Morgunblaðið - 18.11.1998, Blaðsíða 52

Morgunblaðið - 18.11.1998, Blaðsíða 52
52 MIÐVIKUDAGUR 18. NÓVEMBER 1998 MORGUNBLAÐIÐ Matur og matgerð Gult og girnilegt saffranbrauð Jambo, jambo, (halló, halló) þetta er kveðja þeirra Kenyabúa en vikuna25,- 31. okt dvaldi Kristín Gestsdóttir, fyrstu þrjá dagana á Stykkishólmi en síðari hluta vikunnar í Kenya. HVAÐ er líkt með þess- um tveimur stöðum, sem báðir höfðu mikil áhrif á mig? Geysileg náttúrufegurð og eiijstak- lega alúðlegt fólk. Svo heitir sími SIMUá Swahili (máli þeirra inn- fæddu í Kenya). Þegar við flugum norður í þjóðgarðinn Masai Mara blasti fjallið KILIMAN JARÓ við með jök- ulhettu á toppnum og lögun þess minnti á Herðubreið. Að öðru leyti var þetta allt annar heimur og geysilega framandi. Þríburablómið (Bougainvillan) sem skartaði sínu fegursta í stofuglugganum mínum í sumar var þarna út um allt í formi smárra og stórra runna í ýmsum litbrigðum, pálmarnir hneigðu sig og tunglið sem var íullt minnti á pönnukökuna sem hljóp og hljóp i barnabókinni frægu, og var ekki alveg kringlótt frem- ur en hún. Sólin var beint uppi yfir manni og vatnið í vaskinum seig niður rangsælis enda var þetta fyrir sunnan miðbaug. Á ströndinni framan við Whites- andshótelið var auðvitað hvítur sandur, en sjórinn var grunnur og auðvelt að rífa sig á skeljum ef maður ætlaði að synda. Einn vinur okkar synti út með hót- ellykilinn í vasanum og kom til baka hruflaður á hendi og lykil- laus, enda var viðhengið á lyklin- um físklaga og fiskurinn kominn heim eins og Keikó okkar ís- lendinga. Þarna voru saman komnir á fímmta hundrað Is- lendingar á vegum Samvinnu- ferða/Landsýnar og Stöðvar 2 og var allt skipulag geysigott og hnökralaust, boðið upp á margar fróðlegar og skemmtilegar ferð- ir inn í landið og út á Indlands- haf og gisting og matur eins og best verður á kosið. Smábrauðið var fjölbreytilegt og oft kryddað með saffrani og því fagurgult og stundum í laginu eins og sænskt Lúeíubrauð þótt fjölbreytilegri lögun væri á því. Það var mjúkt og girnilegt og minnti á jólin þó ekkert annað minnti á þau þarna í sólinni og blómskrúðinu. Ánnar matur var líka girnilegur og má reyna að stæla hann síðar, en núna verður það saffranbrauð sem má frysta og borða á jólum og jólaföstu eða á Lúcíudaginn 13. desember. Saffran er ýmist selt sem þræðir eða duft. Oft er duftið svikið eða blandað öðru en þræð- irnir síður. Þá þarf helst að mylja í morteli eða með skeiðar- baki og getur verið gott að setja ögn af sykri saman við. Síðan þarf að hella 1 msk. af sjóðandi vatni yfir, láta standa smástund og sía vökvann frá, gott er að gera það á fínu sigti. Vökvinn er síðan settur í brauðið, í annan mat má oftast setja þræðina beint út í. Saffran er fræna, þ.e. efsti hluti frævu Saffran-krók- ussins. Ur hverju blómi fást þrjár frænur og eru þær handtíndar. Frænurnar eru svo léttar að það þarf um 20.000 stk. í 125 g. svo það er engin furða þótt kryddið sé dýrt, enda er það dýrasta krydd sem til er. ■ Saffranbraud (um 30 stk.) 3 meðalstór egg + 1 eggjahvíta 100 g sykur (11/4 dl) 1 tsk. salt 600 - 650 g hveiti (12-13 dl.) 1 g saffran (áætlið sjálf) 1 msk. fínt þurrger 1 dl matarolía 1 dl fingurvolgt vatn úr krananum 1 eggjarauða + 2 tsk. volgf vatn 3-4 sykruð græn og rauð sykruð kirsuber 1. Þeytið egg, eggjahvítu og salt saman, geymið eina rauðu. Setjið síðan matarolíu og vatn út í. 2. Hellið sjóðandi vatni á saffranþræðina, sjá hér að ofan. Hellið því vatni út í. 4. Takið frá 2 dl af hveitinu, en blandið þurrgeri saman við hitt og hrærið út í. Líklegt er að hnoða þurfí meira hveiti upp í, gerið það þar til fengist hefur mjúkt frekar lint deig. Leggið stykki yfír skálina og látið deigið lyfta sér í minnst 6 klst. 5. Takið deigið úr skálinni, mótið um 30 smábrauð allavega í laginu, raðið á bökunai-pappír á bökunarplötu. 6. Skerið kirsuberin í smábita og setjið í fellingar sem myndast við vafninga brauðanna, blandið þó ekki litum saman, hafið sum brauð með grænum kirsberjum en önnur með rauðum. Notið ekki mikið af þessu. 7. Blandið saman eggjarauðu og volgu vatni og penslið brauðin. 8. Hitið bakaraofn í 200°C, blástursofn í 188-190°C, setjið í miðjan ofninn og bakið í u.þ.b. 15 mínútur. í DAG VELVAKAMII Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 13-15 frá mánudegi til föstudags Islensk tunga í hættu? ÞAÐ þarf að vaka yfír og vernda íslenska tungu en hún er í mikilli hættu vegna enskunnar sem flæðir yfir allt. Til dæmis talar Kristján spaugstofu- maður hvort tveggja, ís- lensku ög ensku, og ruglar svo öllu saman. Þetta er mesta hættan sem steðjar að ungu fólki, það er að búa til nýtt tungumál úr blöndu af ensku og ís- lensku. Okkar unga fólki stafar veruleg hætta af þessu. Utvarpshlustandi. Þakklæti EG vil koma á framfæri þakklæti mínu til lækna og hjúkrunarfólks á 5. hæð Sjúkrahúss Reykjavíkur, deild A, íyrir góða hjúkrun og umönnun. Elísabet Aradóttir. Dýrahald Bröndótt fress týnt BRÖNDÓTT fress, með hvíta bringu og hvítar loppur, bláa hálsól og blátt merkispjald , eyrnamerkt R8H-043, týndist frá Flúðaseli 48 sl. miðviku- dag. Þeir sem hafa orðið þess varir hafi samband í síma 557 5794. Högni týndist í Kópavogi EINS árs högni, svartur með hvíta bringu, höku og sokka, svarta ól með tveimur bjöllum og eyrna- merktur Y8026, týndist sl. föstudag í Kópavogi. Þeir sem hafa orðið hans varir hafi samband í síma 564 1807 eða 891 8289. Gárapar óskast ÓSKA eftir geflns gára- paid. Upplýsingar í síma 555 3041. Kolsvart fress í óskilum KOLSVARTUR fallegur fressköttur með rauða ól, sem nafnspjaldið hefur dottið af, er í óskilum í Vogaseli 1. Upplýsingar í síma 557 1000. Knolla er týnd SVÖRT læða með hvítt brjóst og hvítar tær týnd- ist eftirmiðdag sl. fóstu- dags frá Engi við Reynis- vatnsafleggjara við Vest- urlandsveg. Þeii' sem hafa orðið hennar varir hafi samband í síma 587 6103. Morgunblaðið/Einar Falur Víkverji skrifar... YÍKVERJI dagsins telur sig ekki mikinn þjóðemissinna og því verður hann að viðurkenna, að að honum setur hroll þegar hann fylgist með umræðu á borð við þá sem hefur staðið um þjóðerni Leifs Eiríkssonar á netsíðu norska blaðsins Aftenposten. Þar hafa um 100 manns sent inn skoðun sína á málinu, oftar en ekki studda hæpn- um rökum, krydduðum með væn- um skammti af þjóðernisrembu og á stundum dónaskap. „Munið að það voram við íslend- ingar sem varðveittum málið, ekki þið,“ er dæmi um það sem getur að líta á síðunni. Landar okkar segja Norðmenn tala „mengaða ís- lensku“ og „undirfurðulegt babl“ sem sé nú eitthvað annað en sú hreina tunga sem hér er töluð. xxx NORÐMENNIRNIR eru sak- aðir um að vera barnalegir, ágjarnir og öfundsjúkir, auk þess að vera lélegir í fótbolta, vilja stela frá okkur Islendingasögunum af því að við höfum „stolið frá þeim smávegis af fiski“, þeim er sagt að halda kjafti og einn segir íslend- inga munu „hirða fiskinn úr hafinu hjá ykkur og olíuna líka, nýi-íku nojaraskepnur. Við eigum Leif og líka fallegustu konurnar". Víkverji verður að viðurkenna að hann veit ekki alveg hvort honum þykir verra, dónaskapurinn og bullið sem sumir hafa sent eða þjóðremban sem er alltumlykjandi. Það sem verst er við dónaskapinn er sú staðreynd að þar eigum við íslendingar vafalaust vinninginn. Þjóðremban er þjóðunum hins veg- ar sameiginleg. Norðmennirnir virðast upp til hópa líta á ísland sem hálfnorska eyju, íslendingarn- ir vilja ekkert af hinum norska þætti í sögu okkar vita. xxx SEM betur fer er Víkverji ekki einn um þá skoðun að þjóð- remban sem fram kemur sé óskemmtileg aflestrar. Raunar gengur hún svo fram af einum bréfritara að hann varar við því að hún minni á þjóðernissinnana á Balkanskaga! Vonandi er þessi umræða fyrst og fremst til marks um það hvað menn nenna að þenja sig út af smá- munum og hvað fólki getur orðið heitt í hamsi út af hlutum sem Vík- verji leyfir sér að efast um að skipti það svo miklu máli þegar allt kemur til aUs. En þegar skrifin em lesin er ekki að furða að þessar þjóðir skuli geta deilt um Smuguveiðar á eins hatramman hátt og raun ber vitni. xxx FYRSTI snjórinn á hverju hausti, eða hverjum vetri, eftir því hversu snemma hann fellur, er alltaf sama tilhlökkunarefnið fyrir yngstu kynslóðina. Víkverji gat ekki annað en skemmt sér yfir því á leið til vinnu sl. miðvikudags- morgun, að sjá svo víða skólabörn, í vetrarbúningi, ærslast við leik, eins og þann að hnoða snjóbolta, leggjast á grasflöt og búa til engla eða fara í snjókast við náungann, þótt enn væri ekki orðið albjart af degi. Það var líka eins gott að börn á leið í skólann notuðu tækifærið þennan morgun, því þegar líða tók á daginn hafði snjófölin þynnst til muna, svo að víða stungu grastopp- arnir sér upp úr og þegar kvöldaði, var lítið eftir af þessum fyrsta snjó vetrarins í höfuðborginni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.