Morgunblaðið - 30.12.1998, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 30. DESEMBER 1998 49
KIRKJUSTARF
MINNINGAR
Safnaðarstarf
KFUM og
KFUK 100 ára
NÆSTKOMANDI sunnudag, 3.
janúar, verður þess minnst með
messu í Dómkirkjunni kl. 11 að 100
ár eru liðin frá stofnun KFUM
(Kristilegs félags ungra manna) og
KFUK (Kristilegs félags ungra
kvenna). KFUM var stofnað 2.
janúar en KFUK 29. apríl 1899.
Hugmyndin að félagsstofnuninni
kynnti séra Friðrik Friðriksson
fyrst fermingarbörnum í Dómkirkj-
unni. Séra Bjarni Jónsson dóm-
kirkjuprestur var formaður KFUM
í meira en hálfa öld.
Þegar séra Friðrik Friðriksson
hóf æskulýðsstarf sitt var kirkjan
að fóta sig sem þéttbýliskirkja í ört
vaxandi bæjarsamfélagi. Ohætt er
að staðhæfa að fáir hafa með starfí
sínu markað dýpri spor í kirkjusögu
20. aldar en séra Friðrik með braut-
ryðjendastarfi sínu í þágu reyk-
vískrar æsku.
KFUM og KFUK-félÖg eru nú
starfandi í Hafnarfírði, Vestmanna-
eyjum, á Akranesi og Akureyri auk
Reykjavíkur og starfrækja sumar-
búðir í Vatnaskógi, Vindáshlíð,
Kaldárseli, Ölveri og að Hólavatni.
I guðsþjónustunni á sunnudag
mun Dómkórinn flytja lag séra
Friðriks við 24. sálm Davíðs, í út-
setningu Jóns Þórarinssonar
tónskálds, undir stjórn Marteins H.
Friðrikssonar. Einsöngvarar með
kórnum eru Jóhanna G. Möller og
Loftur Erlingsson. Þá munu söng-
hópar úr KFUM og KFUK taka
þátt í guðsþjónustunni, hópur ungs
fólks sem nefnir sig Rúmlega átta
og hópur langafabama Knuds
Ziemsen fyrrv. borgarstjóra, en
hann sat um árabil í stjórn KFUM
og var jafnframt skólastjóri sunnu-
dagaskóla KFUM og K um langt
skeið.
Séra Sigurður Pálsson, fyrrver-
andi formaður KFUM, prédikar og
þjónar fyrir altari ásamt séra Jak-
obi Ágústi Hjálmarssyni dóm-
Mrkjupresti. Leikmenn úr félögun-
um annast ritningarlestra og að-
stoða við útdeilingu altarissakra-
mentisins.
Dómkirkjan. Hádegisbænir kl.
12.10. Orgelleikur á undan. Léttur
málsverður á kirkjuloftinu á eftir.
Hallgrímskirkja. Miðnæturtónleik-
ar sönghópsins Voces Thules kl. 23.
Flutt. verður fjölbreytt kórtónlist og
gregórískir söngvar. Listvinafélag
HallgrímsMrkju.
Háteigskirkja. Kvöldbænir og fyr-
irbænir kl. 18.
Langholtskirkja. Ihugunar- og fyr-
irbænastund kl. 18.
Seltjarnameskirkja. Kyrrðarstund
kl. 12. Söngur, altarisganga, fyrir-
bænir. Léttur hádegisverður í
safnaðarheimilinu.
Breiðholtskirkja. Kyrrðarstund í
dag kl. 12.10. Tónlist, altarisganga,
fyrirbænir. Léttur málsverður í
safnaðarheimilinu á eftir.
Seljakirkja. Fyrirbænir og íhugun
kl. 18. Beðið fyrir sjúkum, allir vel-
komnir. TeMð á móti fyrirbænaefn-
um í Mrkjunni og í síma 567 0110.
Léttur málsverður í safnaðarheimil-
inu eftir stundina.
KFUM og KFUK. Árshátíð KFUM
og KFUK vegna 100 ára afmælis
félaganna verður á laugardaginn 2.
janúar 1999, kl. 20, en þann dag fyr-
ir 100 árum stofnaði æskulýðsleið-
toginn sr. Friðrik Friðriksson
KFUM. Miðar á árshátíðina eru
seldir á skrifstofu félaganna í aðal-
stöðvunum við Holtaveg og kostar
miðinn 1.000 kr.
Aðsendar greinar
á Netinu
mbl.is
_4ÍZ.MF eiTTH\SA£l iS/ÝTT
+ Birgir
Breiðfjörð Pét-
ursson fæddist í
Reykjavík 31. des-
ember 1934. Hann
lést á heimili sínu í
Reykjavík 17. des-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Háteigs-
kirkju 29. desem-
ber.
Kæri vinur.
Þegar við hittumst
að kvöldi 14. desember
sl. datt okkur síst af
öllu í hug, að svo stutt yrði í
kveðjustundina.
Þegar litið er til baka yfir rúm-
lega 40 ára kynni birtast minning-
arnar eins og myndir á skjá.
Fyrsta myndin er af skólasveinum
í Stýrimannaskóla, við nýtrúlofuð,
en þið Erla nýbyrjuð að búa. Þá
strax fundum við að það var eitt-
hvað sérstakt sem dró okkur til
ykkar. Það vai- ekki aðeins að Erla
og Björg hefðu alist upp nánast
eins og systur, heldur var það vel-
vildin og hlýjan sem frá ykkur
stafaði. Það er því engin tilviJjun að
þið voruð jafn kunningjamörg og
raun bar vitni.
Þótt vík væri milli vina, þið bú-
sett á Patrekstfirði en við í Reykja-
vík hélst sambandið órofið og
myndirnar birtast ein af annarri frá
heimsóknum og ættarmótum fyrir
vestan. Þegar þú ákvaðst að hætta
á sjónum og gerast smiður fjölgaði
stundunum heima hjá
fjölskyldunni. Þá byrj-
aði einnig nýr kafli í
þínum starfsferli. Og
ekM nýttist þér síður
við smíðamar en á
sjónum, útsjónarsemin
og vandvirknin, þetta
sem þér var svo eigin-
legt, að leggja þig allan
í hvert verk, sem þér
var falið að sinna. Það
var því engin tUviljun
að þú skyldir fá viðm'-
kenningu frá
stjómendum ísl.
álfélagsins fyrir hug-
myndir að vinnuhagræðingu. Og þú
stóðst lengur en stætt var og ef það
er ekM sannur hetjuskapur, þá vit-
um við ekM hvað hetjuskapur er.
Eftir að þið fluttuð suður fjölgaði
heimsóknunum aftur og þá var
gaman að geta teMð lagið, enda
hafðir þú gaman af að syngja og
hafðir fengið æfingu í kórsöng og
lást ekki á liði þínu þar frekar en
annars staðai’.
Síðastar á skjánum birtast
myndir af samverastundum á
þessu ári. Hún var frábær ferðin
sem við fóram um Suðurland síð-
sumars og heimsóknimar í haust.
Við eram þakMát fyrir að hafa átt
þessar stundir sem og aðrar í
návist. ykkar. Við höfum alltaf dáðst
að ykkar innilega og trausta sam-
bandi, samstöðunni í fjölskyldunni
og þeirri ræktarsemi sem börnin
ykkar hafa erft.
Leiðir okkar mun nú sMlja um
sinn en við höfum þá trú að þegar
sá tími kemur munum við hittast á
ný og þá verður gott að hafa góðan
leiðsögumann.
Vér leggjum allir líf og önd,
vor ljúfi drottinn þér á hönd.
I þínu nafni, þinni trú
með þér á haf vér leggjum nú.
En verði fyrir skildi, skörð
og skiljist leiðir hér á jörð.
Hn heilög elska huggi þá
er heima bíða, vona og þrá.
Sýn þeim er stígur harmur hæst
að hjálp frá Guði þá sé næst,
og öllum þeim sem elskast hér
Guð endurfundi býr hjá sér.
Sýn þeim að bak við dauðans dröfn
sé dýrðarinnar bjaita höfn.
Par dánum fyrir drottin Krist
er dýrðleg búin sæluvist.
(V.V.Sn.)
Elsku Erla. Megi góður Guð
styrkja þig og börnin ykkar.
Blessuð sé minning Birgis Péturs-
sonar.
Björg og Sigurjón.
Árið 1995 var efnt til endurfunda
nemenda Núpsskóla sem þar vora
á ánmum 1949-1952. Þá kom okk-
ur á óvart hve margir úr þeim hópi
voru fallnir frá, 25 vora dánir og nú
kveðjum við einn enn, Birgi Pét-
ursson en hann lést fimmtudaginn
17. desember síðastliðinn. Síst
granaði okkur þegar á undirbún-
ingi þessara endui’funda stóð að
Bii’gir yrði næstur til að kveðja.
Elja hans og áhugi hreif alla með
sér. Hins vegar höguðu atviMn því
svo að hann gat ekki verið
viðstaddur samkomuna sjálfur.
Hörmulegt slys sem snerti fjöl-
skyldu hans olli því. Oft hefur vei’ið
rætt um að efna til slíkra endur-
funda á ný, þótt í smærri stíl væri,
ekki síst vegna Birgis, svo hjart-
fólgið sem þetta vei’kefni var hon-
um. En þetta urðu aðeins oi’ðin
tóm og nú er Birgir allur.
Það fer ekki hjá því að þegar
ungmenni eiga jafn náið samneyti í
jafn litlu samfélagi sem heimavist-
arskóli í afskekktri sveit er, þá
myndast milli þeira ti’aust bönd
sem ekM rofna þó að hver fari sína
leið að námi loknu.
Birgi sáum við ekki nema í svip
áram saman. En eins og gengur
endaði margra leið í Reykjavík, og
þá vora kynnin endumýjuð. Birgirf
og Erla kona hans bjuggu lengst af
á Patreksfirði en síðustu ái*in í
Reykjavík.
Birgir var einstaklega vel gerður
maður andlega og líkamlega. Hann
var hreinsMptinn gleðimaður í
bestu mei'Mngu þess orðs, skap-
mikill en líka ljúfur í lund, afar
tryggur vinur vina sinna og góður
heimilisfaðir. Ex’la og hann áttu
yndislegt heimili þar sem gestrisn-
in var í hávegum höfð. Erfiðum
veikindum sínum tók Birgir af
fádæma æðraleysi. Honum var fyr-
ir löngu ljóst að hverju dró en um-
bar það af einstakri karlmennsku.
Vor ævi stuttrar stundar *
er stefnt til drottins fundar
að heyra lífs og liðins dóm.
En mannsins sonar mildi
skal máttug standa í gildi.
Hún boðast oss í engilsróm.
(Einar Ben.)
Við kveðjum kæran skólabróður
og vin og sendum fjölskyldu hans
innilegar samúðarkveðjur.
Dóra, Emil, Hulda og Hilmar.
BIRGIR BREIÐFJÖRÐ
PÉTURSSON
+ Ingvi Björgvin
Jónsson fæddist
í Framnesi við Dal-
vík 24. mars 1910.
Hann lést í Dalbæ,
dvalarheimili
aldraðra, Dalvík,
21. desember síðast-
liðinn. Foreldi’ar
hans voru Jón Jóns-
son, fiskimatsmað-
ur, og kona hans,
Kristjana Hall-
grímsdóttir. Systk-
ini Björgvins voru
Steinberg, sölumað-
ur í Reykjavík,
Tryggvi Kristinn, Iengst af
fi-ystihússtjóri á Dalvík, Loftur
Gunnar, kaupfélagsstjóri á
Bíldudal, og Þórhildur Fjóla,
starfsmaður danska seðlabank-
ans, búsett í Kaupmannahöfn.
Þórhildur er nú ein á lífi þeirra
systkina. Björgvin fluttist ung-
ur til Dalvíkur og gerðist þar
athafnamikill skipstjóri og út-
gerðarmaður.
Björgvin kvæntist Guðrúnu
Margréti Þorleifsdóttur frá
Hóli á Upsaströnd hinn 20. apríl
1935. Þeirra börn eru: 1) Svan-
hildur Þórlaug, f. 15. nóvember
1936, sérkennari, búsett í Kópa-
vogi. Fyrri maður hennar var
Helgi Þorsteinsson, mennta-
skólakennari. Þeiri-a dætur eru
a) Yrsa Hörn, f. 1968, leikskóla-
kennari, gift Ólafi Ragnarssyni
stýrimanni. Þeirra böm eru
Jara Sól Guðjónsdóttir, Kol-
beinn Höður og Melkorka Ýrr.
b) Ylfa Mist, f. 1974, matráðs-
kona. Hennar sonur er
Björgúlfur Egill Pálsson. Svan-
hildur og Helgi skildu. Seinni
maður Svanhildar var Ragnar
Júlíusson skólastjóri, þau
Látinn er afi okkar, Björgvin
Jónsson, sMpstjóri frá Dalvík. I
gegnum árin höfum við oft átt von á
dauða hans því hvert hjartaáfallið af
öðra var hann búinn að fá, svo mörg
skildu. 2) Viðar, f.
22. desember 1937,
d. 11. desember
1940. 3) Kristjana
Vigdís, f. 30. maí
1942, póstaf-
greiðslumaður á
Dalvfli. Hennar
maður er Birnir
Jónsson, umsjónar-
maður Dalvíkur-
skóla. Þeirra dætur
eru a) Dagný Elfa,
f. 1959, skólasafns-
kennai’i, gift ívani
G.N. Brynjarssyni
stýrimanni. Þeirra
börn eru Kristján Birnir og
Guðrún Margrét. b) Gunnhildur
Helga, f. 1965, leikskólastjóri.
4) Dagmar Lovísa, f. 13. febrúar
1945, starfsmaður hjá sýslu-
mannsembættinu á Ákureyri.
Hennar maður er Tómas Sæ-
mundsson rafvirkjameistari.
Börn þeirra eru a) Viðar Björg-
vin, f. 1964, rafmagnsfræðingur
b) Guðrún Ýrr, f. 1969, nemi í
rafeindavirkjun, gift Jens K.
Kristinssyni útgerðartækni og
sölumanni. Dóttir þeirra er
Karen María. c) Birgir Örn, f.
1972, rafvirki, kvæntur Dag-
nýju Björk Reynisdóttur. Sonur
þeirra er Björgvin Hólm. 5)
Svava Heiðrún, f. 10. ágúst
1947, skrifstofustjóri. Maður
hennar er Stefán Jónsson mál-
arameistari. Börn þeirra eru a)
Hjöi’dís, f. 1970, málari, sambýl-
ismaður hennar er Heiðar Kon-
ráðsson húsasmíðameistari.
Dóttir þeirra er Heiðrún Valdís.
b) Jón Ari, f. 1975, nemi í við-
skiptafræði við HÍ.
Utför Björgvins fer fram frá
Dalvíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
að við vorum búin að missa töluna á
þeim. En hjartað var ótrálega
sterkt og alltaf komst hann til
heilsu á ný og var í fullu fjöri þar til
í sumar. Þá fór þreMð að þveiTa og
elli kerling varð áleitin. EkM er því
hægt að segja að lát hans hafi kom-
ið okkur ættingjunum á óvart.
Margs er að minnast þegar afi er
kvaddur því hann hefur verið stór
pax-tur af lífi okkar. Eftir að amma
okkar, Guðrún Margrét Þorleifs-
dóttir, dó árið 1977 var afi í fæði hjá
foreldrum okkar allt þar til hann
fluttist á Dvalarheimilið Dalbæ fyr-
ir þremur áram. Vegna hjaxtaáfall-
anna þurfti afi mjög að gæta að öllu
því sem hann lét ofan í sig og þótti
okkur systrum oft þunnur þrettánd-
inn að fá fisk fimm daga vikunnar.
Svo pössunarsamur var afi með
fæðið að aðeins einu sinni á ári lét
hann eftir sér að fá sér sósu út á
mat, það var rjúpnasósan á
aðfangadagskvöld sem hann gat
ekki látið á móti sér. Alli-a síðustu
ár fór hann þó að slaka á varðandi
matinn og sást æ oftar í veislum
með mai-engetertusneið á disk. En
fullvissar eram við um að matar-
æðið á sinn þátt í langlífi hans.
Afi var skipstjóri um áratuga
skeið og fór oft í siglingar. Meðal
okkar kærustu bernskuminninga
eru minningai’ um afa að koma úr
siglingu. Einhvern veginn finnst
okkur að sMpið sem hann var á,
Björgvin EA 311, hafi alltaf komið
að kvöldlagi heim úr siglingu því við
munum spenninginn við að sjá ljós-
in á sMpinu fyrir utan hafnarmynn-
ið þegai’ verið var að tollskoða. Dag-
inn eftir vora allir skáparnir hjá
ömmu og afa í Mörk fullir af
sælgæti og þai’ mátti finna Machin-
tosh og Cadburys-konfekt og
brjóstsykur sem angaði af skógar-
berjalykt. Ekki piá heldur gleyma
dótinu sem við fengum, en margt af
því sást ekM í íslenskum búðum og
var því mjög spennandi.
Möi’k, Ixús afa og ömmu, var okk-
ar annað heimili. Þar voru tvær
stofur, suðurstofan og norðurstofan.
í suðurstofunni var útvarpið og á
meðan afi var á sjó var það alltaf
stillt á bátabylgjuna. Þar sóttumst
við eftir að fá að leika okkur því
okkur þótti svo skemmtilegt að
fylgjast með því sem var að gerast á
sjónum og ekki spillti það ánægj-
unni ef við heyrðum í afa.
Eftir að afi hætti til sjós varð
hann framkvæmdastjóri Utgerð-
arfélags Dalvíkinga, en það félag
hafði hann stofnað ásamt Sigfúsi
Þoi’leifssyni og fleiram rétt fyrir
1960. Félagið gerði út til að byrja
með sMpin Björgvin EA 311 og
Bjöi’gúlf EA 312 og seinna skuttog-
ai-a með sömu nöfn. Afi hafði skrif-
stofu sína til að byrja með í norður
stofunni í Mörk og þar var reikni-
vélin eitt mest spennandi tækið sem
við höfum komist í. Stór og þung
með miðarállu, í henni fengum við
að hamast að vild, okkur til óbland-
innar ánægju.
Margar sögur ganga af sjó-
mennsku afa og sumar þeirra hafa
yfir sér blæ þjóðsagna. Við höfum
oft verið spurðar hvort sagan um
afa og rónann í Reykjavík sé sönn.
Hún er á þá leið að afi hafi aumkast
yfir róna sem hann rakst á og gefió"
honum úlpuna sína. Afi hafi bara
ekM gætt að því að í vösum úlpunn-
ar hafi verið peningar til að gera
upp við áhöfn Björgvins. Við vitum
ekM hvort þetta er satt, við fengum
bara tvírætt bros frá afa þegar við
spurðum. Hitt vitum við að um
svipað leyti og þetta á að hafa gei’st
hafði afi ætlað að kaupa pianó fyrir
dætur sinar sem aldrei kom.
Bílskúi-inn við Mörk fannst okkur
dularfullur staðui-: Hann var fullur
af alls konar dóti, netum, netabelgj-
urn og netahringum því afi átti litla
trillu, Tía að nafni, sem hann notaði
til að sækja í soðið. EkM ósjaldan
vora í skúmum hákarlabeitur þvi
afi verkaði hákai’l og þótti hákarlinn'"
hans mjög góður.
Á Tía sótti afi sjóinn fram yfir
áttræðisaldurinn. Sjórinn átti hug
og hjai’ta afa allt til enda. Önnur
okkar er gift stýrimanni á frystitog-
ai’a og fylgdist afi vel með hvernig
gekk hjá honum og þótti gaman að
fá sögur af sjónum.
Afi hvatti okkur og studdi ávallt í
því sem við tókum okkur fyrir hend-
ur. Hann lagði mikla áherslu á að
við öfluðum okkur menntunar og
gladdist við hvern áfanga.
Að okkai’ mati átti afi góða ævi*
þótt auðvitað hafi skipst á skin og
skúrir eins og gengur, og allt til
loka naut hann í ríkum mæli um-
hyggju samheldinnar fjölskyldu
sinnar.
Við þökkum langa og góða sam-
ferð. Guð blessi minningu afa okkar.
Fari hann í friði.
Dagnýog
Guniihildur.
BJÖRGVIN
JÓNSSON