Morgunblaðið - 15.03.1998, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 15. MARZ 1998 11
Gruppe. Ólafur segir að rekstur
Samskipa muni án efa breytast við
kaupin, en megináherslur verði þær
sömu. „Flutningaleiðir fyrirtækj-
anna hafa lítið skarast hingað til.
Við ætlum að halda okkur á slóðum
minni gámaskipa, á styttri siglinga-
leiðum. Skip með 6.500 gámaeining-
ar, níu sinnum stærri en þau skip
sem við höfurh notað, leggja ein-
göngu að í Rotterdam, Bremer-
haven og Hamborg. Við kjósum að
halda okkur utan við þeirra leiðir,
þar sem við þekkjum vel til. Við
munum líka halda fyrri áherslum á
frystiflutninga og kaupin á Bischoff
Gruppe falla vel að þeim.“
Forstjóri Samskipa segir að kaup-
in á Bischoff tryggi nýjar víddir í
reksturinn. „Þau styrkja rekstur
okkar og auka enn getu okkar til
þess að efia þjónustu við íslenska
viðskiptavini.“
Ólafur kveðst viss um að kaupin á
Bischoff Gruppe styrki Ameríku-
flutninga fyrirtækisins. „Við flytjum
núna um eitt þúsund gámaeiningar
af fiski til austurstrandar Banda-
ríkjanna í sérstökum frystigámum.
Við höfum nýtt þá betur með því að
flytja frosin matvæli frá Bandaríkj-
unum til Bremerhaven og Rotter-
dam og þaðan áfram til Eystrasalts-
ríkjanna. Bischoff mun verða okkur
styrkur í þeim flutningum."
Stundum skorið sig inn að
beini í samkeppninni
I viðtali í Morgunblaðinu í ágúst
1994, í tilefni af því að Samskipum
hafði verið siglt út úr skerjagarði
gjaldþrotsins sem blasti við eftir fall
Sambandsins, sagði Ólafur að heim-
speki Samskipsmanna væri sú, að
þeir væru bestir í flutningum og
ættu því ekki að gera annað. Hann
segist enn vera þessarar skoðunar.
„Ef við erum trúir þessari stefnu, þá
þrengir það að sjálfsögðu möguleika
okkar til að eflast og stækka hér
heima. Þess vegna höfum við leitað
verkefna erlendis og þau hafa alltaf
verið á okkar sviði, flutningunum."
Ólafur segir að samkeppnin við
Eimskip sé ekki minni nú en hún
hafi verið, en segir, aðspurður hvort
undirboð séu úr sögunni, að hann sé
ósáttur við það orð. „Menn hafa auð-
vitað verið að bjóða skelfilega lágt
verð og stundum skorið sig inn að
beini. Það á við um bæði félögin. En
við erum í samkeppni og Samskip
ætla að vera fánaberi samkeppninn-
ar hér á landi. Stundum þurfum við
að lækka verð til að fá samning, en
ef það tekst ekki þá grátum við það
ekkert. Við höldum bara áfram.“
Velta Eimskips á síðasta ári var
rúmir 16 milljarðar. Ólafur segir að
það hafi enga þýðingu að bera sam-
an veltutölur. „Við miðum ekki allt
við Eimskip. Nú stefnum við í aðra
átt og þótt þeir hafi verið í mesta ná-
víginu við okkur þá miðum við okkur
við aðra keppinauta en þá. Við get-
um lært af mjög mörgum félögum,
enda margt áhugavert að gerast í
flutningaheiminum."
Fjárfestum ekki í
öðrum félögum
Hörður Sigurgestsson, forstjóri
keppinautarins Eimskips, sagði í
viðtali við Morgunblaðið í október að
Eimskip hefði sett sér það markmið
að verða virkur þátttakandi í öðrum
greinum íslensks atvinnulífs en
hefðbundinni flutningastarfsemi og
vísaði til fjárfestinga og hlutafjár-
kaupa gegnum dótturfyrirtækið
Burðarás. Olafur Ólafsson segir hins
vegar að þótt Samskip hafi rétt úr
kútnum svo um munar sé slík stefna
ekki í augsýn. „Við búum í litlu sam-
félagi, sem því miður er afmyndað í
alls konar blokkir og flokka. Við telj-
um ekki hægt að fjárfesta til dæmis
í innflutnings- eða sjávarútvegsfyr-
irtæki, sem er í hörku samkeppni
við viðskiptavin okkar. Við leggjum
mikla áherslu á trúnað við okkar
viðskiptavini. Við sjáum ekki hvern-
ig við getum gætt hlutleysis ef við
eigum mikilla hagsmuna að gæta í
velferð ákveðinna viðskiptavina okk-
ar, sem eru á sama tíma í samkeppni
við aðra viðskiptavini okkar. Við
bregðumst við þessu með því að
fjárfesta ekki í öðrum fyrirtækjum.
Auðvitað á aldrei að segja aldrei, sá
möguleiki gæti komið upp að fjár-
festing þætti svo freistandi að við
vildum slá til, en núna erum við í
flutningunum. Það er okkar fag.“
Baráttuglöð valkyrja
sem gefst ekki upp
HÚN er grönn, fíngerð
kona, afskaplega vel til-
höfð, augljóslega heims-
kona, með ríka kímni-
gáfu, en það er ekki erfitt að
ímynda sér, að hún geti verið fóst
fyrir, harðákveðin og staðráðin í
því að hafa sitt fram. Um leið er
jafnauðvelt að draga þá ályktun, að
hún hafi oftar en ekki haft sitt
fram. Konan er Erika Bischoff, að-
aleigandi Bischoff Gruppe þar til í
þessari viku.
Líf Eriku Bischoff, sem fæddist
fyrir rúmum 60 árum og þá sem
dóttir Gerhards Liirssen, hefur
ekki alltaf verið dans á rósum. Hún
giftist Horst Bischoff ung og eign-
aðist með honum tvö börn, Nicolas
og Brigit. Horst var einkasonur
Bruno Bischoff, sem tók við fyrir-
tækinu af tengdaföður sínum og
stofnanda fyrirtækisins, Nicolas
Haye.
I janúar 1966 fórst Horst
Bischoff, eiginmaður Eriku, í flug-
slysi við flugvöllinn í Bremen, eftir
því sem næst verður komist er það
eina flugslysið hingað til í sögu
flugvallarins.
Erika stóð þá uppi, ung ekkja,
tveggja bama móðir, og horfðist í
augu við þá staðreynd, að hún yrði
að taka við hlutverki eiginmanns
síns, í fyrirtæki tengdaföðurins,
Brunos Bischoffs og gerði hún það
síðari hluta sama árs. Frá árinu
1982 var Erika aðalstjómandi fyr-
irtækisins, en þá dró tengdafaðir
hennar sig í hlé frá daglegum
rekstri. A örfáum áram vann Erika
sig í áliti innan greinarinnar með
svo afgerandi hætti, að árið 1988
var hún útnefnd sem „athafnakona
ársins" í Þýskalandi.
Kostur að vera kona í
karlasamfélagi
Kristinn Ijósmyndari og ég hitt-
um Eriku Bischoff á skrifstofu í
fyrirtæki yngri bróður hennar,
Friedrich Liirssen, og er hann við-
A íslenskan mælikvarða voru það stórtíðindi
þegar Samskip hf. festu í vikunni kaup á
hinu rótgróna fjölskyldufyrirtæki Bischoff
Gruppe sem á sér 99 ára sögu. Höfuðstöðv-
ar skipafélagsins eru í Bremen. Agnes
Bragadóttir blaðamaður og Kristinn Ingv-
arsson ljósmyndari brugðu sér til Bremen á
fóstudag og ræddu þar við aðaleiganda fé-
lagsins fram til þessa, Eriku Bischoff og
æðstu stjómendur fyrirtækisins.
staddur ásamt syni hennar
Nicolas.
- Eins og mér hefur skilist það,
þá era það einkum karlmenn sem
halda um stjómartaumana í þýsku
viðskiptalífi. Hvemig fórstu að
þessu? hef ég samtalið við Eriku.
„Það var heilmikill kostur fyrir
mig, að það vora karlar sem réðu
lögum og lofum í viðskiptum, ekki
síst í rekstri skipafélaga," segir
Erika og hlær við. „Karlmennimir
meðhöndluðu mig einfaldlega af
stakri kurteisi, þegar við hittumst,
eða áttum fund, því það var ekki á
hverjum degi sem þeir stóðu í
samningaviðræðum við konu.
Þetta háði mér í engu, síður en
svo. Nú, ef ég hafði aðrar áherslur,
Sími581-2275? 56&63751 Fax 5655275
v\ð kv^nuríl

Kynningarverd

Hjá okkur eru Visa- og
Euroraðsamningar
ávísun á staðgreiðslu
Armúla 8 - 108 Reykjavik