Morgunblaðið - 27.02.1999, Qupperneq 48

48 LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Þórlaug Ólafs-
dóttir fæddist á
Þórkötlustöðum,
austurbæ í Grinda-
vík, 15. október
1920. Hún lést á
Sjúkrahúsi Suður-
nesja 15. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Ragnheiður Helga
Jónsdóttir frá Isa-
S firði, fædd 22.9.
1884, dain 18.1.
1964 og Ólafur Þor-
leifsson ættaður úr
Þingvallasveit,
fæddur 23.8. 1870, dáinn 7.9.
1960. Þórlaug átti tvo albræður:
Kristin, f. 5.3. 1923, d. 8.3. 1998
og Jón Ágúst, f. 10.8. 1925. Hún
átti átta hálfsystkini. Sam-
mæðra voru: Elín Jónína
Hammer, f. 21.12. 1906, d. 29.5.
1943; Þorvaldur Ragnar
Hammer, f. 23.6. 1912, d.
30.10.1933 og Lára Carlotta
Hammer, f. 29.11. 1909. Sam-
feðra voru: Sigríður, f.29.8.
1899, d. 7.3. 1981; Þorsteinn, f.
* 13.3. 1901, d. 20.5. 1982; Magn-
úsa Aðalveig, f. 23.9 1902, d.
26.10. 1987; Margrét, f. 18.4.
1904, d. 6.1. 1993 og Sigurður
Jóhann, f. 12.7. 1905, d. 15.1.
1984.
Hinn 19. október 1940 giftist
Elsku mamma. Nú er komið að
kveðjustund. Margs er að minnast.
Þá kemur mér fyrst í huga þegar
afastrákurinn minn, hann Dagur,
var í heimsókn hjá Gauja afa í Gr-
indavík. Þegar við vorum að búa
"* okkur til að fara út í gönguferð eða í
bíltúr og ég spurði hann hvert við
ættum að fara, þá sagði sá stutti
„langamma“. Þá var stefnan tekin
austur í Víðihlíð. Þegar við komum
inn hljóp hann skrefstuttur inn
ganginn og stoppaði við einhverja
hurðina, leit á afa sinn til að spyrja
hvort þetta væru réttu dymar. Þeg-
ar hann hafði fundið þá réttu teygði
hann sig upp í húninn og opnaði. Þá
varst þú, elsku mamma, þar inni og
tókst brosandi á móti okkur. Faðm-
aðir Dag að þér þótt þú ættir ekki
gott með það vegna lasleika þíns.
Þórlaug Sigurði
Magnússyni skip-
stjóra frá Tálkna-
firði. Þau eignuðust
sjö börn, þau eru: 1)
Olafur Ragnar, f.
14.2. 1941. 2) Guð-
nín, f. 11.9. 1943,
maki Sigurður
Sveinbjörnsson. 3)
Sóley Jóhanna, f.
25.3. 1945, d. 26.10.
1957. 4) Bjarney
Kristín, f. 25.3.
1945, d. 6.12. 1962.
5) Guðjón, f. 12.6.
1950, maki Guðrún
Einarsdóttir. 6) Sóley Þórlaug,
f. 17.6. 1958, maki Þorgeir
Reynisson. 7) Hrafnhildur, f.
13.6. 1962, maki Magnús
Högnason. Barnabörn Þórlaug-
ar eru 21 og barnabarnabörn
eru 23.
Þórlaug og Sigurður hófu bú-
skap í Innstu-Tungu í Tálkna-
firði hjá móður Sigurðar, sem
þá var orðin ekkja. Þar fæddist
þeirra fyrsta barn, Ólafur,
1941. Haustið 1941 fluttu þau tií
Grindavíkur og leigðu í Bjarma-
landi. 1942 keyptu þau Sól-
heima og þar bjuggu þau Iengst
af sínum búskap.
Utför Þórlaugar fer fram frá
Grindavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Þegar ég hafði klætt hann úr úlp-
unni og tekið af honum húfu og
vettlinga, náði hann sér í í litla bláa
skammelið settist á það og hafði
einn eldhússtólinn fyrir borð, því
þetta hafðir þú kennt honum, og
beið eftir því að þú gæfir honum
mjólk í krús og kexköku. Því alltaf
þegar gest bar að garði var það þitt
fyrsta verk að laga kaffí og bera
góðgæti á borð. Já, það var alltaf
svo gott að koma til þín. Þú varst
ætíð svo jákvæð, alltaf brosandi og
hafðir gamanyrði á vörum. Þrátt
fyrir veikindi þín, sem þú gerðir svo
lítið úr, varstu svo ótrúlega dugleg.
Nú hefur þú fengið hvfld og ert
komin til pabba og tvíburanna. Við
sem eftir erum, minnumst þín með
hlýju og þakklæti. Elsku mamma,
ástarþakkir fyrir það sem þú varst
mér, konunni minni, dætrum okkar,
þeim Ragnheiði, Eyrúnu, Ágústu og
unnustum þeirra, og afastráknum
mínum. Guð geymi þig.
Þinn sonur,
Guðjón.
Mig langar að minnast elskulegr-
ar tengdamóður minnar, Þórlaugar
Ólafsdóttur, með nokkrum orðum.
En útfor hennar verður gerð frá
Grindavíkurkirkju í dag. Já henni
Laugu lá á, að morgni mánudagsins
15. febrúar, þegar hún kvaddi okk-
ur. Það var eins og svo oft áður,
þegar stóð til að fara eitthvað að þá
var lagt af stað strax og hún var
ferðbúin. Og hún var vissulega ferð-
búin þennan morgun. Þótt okkur
dytti það ekki í hug þegar við heim-
sóttum hana kvöldið áður, að svona
stutt yrði í kveðjustundina. Hún
sem hafði verið svo hress og hugs-
unin svo skýr eins og ætíð áður,
gerði jafnvel að gamni sínu við okk-
ur.
Þegar ég sit hér og læt hugann
reika líða hjá hugljúfar minningar
um konu með stórt hjarta, blítt bros
og dillandi hlátur. Já, hún Lauga gat
svo sannarlega komið manni til að
hlæja. Það var oft gaman að glettast
við hana og hlusta á græskulausan
hlátur hennar. Þegar þessum
skemmtilegu samverustundum lauk
sagði hún gjarnan: „Þú ert nú meiri
garmurinn," en það var merki þess
að hún hafði skemmt sér vel. Lauga
var mikil félagsvera og átti auðvelt
með að umgangast fólk. Og með
sinni léttu lund og leiftrandi kímni
eignaðist hún marga góða kunningja
og vini. Samt held ég að hún hafi
kunnað best við sig í hópi bamanna.
Oft var það, þegar fjölskyldan kom
saman að Lauga amma, eins og
bömin kölluðu hana safnaði öllum
bama- og bamabamabömunum í
kringum sig og talaði við þau og lét
vel að þeim. Þá ljómaði hún, ekki
síður en börnin og var þá auðséð að
hún Lauga amma átti sérstakan
sess í brjósti bamanna. Lítill
þriggja ára snáði sagði þegar honum
var sagt að Lauga amma væri veik
og væri á sjúkrahúsi. „Eg vil fara til
ömmu, því ég ætla að kyssa á bágtið,
þá batnar henni.“ Og það gerði hann
og kvaddi þannig Laugu ömmu með
kossi. Ég get ekki látið hjá líða að
minnast á Lyngheimana, sumarbú-
staðinn í Þrastarskógi. En þar höfðu
þau Lauga og Siggi búið sér til litla
paradís. Þar dvöldu þau löngum á
sumrin á meðan hans naut við. En
eftir að hann lést fækkaði ferðum
hennar þangað mjög. Þó reyndi hún
að komast þangað a.m.k. einu sinni á
hverju sumri. Það var gaman að fara
með henni í bústaðinn. Heyx-a og sjá
hvemig nágrannarnir í bústöðunum
í kring tóku á móti henni. Strax og
Lauga birtist fóm grannarnir að
kalla. „Lauga, varst þú að koma,
viltu ekki skreppa í kaffi?“ Ég veit
að það sem ég hef verið að setja á
blað eru aðeins minningarbrot sem
koma upp í hugann. En ég veit líka,
Lauga mín, að þú ert komin til hans
Sigga þíns og tvíburanna Sóleyjar
og Bjarneyjar og að þér líður vel
með þeim. Ég bið Guð að gæta þín
og okkar allra. Hafðu þökk fyrir allt
það sem þú varst okkur. Já, elsku
Lauga, þakka þér fyiir sólargeisl-
ann sem þú sendir okkur. Hann
mun lýsa upp minninguna um þig.
Friður Guðs sé með þér.
Sigurður Sveinbjörnsson.
Tengdamóðir mín hún Þórlaug
Ólafsdóttir er'látin. Síminn hringdi
snemma á mánudagsmorgni þann
15. febrúar en ég var staddur á lítilli
eyju norður af Stavanger í Noregi.
Vegna vinnu minnar og á ferðum
mínum um Noreg voru þau ófá sím-
töl sem ég átti við hana Laugu, mér
leið alltaf svo vel eftir þessi símtöl,
við bulluðum og göntuðumst um
vini og ættingja og komum að því að
það væri nú sennilega allt í lagi með
þessa ættingja sem hún ætti. Það
hrannast upp allskonar minningar
og atburðir þegar hugurinn reikar
aftur á svona stundum, t.d. ferðir
upp í sumarbústað og þegar við
fengum hana Laugu til að kaupa sér
ís með súkkulaði í brauðboxi í
Hveragerði, eftir 5 mínútur í sólar-
hita mátti ég stoppa bflinn og þrífa
Laugu og bflinn því ísinn var kom-
inn yfir allt og það var mikið hlegið
og hún Lauga hló mest.
Ég man eftir súra slátrinu og
hafragrautnum að Norðurvör 1
þegar ég bjó í Grindavík og smurða
brauðina og vínarbrauðslengjum
þegar maður kom í kaffi. Já, enginn
veit hvað átt hefur fyrr en misst
hefur. Ég átti tengdamóður sem
mér þótti afskaplega vænt um og vil
ég þakka henni fyrir að hafa eignast
hana Sóleyju.
Óli, Gógó, Gaui, Sóley og Hrafn-
hildur, ég votta ykkur innilega sam-
úð.
Þorgeir.
Við kveðjum þig, Lauga amma,
með söknuð í huga. Þú varst alltaf
svo hress og kát þegar við heimsótt-
um þig. Þegar við vorum lítil feng-
um við að leika okkur inni í gesta-
herbergi með fullan kassa af gömlu
dóti. Svo komstu alltaf með góðgæti
handa okkur að borða. Og svo sagð-
ir þú okkur skemmtilegar sögur og
komst okkur alltaf til að hlæja.
Elsku amma, nú vitum við að þú
ert komin til Sigga afa og við biðj-
um Guð um að varðveita ykkur.
Minningin um þig mun lifa í hugum
okkar.
Kristján Ástþór, Magna
Magdalena, María Rut
og Andrés Páll.
Elskuleg amma mín, Þórlaug
Ólafsdóttir, er látin. Það er erfitt að
sætta sig við að fá ekki að sjá þig
aftur. En nú ertu búin að fá hvfld
eftir erfið veikindi sem þú barðist
svo hetjulega við.
Minningarnar streyma fram í
hugann. Þegai' ég var lítil þá fékk
ég svo oft að heimsækja þig og
Sigga afa í Grindavík. Var það mik-
ið tilhlökkunarefni fyrir okkur
systkinin þegar haldið var til ykk-
ar. Ein af fyi'stu minningum mínum
í barnæsku var þegar þú elsku
amma sast með mig í kjöltu þér og
kenndir mér bænirnar. Alltaf ríkti
mikil gleði og kátína í kringum þig.
Sama var hvort ég heimsótti þig á
Sólheima eða í sumarbústaðinn
Lyngheima, tókst þú alltaf svo vel á
móti mér.
Ég man hversu oft þú talaðir um
öll börnin þín og hversu heppin þú
værir að eiga svo góðan hóp heil-
brigðra og hraustra barna. Þú varst
alltaf að hugsa um okkur bömin þín
í verkum þínum og bænum.
Ofarlega í huga mér er þegar við
fómm saman til Svíþjóðar að heim-
sækja mömmu, Jonna og bræður
mína fyrir þremur árum. Þú fórst
þessa ferð þótt hún væri þér erfið.
En þér leið mjög vel úti og hitinn
átti vel við þig. Þessi ferð með þér
gaf mér mikið, að fá að ræða við þig
um heima og geima.
Elsku amma, þú varst þannig að
allt sem sagt var við þig var geymt
á góðum stað, í huga þér. Þú varst
mér ekki eingöngu amma heldur
líka svo góð vinkona.
Góður Guð geymi þig í ljósinu
sínu eilífa. Minningin um þig mun
lifa.
Þín
Ágústa Guðrún Ólafsdóttir.
ÞÓRLAUG
ÓLAFSDÓTTIR
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
SIGURVEIG JÓHANNA ÁRNADÓTTIR,
lést fimmtudaginn 25. febrúar.
Finnbogi Finnbogason, Sigríður Hanna Kristinsdóttir,
Mörður Finnbogason, Freyja Dögg Finnbogadóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
INGIBJÖRG L. ÞORSTEINSDÓTTIR,
sem lést á Hrafnistu í Reykjavík miðvikudaginn
24. febrúar, verður jarðsungin frá Foss-
vogskapellu mánudaginn 1. mars kl. 10.30.
Svala Pálsdóttir,
Kristjón Sævar Pálsson, Pálína Ármannsdóttir,
Kristján Þráinn Benediktsson, Þórdís Vala Bragadóttir,
Benedikt Guðni Líndal, Sigríður Ævarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.
+ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, HÁLFDÁN ÓLAFSSON, Þórsgötu 29, Reykjavík, áður Hafnargötu 7, Bolungarvík, verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju mánu- daginn 1. mars kl. 13.30. Sigríður Jóna Norðl Unnur Guðbjartsdóttir, Garðar E Elísabet María Hálfdánsdóttir, Halldór Árný Hafborg Hálfdánsdóttir, Helgi La barnabörn og barnabai cvist, enediktsson, ískarsson, xdal Helgason, nabörn.
iíiiijmx&tAaiatanRtasa»aqLnat7nifl<f»ika«7Ti.i>'ntiiiniiimfiamM»fKW»»iatttB»a«ag«aai»agi33at*fauia
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim er
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför
AÐALSTEINS SVEINBJÖRNS
ÓSKARSSONAR,
Víðilundi 24,
Akureyri.
Guð blessi ykkur öll.
Sigrún Guðbrandsdóttir,
Haukur Haraldsson,
Snjólaug Aðalsteinsdóttir, Þorsteinn Pétursson,
Karlotta Aðalsteinsdóttir, Lárus Ragnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku amma.
Nú þegar þú ert farin frá okkur
þá rifjast upp fyrir okkur allar þær
stundir sem við áttum saman.
Þegar þú sagðir okkur af því
þegar þú varst lítil. Þegar þú gafst
okkur vettlinga sem þú prjónaðir.
Þegar við fengum að horfa á videó
hjá ykkur afa. Þegar þú kenndir
okkur að spila kapal. Þegar við
fengum að skreyta skrítna jólatréð
ykkar afa. Þegar við leituðum að
trjánum sem þú gróðursettir fyrir
barnabömin í Lyngheimum. Þegar
við pússuðum silfrið þitt fyrir jólin.
Þegar við komum og sýndum ykkur
afa einkunnirnar á vorin. Þegar þú
stjórnaðir leikjunum í jólaboðun-
um. Þegar við komum með passa-
myndina þegar við fengum bflpróf.
Þegar við komum í Víðihlíð og
kynntum kærastana okkar fyrir
þér. Þegar við kveikjum á jólatrján-
um sem þú gafst okkur, munum við
ávallt hugsa til þín.
Ragnheiður Helga,
Eyrún Ósk og Ágústa
Sigurlaug Guðjónsdætur.
Lauga amma dó 15. febrúar 1999
um morguninn kl. 9.20. Ég fór að
gráta af því að mér þótti svo vænt
um hana. Kannski var bara gott
fyrir hana Laugu ömmu að deyja.
Okkur Laugu ömmu þótti mjög
gaman að spila. Ég vann hana alltaf
en stundum vann hún. O Lauga
amma, ég sakna þín svo mikið.
Viltu koma aftur heim, ég sakna þín
svo mikið.
Sigrún Inga.