Morgunblaðið - 05.08.1998, Blaðsíða 38

38 MIÐVIKUDAGUR 5. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
SIGURVEGARARNIR í Spingold-sveitakeppninni voru ánægðir
í mótslok. Frá vinstri eru Jeff Meckstroth, Bob Hamman, Rich-
ard Freeman, Poul Soloway, Eric Rodwell og Nick Nickell.
Sveit Nickells
vann Spingold
BRIDS
Chicago
AMERÍSKA
SUMARBRIDSÞINGIÐ
Sumarbridsþing N-Ameríku var
haldið í Chicago 23. júli til 2.
ágúst. íslenskir spilarar tóku
þátt í lielstu mótunum.
SVEIT Nicks Nickells vann Sp-
ingold-sveitakeppnina bandarísku
á sunnudag þegar hún lagði sveit
skipaða pólskum landsliðsmönn-
um með eins stigs mun. Sveit með
Jón Baldursson og Magnús Magn-
ússon innanborðs varð í 9-16. sætí;
féll út í 16 liða úrslitum.
Sveit Nickells hefur verið
besta sveitin í Bandaríkjunum
um árabil og á þeim tíma hefur
hún einnig unnið Bermúdaskál-
ina. Fyrir skömmu vann hún sér
rétt til að keppa um Bermúda-
skálina árið 2000 fyrir hönd N-
Ameríku en keppnin verður
haldin í janúar á Bermúda.
Sveitina skipa auk Nickells,
Richard Freeman, Jeff Mech-
stroth, Eric Rodwell, Bob
Hamman og Poul Soloway.
Bobby Wolff var í sveitinni fram
á þetta ár en þá hættu þeir
Hamman að spila saman. I
Chigago var Wolff hins vegar
sveitarfélagi Jóns og Magnúsar
en sveit þeirra tapaði í 16 liða úr-
slitum fyrir sveit sem innihélt
m.a. núverandi Evrópumeistara,
ítalina Lorenzo Lauria og Al-
fredo Versace. Sú sveit tapaði síð-
an fyrir Nickell í undanúrslitum
og í úrslitaleiknum mætti Nickell
sveit Grant Baze, sem freistaði
þess að verja Spingoldtítílinn frá
síðasta ári. Með Baze spiluðu Mi-
ke Whitman, Adam Zmudzinski,
Marek Szymanowski, Marcin
Lesniewski og Cezary Balicki.
Séð í gegnum spilin
Úrslitaleikurinn var hnífjafn
og spennandi allan tímann. í spili
+
Maðurinn minn,
SIGURVIN INGVI GUÐJÓNSSON
frá Mjóabóli,
lést laugardaginn 1. ágúst.
Anna Guðmundsdóttir.
58 af 64 komust Meckstroth og
Rodwell í slemmu og þegar vöm-
in byrjaði ekki á að taka á ásinn
sinn, lykildrottning lá rétt og
hliðarlitur 3-3 gat sagnhafi hent
niður tapslag og vann slemmuna.
Baze jafnaði leikinn í næsta spili
með vel heppnaðri fómarsögn en
í spili 63 virtist Nickell gera út
um leikinn þegar Soloway fékk
hagstætt útspil gegn 4 hjörtum
og vann þau en sami samningur
tapaðist við hitt borðið.
Nickell var því 12 stígum yfir í
leiknum fyrir síðasta spilið:
Vestur gefur, AV á hættu.
Noröur
A Á653
V ÁDG2
♦ K764
♦ 9
Austur
A 9
V 10976
♦ ÁG1032
* K62
Suður
A K842
V 3
♦ 98
AÁD8754
Við bæði borð spilaði suður 4
spaða. Eins og sést er spilið
vonlaust með tígli út en við ann-
að borðið opnaði Lesniewski i
norður á 1 tígli og Hamman í
vestur valdi að spila út hjarta.
Lesniewski svínaði drottning-
unni og tók hjartaás og henti
tígli. Síðan svínaði hann laufa-
drottningu, trompaði lauf í borði
og tók spaðaás og spilaði spaða
á kóng. Hann lagði því næst nið-
ur laufaás og þegar liturinn
brotnaði 3-3 var eftirleikurinn
auðveldur og NS fengu 420 fyr-
ir.
Við hitt borðið spiluðu Meck-
stroth og Rodwell líka 4 spaða í
NS en Meckstroth sá ekki í
gegnum spilin, eins og Lesni-
ewski virtist gera og endaði tvo
niður, 100 til AV. Það gaf Baze 11
impa en nægði ekki til að jafna
leikinn, svo Nickell vann 112-111.
Guðm. Sv. Hermannsson
Vestur
A DG107
VK854
♦ D5
+ G103
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GÍSLI JÓNSSON,
Múla,
Vopnafirði,
er lést föstudaginn 31. júlí síðastliðinn, verður jarðsunginn frá Vopna-
fjarðarkirkju laugardaginn 8. ágúst kl. 14.00.
Synir, tengdadætur
og barnabörn.
_________MINNINGAR
BENEDIKT JÓN
GEIRSSON
+ Benedikt Jón
Geirsson fædd-
ist í Reykjavík 21.
maí 1924. Hann lést
á Borgarspítalanum
í Fossvogi 24. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Sigrfður G.
Gottskálksdóttir, f.
29. október 1897, d.
29. nóvember 1947,
og Geir B.E. Bene-
diktsson, f. 10. maí
1897, d. 13. apríl
1983. Bræður Bene-
dikts eru Oddur, f.
10. maí 1921, og Gunnar, f. 18.
desember 1934.
Benedikt kvæntist 8. júlí 1950
eftirlifandi konu sinni, Bryn-
hildi Pálsdóttur, f. 28. ágúst
1931. Foreldrar hennar voru
hjónin Silvía B. Jónsdóttir, f. 7.
september 1906, d. 21. október
1969, og Páll Bjarnason, f. 10.
maí 1907, d. 13. nóvember 1981.
Benedikt og Brynhildur eignuð-
ust íjórar dætur: 1) Sigríður, f.
5. júní 1951. 2) Ragnhildur, f. 6.
febrúar 1954. Hún var gift V.
Þá hefur Benedikt bróðir minn,
eða Diddi eins og hann var kallaður
af fjölskyldunni, lokið hérvistar-
dögum sínum. Lokið er ævi, sem
um margt var óvenjuleg, þar vant-
aði hvorki mótlæti né gleði, fátækt
eða góða afkomu. Hann var fjög-
urra ára gamall þegar móðir okkar
var send á Vífilsstaði og var ekki
búist við að hún ætti afturkvæmt
þaðan. Eftir níu mánaða dvöl snéri
hún þó aftur, en náði aldrei fullri
heilsu. Þessi lifsreynsla hafði meiri
áhrif á Didda en nokkurn skyldi
gruna. Lífsbaráttan var hörð á
þessum árum og því enginn mögu-
leiki á langtíma skólagöngu eins og
hugur hans stóð til. Tólf ára gamall
er hann farinn að vinna og leggja
til heimilisins. Sumarið 1940 leySist
svo heimili okkar upp þar sem
móðir okkar er þá orðin einstæð og
ræður ekki við að halda heimili.
Það er svo vorið 1942 að henni
býðst húsnæði og það verður úr að
Diddi verður aðalfyrirvinna móður
okkar og mín, átján ára að aldri og
hélst sú skipan þar til móðir okkar
andaðist. Þar sem langskólanám
var ekki mögulegt beindist hugur
hans að húsasmíði, en 1943 býðst
honum að læra pípulagnir, sem
hann gerði síðan að ævistarfi sínu.
Það mun hafa verið sumarið
1947 sem Diddi hitti verðandi eig-
inkonu sína, hana Binnu, og eftir
það varð ekki aftur snúið, parið
Diddi og Binna var orðin stað-
reynd. Það var að vísu smá galli á
gjöf Njarðar, nefnilega að undirrit-
aður fylgdi með í kaupunum og
flaug ekki úr hreiðrinu fyrr en
Wellsandt og er
þeirra sonur Yngvi.
3) Elsa Silvía, f. 20.
ágúst 1957, d. 2.
júní 1974. 4) Bryn-
hildur, f. 6. desem-
ber 1961, í sambúð
með Björgvin Frið-
rikssyni.
Benedikt lærði
pípulagnir og fékk
meistararéttindi ár-
ið 1950. Eftir það
rak hann pípulagn-
ingafyrirtæki með
félaga sínum, Páli
Magnússyni, þar til
heilsan bilaði og hann varð að
hætta störfum. Benedikt starf-
aði mikið að félagsmálum pípu-
lagningamanna. Hann var for-
maður Meistarafélags pípu-
lagningamanna um fimm ára
skeið og var heiðursfélagi nú
síðustu árin. Hann var sömu-
leiðis formaður Mælingastofu
pípulagningamanna til margra
ára.
Benedikt verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
hann mátti til. Að leiðarlokum er
því ekki þakkað fyrir neitt lítilræði.
Nú tók við tímabil með hækk-
andi sól, dæturnar fæddust hver af
annarri og byggt var hús í
Hvammsgerði 6 og þar stóð heimili
þeirra í um 30 ár þekkt fyrir mynd-
arskap og frábæra gestrisni enda
mikill gestagangur á heimilinu og
samheldni hjónanna einstök. Diddi
var ákaflega greiðvikinn, vildi allt
fyrir alla gera. Væri verið að þakka
fyrir gerðan greiða var alltaf sama
viðkvæðið: æ, láttu ekki svona. En
mótlætið var ekki alveg búið að
sleppa hendi af þeim hjónum því 2.
júní 1974 ferst dóttir þeirra Elsa í
hörmulegu flugslysi. Það var ekki
auðvelt að komast yfii- þá miklu
sorg og þótt tíminn breiddi hulu yf-
ir sorgina græddi sú hula aldrei
sárin. En lífið hélt áfram og smám
saman dró úr vinnuþrekinu þar til
hann varð að hætta að vinna. Síð-
ustu árin voru bróður mínum erfið.
Þótt hann hefði ekki hátt um það
átti hann erfitt með að sætta sig
við að líkamlegt þrek var orðið lítil-
fjörlegt. En áfram hélt hann á
þrjóskunni og síðustu tvö árin átti
bygging sumarbústaðar vestur á
Ökrum hug hans allan og þar áttu
þau Binna saman dásamlega viku í
blíðskapar veðri, en þessi vika varð
hans síðasta héma megin. Að lok-
um viljum við Jytta þakka fyrir allt
og allt og óskum þér blessunar á
nýjum vegum í þeirri fullvissu að
vel hafi verið tekið á móti þér hin-
um megin.
Elsku Binna, Sirrý, Hilda og
Binna, megi góður guð styrkja
+
Okkar elskulegi
ÞÓRÐUR YNGVI SIGURÐSSON,
andaðist á heimili sínu í Hátúni 12, Reykjavík,
mánudaginn 3. ágúst sl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Aðstandendur.
+
Sambýlismaður minn,
JÓN RÚNAR SIGURÐSSON
vélvirki,
lést á heimili sínu sunnudaginn 2. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörg Guðmundsdóttir.
ykkur, en góðar minningar tekur
enginn frá ykkur.
Gunnar og Jytta.
Hvenær man ég fyrst eftir
Didda frænda? Ég veit það ekki, en
finnst að ég hafi alltaf þekkt hann.
Eflaust er það oft svo um þá sem
hafa verið manni nánir og markað
spor í lífshlaupið. Fyrstu minning-
ar mínar um Didda frænda eru af
Rauðarárstígnum. Ég man vel eftir
herberginu, glerborðinu og leður-
stólunum með krómuðu örmunum,
plötuspilaranum og jassinum sem
hljómaði. Ég man hvað Diddi var
alltaf glaður, gantaðist oft við okk-
ur Siggu systur og rétti okkur eitt-
hvað sem okkur þótti fengur í. Þá
man ég óljóst eftir Binnu. Þau urðu
síðan órofa heild í huga mínum,
Diddi og Binna, oftast nefnd í sömu
andránni og var það okkur krökk-
unum mikið tilhlökkunarefni að
heimsækja þau hjónin.
Stelpurnar fæddust, Sirrí, Hilda,
Elsa og Binna, það var oft glatt á
hjalla, bæði í Vogunum og einkum í
Hvammsgerði á þessum árum.
Diddi frændi var þá alltaf hrókur
alls fagnaðar og uppáhald okkar
frændsystkinanna. Én það bar
skugga á þegar Elsa dó í flugslysi
ung að árum og finnst mér að
Diddi frændi hafi aldrei náð sér
eftir það mikla áfall sem þetta slys
var fyrir hann og fjölskylduna.
Þau hjónin, Diddi og Binna, hafa
alltaf verið mjög samhent og stutt
hvort annað. Óhætt er að fullyrða
að Diddi frændi sótti mikinn styrk
til Binnu, einkum seinust ár þegar
heilsan fór versnandi. Þau áttu
saman margar góðar stundir á
Ökrum og þar voru þau saman
þegar hann veiktist í síðasta sinn.
Nú er Diddi frændi dáinn og eft-
ir er tómleiki sem við reynum að
fylla með minningarbrotum, en það
verða aldrei annað en brot sem að-
eins geta minnt okkur á liðna tíð og
samverustundir, en hjálpa okkur
að syrgja góðan dreng. Kæra
Binna, megi góður Guð veita þér,
dætrunum Sirrý, Hildu, Binnu og
öðrum vandamönnum styrk og
stuðning í sorginni.
Einar, Eva og fjölskylda.
Þá er elskulegur mágur minn og
vinur búinn að fá hvíldina, eftir
löng og ströng veikindi, sem hann
tók af æðruleysi. Diddi var góður
heimilisfaðir og dugnaðarforkur,
auk þess að vera hjálpsamur öllum
sem til hans leituðu. Ég minnist
þess þegar við hjónin vorum að
koma okkur upp húsnæði, að hann
kom að máli við manninn minn sál-
uga og tók skýrt fram að til sín
ætti að leita ef hjálpar væri þörf.
Það var og gert. Ékki var síðra að
eiga Binnu systur mína að, þau
hjónin voru samheimt í öllu. Binna
og Diddi eignuðust 4 dætur, en
urðu fyrir djúpri sorg er þau
misstu eina þeirra í flugslysi árið
1974 og fórust þar 3 önnur ung-
Skilafrestur
minning-
argreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á fóstudag. I mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fýrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær birtist innan hins
tiltekna skilafrests.