi á skýin sem þjóta um
himinhvolfið og taka á sig ótal
myndir og þá verður mér hugsað
til ömmu.
Blessuð sé minning hennar.
Helga Jónsdóttir.
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Einarsson, útfiararstjóri
Sverrir Olsen, útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn.
'4?

%
£ s
% #
Þegar andlát
ber að höndurn
Útfararstofa kirkjugarðanna ehf.
Sími 551 1266
Allan sólarhringinn