Morgunblaðið - 16.06.1998, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚNÍ 1998 59
I
I
I
I
I
I
I
(
I
;
i
(
(
(
(
1
(
<
i
(
(
i
i
í
í
i
i
i
i
+ Sigurveig
Magnúsdóttir
var fædd í Höfnum
13. júlí 1928. Hún
lést á heimili sínu
hinn 7. júní síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Gunn-
fríður G. Friðriks-
dóttir, f. 5. janúar
1902, sem dvelur á
Hrafnistu í Hafnar-
firði, og Magnús
Ólafsson, stýrimað-
ur, f. 7. maí 1896, d.
23. maí 1946. Systk-
ini hennar eru Frið-
rik, f. 25. júní 1933 í Reykjavík,
kvæntur Kolbrúnu Þorsteins-
dóttur, f. 22. janúar 1937, og
eiga þau fjögur börn. Guðrún
Arnóra, f. 3. apríl 1943, gift Jos-
eph Hromcho og eru þau búsett
í Bandaríkjunum og eiga tvö
börn.
Hinn 1. janúar 1953 giftist
Sigurveig eftirlifandi eigin-
manni sínum, Hilmari Þór
Björnssyni, f. 1. apríl 1929. Þau
eignuðust þrjá syni: 1) Magnús
Þór, vélvirkjameistari, f. 8.
ágúst 1950, sambýliskona hans
er Guðrún S. Benediktsdóttir.
Börn Magnúsar frá fyrra
hjónabandi: Ólafur Þór, f. 1970,
Erling Örn og Gunnar Már, f.
Mig langar að skrifa hér nokkur
minningarorð um elskulega tengda-
mömmu mína, SigmTeigu Magnús-
dóttur, eða Sísí eins og hún var
alltaf kölluð. Ekki grunaði mig að
ég ætti eftir að skrifa tvær minning-
argreinar á jafn mörgum dögum um
tvær manneskjur sem voru mér
mjög kærar, annars vegar föður-
bróður minn, Daða Björnsson, og
elskulega tengdamóður mína hana
Sísí, en vegir Guðs eru órannsakan-
legir.
Sjómannadagurinn rann upp
bjartur og fagur. Síminn hringdi og
dökkt ský breiddist yfir, tengda-
móðir mín var dáin, hún varð bráð-
kvödd á heimili sínu. Þessu var
erfitt að trúa, Sísí farin, langt fyrir
aldur fram, hún hefði orðið sjötug
hinn 13. júlí næstkomandi. Minning-
arnar hrannast upp og margs er að
minnast. Þegar ég kynntist Bimi,
syni þeirra Sísíar og Hilmars, var
mér strax tekið opnum örmum, og
alltaf stóð heimili þeirra hjóna mér
opið. Sísí var einstök kona og var
hún mér og sonum okkar alveg ein-
staklega hjálpleg og góð. Hún vildi
allt fyrir okkur gera og ófáar ferðir
kom hún í Hafnarfjörð til að gæta
drengjanna okkar, og mikið eiga
þeir Ragnar og Daði eftir að sakna
hennar ömmu sinnar. Margar ferðir
fórum við í heimsókn í Skorradalinn
í sumarbústaðinn þeirra hjóna, sem
þau voru búin að gera svo fallegan
og skemmtilegan, og oft sátum við
yfir kaffibolla og ræddum allt milli
himins og jarðar og alltaf var stutt í
hláturinn, því glaðlegri og brosmild-
ari konu hef ég varla kynnst, og
sama hvað gekk á, alltaf sá Sísí
björtu hliðarnar á öllu.
Eg bið Guð að styrkja tengdaföð-
ur minn, sem nú hefur misst ást-
kæra eiginkonu og vin, aldraða
móður, syni þeirra og barnabörn.
Það er erfitt að lýsa þessari ein-
stöku konu í fáum orðum, en ég
mun sakna hennar mjög.
Ég kveð þig nú, elskuleg tengda-
móðir og amma sona minna, og
finnst sárt að þú getur ekki séð þá
vaxa úr grasi, en eg veit að þú
fylgist með þeim. Ég þakka fyrir
þau ár sem ég fékk að þekkja þig og
umgangast. Megi góður Guð varð-
veita og blessa minningu þína.
Birna Katrín Ragnarsdóttir.
Það var mikil sorg sem braust um
í hjörtum okkar þegar við fengum
þær fregnir að Sísí tengdamóðir
mín og amma Arinbjarnar hefði
kvatt þennan heim svo óvænt.
Það er mér enn í fersku minni
1971, og Sigurveig,
f. 1981. 2) Björn
Ingþór, rafverk-
taki, f. 19. desem-
ber 1953. Kona
hans er Birna
Katrín Ragnars-
dóttir, börn þeirra:
Ragnar, f. 2. sept-
ember 1990, Daði, f.
2. október 1995.
Börn Björns frá
fyrra hjónabandi:
Hilmar Þór, f. 18.
desember 1976,
Pálmar Geir, f. 23.
aprfl 1980, Gunnar
Ingi, f. 26. des. 1981. 3) Hilmar
Þór, fiskverkandi, f. 16. júlí
1960, kona hans er Þórunn Ar-
inbjarnardóttir, barn þeirra
Arinbjörn Krislján, f. 6. maí
1995. Barn frá fyrri sambúð:
Edda, f. 18. ágúst 1986.
Sigurveig lauk gagnfræða-
prófi frá Flensborgarskóla í
Hafnarfirði og lauk prófi frá
Húsmæðraskólanum á Laugar-
vatni. Hún starfaði við ýmis
verslunarstörf á sínum yngri
árum. Eftir það sinnti hún hús-
móðurstörfum og annaðist upp-
eldi sona sinna.
Utför Sigurveigar fer fram
frá Víðistaðakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
þegar Hilmar, yngsti sonur Sísíar
og Hilmars, kynnti mig fyrir þeim
sem unnustu sína. Strax frá fýrstu
stundu var mér tekið opnum örmum
og það óspart sýnt að ég væri hjart-
anlega velkomin í fjölskylduna.
Við Sísí áttum margar góðar
stundir saman við spjall yfir kaffi-
bolla, þá var rætt um ýmsa hluti,
gefin góð ráð ef á þurfti að halda og
Sísí var óspör á sögur frá því í
„gamla daga“. Eitt af einkennum
Sísíar var létt lund og oft hlógum
við dátt saman. Það voru ófáar ferð-
irnar farnar upp í Skorradal þar
sem Sísí og Hilmar höfðu búið sér
unaðsreit, þar var ávallt tekið vel á
móti okkur, hvort heldur var stopp-
að í kaffisopa eða næturgisting. Við
eigum ljúfar minningar um sólrík
sumarkvöld er við sátum saman úti
á verönd og horfðum út á vatnið og
spjölluðum saman.
Hin síðari ár bjuggu Sísí og
Hilmar sér fallegt og notalegt heim-
ili í Árskógum, þaðan á Arinbjörn
sínar ljúfu minningar um ömmu
Sísí, sem honum þótti svo vænt um.
Ef keyrt var framhjá Árskógum
söng og trallaði sá stutti og vildi
ólmur komast í fang ömmu og láta
ömmu knúsa sig og kyssa og láta
hana dekra dálítið við sig, og alltaf
var nú dótakassinn hennar ömmu
jafn spennandi.
Elsku Sísí, minningin um þig
mun ávallt lifa í hjörtum okkar,
hafðu þökk fyrir þessi yndislegu ár
sem við áttum saman.
Elsku Hilmar, missir þinn er
mikill og megi Guð styrkja þig á
þessum erfiða tíma.
„Harmið mig ekki með tárum þó
ég sé látinn. Hugsið ekki um dauð-
ann með harmi og ótta. Ég er svo
nærri að hvert eitt ykkar tár snertir
mig og kvelur, en þegar þið hlæið
og syngið með glöðum hug lyftist
sál mín upp í mót til ljóssins." (Höf.
óþekktur.)
Þórunn og Arinbjörn.
Elskuleg tengdamóðir mín er lát-
in, langt um aldur fram.
Fréttin um andlát hennar kom
svo fyrirvaralaust að enn hef ég
ekki getað áttað mig á að hún er
ekki lengur meðal okkar og ég mun
ekki hitta hana framar í þessu lífi.
En við munum hittast síðar. Þótt sú
vissa megni ekki að sefa sárustu
sorgina eins og er þá veit ég að hún
fylgist með okkur öllum og hún
hefði ekki viljað að við sætum hníp-
in eftir með brostin hjörtu hennar
vegna.
Það var ekki erfitt að koma inn í
fjölskyldu Sísíar. Ég kynntist henni
fyrst er hún bjó á Lindarhvammin-
um og þau hjónin Sísí og Hilmar
tóku mér frá fyrstu tíð eins og um
þeirra eigin dóttur væri að ræða.
Brosmildari konu hef ég ekki
kynnst og þær voru ófáar stundirn-
ar sem við sátum í eldhúsinu og
ræddum um heima og geima, enda
fátt skemmtilegra en spjalla við
hana um landsins gagn og nauð-
synjar.
Eftir að þau hjónin fluttu í Ár-
skóga í Mjódd var enn styttra á
milli okkar og hittumst við því oftar
og þá var oft glatt á hjalla. Mér er
efst í huga laufabrauðsgerðin, hún
var snillingur í því og gerði heims-
ins besta laufabrauð með dyggri að-
stoð barna og barnabarna. Ekki
voru síðri skonsubrauðtertur og
tartalettur sem hún gat töfrað fram
án nokkurs undirbúnings.
Við vorum búnar að ákveða svo
margt, sem ætlunin var að gera í
sumar og haust, en það verður að
bíða betri tíma. Kallið er komið, við
drúpum höfði, í lotningu fyrir
drottni, og okkur er ljóst að enginn
ræður sínum næturstað.
Elsku Hilmar, sorg þin er mikil
og missirinn stór, en þótt erfitt sé
að greina ljósið í myrkrinu einmitt
núna er þú þarfnast þess mest, þá
eru allar góðu stundimar með Sísí
það dýrmætasta sem við höfum. Við
verðum að trúa því, að lífið hafi til-
gang, þrátt fyrir að við skiljum það
ekki núna í augnablikinu, því hjarta
okkar er þrúgað af sorg sem ein-
ungis tíminn getur læknað. Minn-
umst hennar eins og hún alltaf var,
brosandi og ánægð með sinn dill-
andi hlátur sem alltaf kom okkur í
gott skap.
Hilmari, sonum, tengdadætrum,
barnabörnum og aldraðri móður
Sísíar sendi ég mínar dýpstu sam-
úðarkveðjur, megi góður Guð veita
þeim styrk og veimda þau á þessum
erfiðu stundum sem í hönd fara og
leiða þau á vit bjartari tíma og vona.
Með hjartans þökk fyrir allar
þær minningar sem þú gafst mér,
þær munu lifa.
Hver minnmg dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig)
Guðrún Ben.
Elsku amma Sísí.
Ég vil þakka þér fyrir öll þau
ljúfu og skemmtilegu ár sem við átt-
um saman. Efst í minni mínu eru
skemmtilegu ferðirnar sem ég fór
með ömmu Sísí og afa Hilmari í
sumarbústaðinn þeirra í Skorradal,
þar gerðum við margt skemmtilegt
saman. Oft fórum við niður í fjöru
og tíndum saman fallegustu stein-
ana sem við sáum, og í þeim ferðum
spjölluðum við mikið saman og
hlógum dátt. Alltaf var jafn notalegt
að koma í heimsókn til ömmu, þar
skemmtum við okkur oft saman við
að spila Olsen Olsen og ýmislegt
annað skemmtilegt. Amma Sísí vissi
að mér þótti steiktu fiskibollurnar
hennar svo góðar að hún hafði þær
oftast í matinn þegar ég var hjá
henni í heimsókn. Amma Sísí var
mér alltaf svo góð og alltaf dekraði
hún við mig á alla kanta.
En nú hefur amma Sísí kvatt mig
í hinsta sinn og mun ég geyma allar
1 CjrficfryÁJzjur
l!j VEISLUSALURINN SÓLTÚNl 3 AKOGESHÚSIÐ
1 sími S62-4822 Biynjar Eymundsson
matreiðslumeistari Guðbjörg Elsa Guðmundsdóttir
I smurbrauðsiómfrú VEISLAN
1 mmm VEITINGAELDHÚS
1 Frábærar veitingar Sími: 561 2031 Fyrirmyndar þjónusta
SIGURVEIG
MAGNÚSDÓTTIR
ljúfu minningamar um ömmu í
hjarta mínu.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jóns. frá Presthólum.)
Þín
Edda.
Elsku amma Sísí er nú látin. Við
bræðurnir kveðjum þig, elsku
amma, með söknuði og viljum
þakka þér fyrir allar góðu og
skemmtilegu stundirnar sem við
áttum með þér og afa Hilmari. Þú
varst alltaf svo góð við okkur og
gaman var þegar þú sast hjá okkur
og last öll skemmtilegu ævintýrin
og sögurnar. Megi góður Guð
geyma þig, elsku amma, og takk
fyrir allt.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú íylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ragnar og Daði Björnssynir.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynm af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnastþér.
(Ingibj. Sig)
Elskuleg frænka mín, Sigurveig
Magnúsdóttir (Sísí), er farin heim
yfir landamærin miklu til allra vin-
anna, sem á undan eru farnir. Hún
varð bráðkvödd á heimili sínu 7.
júní. Á stundum sem þessum sækir
hugurinn heim á æskuslóðir okkar í
Keflavík. Þar lékum við okkur í tún-
inu hjá honum afa, slitum barns-
skónum með ýmsum leikjum, sem
þá voru í hávegum hafðir. Sátumar
í túninu létu oft á sjá eftir eltinga-
og feluleiki okkar, og afi ekki alltaf
ánægður. Hann skildi þó þá lífsgleði
og þroska sem leikurinn gaf af sér.
Áfram liðu árin við leik og störf. Sísí
flutti í Hafnarfjörð og fór í Flens-
borgarskóla, þar sem hún m.a.
kynntist manninum sínum, Hilmari
Þór Björnssyni.
Það var Sísí vinkonu að þakka að
ég gat einnig stundað nám í Flens-
borgarskóla, en með samþykki móð-
ur hennar deildum við herbergi eða
öllu heldur rúmi í einn vetur. Hún
var vinur í raun, rétti öllum hjálpar-
hönd. Við lukum síðan saman námi
frá Flensborgarskóla á stríðsárun-
um. Eftir Flensborgarárin skildi
leiðir, hún flutti til Reykjavíkur með
foreldrum sínum, sem höfðu keypt
íbúð á Víðimelnum. En þau dvöldu
ekki lengi í Reykjavík því pabbi
hennar féll frá og flutti hún þá
ásamt móður sinni, bróður og syst-
ur til Keflavíkur. Þau settust að á
loftinu hjá Friðriki afa og Sigur-
veigu ömmu á Hafnargötu 43.
Árið 1949 fór Sísí á Húsmæðra-
skólann á Laugarvatni, en hún hafði
yndi af ölium heimilisstörfum. Þetta
vita allir sem sótt hafa hana heim.
Listrænir hæfileikar hennar
komu einnig fram í myndmennt, en
hún hafði fallega rithönd og teiknaði
mjög vel. Sísí ferðaðist mikið með
manni sínum bæði innanlands og ut-
an. Einnig dvöldu þau oft í sumar-
bústaðnum í Skorradal. Bústaður-
inn var þeirra sælureitur.
Heimilið og velferð drengjanna
þriggja, Magnúsar, Björns og
Hilmars, var henni allt. Þau lögðu
bæði mikið á sig til að skapa þessar
aðstæður. Síðast þegar við töluðum
saman hafði hún á orði, hvað það
væri sér mikil gleði hve vel þeim
hefur vegnað.
Mikið fannst mér Sísí líkjast
ömmu, nöfnu sinni Sigurveigu.
Þrátt fyrir að stormar lífs hafi nætt
um í lífinu var hún ávallt brosmild
og glöð í bragði. Bros augna hennar
lýstu upp fegurð þeirrar sálar sem
hugur hennar hafði að geyma. Þess-
ari fegurð hélt Sísí til hinstu stund-
ar. Með þakklæti og söknuði kveð
ég elskulega frænku. Megi hún hafa
þökk íyrir allar samverustundirnar
og aðstoðina. Ég, Guðlaugur og fjöl-
skylda sendum Hilmari, drengjun-
um og fjölskyldum þeirra okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hún sem nú er horfin sjónum
heimt á æðra þroskaskeið
lifir sæl í ljóssins sölum
laus við jarðneskt böl og neyð.
Hún vill sega: Hjartans vinir
hryggist ei - því lofar jörð
andinn flýgur, fóður hæða
færið lof og þakkargjörð.
(Tómas R. Jónsson.)
Lára Janusdóttir.
töjiuidw 111(1» y-ó um
OHNtMUJl
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson.
útfararstjóri útfararstjðri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn.
LEGSTEINAR
í rúmgóðum sýningarsölum okkar eigum
við ávallt fyrirliggjandi margar gerðir
legsteina og minnisvarða úr íslenskum
og erlendum steintegundum.
Verið velkomin til okkar eða
hafið samband og fáið myndalista.
S.HELGASON HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP.,SÍMI:557-6677/FAX:557-8410