Morgunblaðið - 22.10.1999, Page 48

8 FÖSTUDAGUR 22. OKTÓBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
INGÓLFUR
, SIGURÐSSON
Ingólfur Sig-
urðsson var
fæddur í Reykjavík
hinn 20. ágúst 1914.
Hann andaðist á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur í Fossvogi 14.
október síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Sigurðui' Guðmunds-
son, f. 22. október
1879, d. 24. mars
1945, skrifstofustjóri
hjá Eimskipafélagi
fslands, og kona
hans Margrét Sigríð-
ur Ólafsdóttir, f. 19.
nóvember 1882, d. 21. janúar
1955. Systur Ingólfs voru Sigríð-
ur, f. 12. júlí 1907, d. 28. mars
1964, og Gyða, f. 13. febrúar
1910, d. 26. desember 1992.
Ingólfúr kvæntist 30. septem-
ber árið 1939 Pálínu Sigríði
Þórðardóttur, f. 23. apríl 1917 á
Geirbjarnarstöðum í Köldukinn í
Suður-Þingeyjarsýslu. Hún lést
1. mars 1972. Foreldrar hennar
voru Guðrún Pálsdóttir, f. 21.
apríl 1892, d. 24. október 1965
Við dánarbeð afa á spítalanum
fundum við fyrst í stað fyrir söknuði
og sorg en síðan létti. Ævi afa var
erfið síðustu árin, heilsan farin og
ytri aðstæður voru honum ekki í hag.
Afi var hár og mjög myndarlegur
maður, vel kiæddur svo eftir var tek-
ið og alltaf með fallega hatta sem
fengnir voru frá útlöndum.
Heimili afa Ingó og ömmu Pálínu í
Sigtúni 21 var glæsilegt og það var
sannkallaður ævintýraheimur íyrir
barnabörnin.
Eldhúsið og búrið hennar ömmu
var stór hluti af þessum ævintýra-
heimi. Skúffur sem voru fullar af
sykri og hveiti með stórum skóflum
sem voru mjög hentugar til að moka
á milli skúffa og útá gólf við litla
hrifningu ömmur. í þessu eldhúsi
töfraði amma fram kræsingar sem
ekki áttu sína líka enda var hún orð-
lagður kokkur og snillingur í eldhús-
inu. Þegar við gistum öll var rúm-
pláss fyrir þau yngri leyst á þann
snilldarlega hátt að tveimur stórum
stólum úr sófasettinu var snúið sam-
an svo úr varð vinsælt barnarúm.
Umrætt sófasett var einnig afar vin-
sælt trampólín meðal bamanna.
I kjallaranum voru m.a. tvær
geymslur, sem í minningunni eru
‘""íisastórar. Það var afar spennandi að
stelast í þessar geymslur. Önnur var
köld og í henni var alls kyns góðgæti
sem afi bar inn, þ.á m. Spur, Sinalco
og Canada Dry. Hin geymslan var
sannkallað nægtabúr þar sem voru
m.a. risastórar Macintosh dollur og
annað erlent og innlent sælgæti,
stórir kassar með allskonar spenn-
andi útlensku kexi sem þá fékkst
ekki í verslunum á Islandi. Enn þann
dag í dag finnum við bragðið af kex-
inu góða. I kjallaranum bjuggu
langafi Þórður og langamma Guðrún
og Siggi frændi. Þar lékum við okkur
líka og oft var stungið bitum af
suðusúkkulaði uppí litla munna.
r Blómabúðin >
öarðskom
. v/ FossvogsUirkjugarð J
V Sími. 554 0500 /
og Þórður Stefánsson,
f. 26. mars 1893, d. 18.
júní 1973. Ingólfur og
Pálína áttu þijú börn.
Þau eru: 1) Margrét
Guðrún, f. 1. júní
1939, gift Knúti Bru-
un, f. 1935, þau
skildu. Böm þeirra
em a) Elín Björk, f. 8.
desember 1959, maki
Garðar Ólafsson, dæt-
ur þeirra em Hildur
Snjóiaug, f. 2. septem-
ber 1994, og Margrét
Agla, f. 25. febrúar
1999. b) Ingólfur, f. 5.
maí 1963, maki Margrét Helga
Hjartardóttir, sonur þeirra, Hjört-
ur, f. 14. nóvember 1996. c) Hildur
Snjólaug, f. 24. maí 1964, maki
Jón Hinrik Garðarsson, sonur
Hildar og Garðars Sigurðssonar
er Knútur, f. 17. mars 1994. 2)
Elín Lára, f. 3. mars 1943, gift Að-
alsteini Júlíussyni, f. 18. desember
1939. Böm þeirra em a) Lára f.
16. september 1961, maki Hreinn
Hreinsson, börn þeirra era Svava
Dögg, f. 13. október 1993, og Sif
Umstangið á gamlárskvöld voru
ær og kýr afa. Þá breyttist hann í
barn, slík var gleðin við að sprengja
og skjóta rakettum af öllum stærðum
og gerðum en af þeim var nóg. Minn-
isstætt er þegar afi afhenti fjögurra
ára nafna sínum stóran vindil til þess
að nota á raketturnar og blysin. Mik-
il var kæti afa þegar hann sendi rak-
ettumar lárétt eftir grasinu útí móa
þar sem þær sprungu.
Afi gerði sér það að leik á meðan
kvenfólkið var að útbúa veislumatinn
í eldhúsinu að lauma inn illa lyktandi
íyrirbæmm sem skriðu eftir gólfinu
við litla kátínu kvennanna. Gamlárs-
kvöldin í Sigtúni vom ævintýraleg
þar sem stórfjölskyldan kom saman
og verða okkur systkinunum alla tíð
ógleymanleg.
Ferðirnar með afa niður á höfn
rista djúpt í minningunni. Afi sá um
farmskjölin og skipspóstinn og feng-
um við oft að fljóta með um borð í
Fossana. Afa var alltaf vel tekið um
borð enda náði trygglyndi hans
gagnvart farmönnunum langt út fyr-
ir starf og skyldur. Reyndar var
trygglyndi einn af hans stærstu
kostum sem speglaðist í umgengni
hans við alla sem nálægt honum
stóðu, fjölskyldu, vinnuveitendur
hans svo og aðra sem á vegi hans
urðu.
Hann hugsaði alla tíð óskaplega
vel um föðursystur sínar Elínu og
Lára í Ofanleiti, Ingólfsstræti 7, sem
ólu hann upp til fermingaraldurs.
Sem dæmi má nefna að á leið sinni til
vinnu á morgnana kom hann ailtaf
við hjá þeim, meðan þær lifðu.
Annað dæmi um trygglyndi og
greiðasemi afa var, að í heilan vetur
lagði hann á sig stóra lykkju, á leið
sinni til vinnu, til að koma elsta
barnabarninu í leikskóla áður en for-
eldrarnir eignuðust bíl.
Að leiðarlokum er okkur systkin-
um ofarlega í huga þakklæti íyrir
þær stundir sem við áttum með hon-
um síðustu æviár hans. Þær fólust
einna helst í „hringnum“ en hringur-
inn byrjaði yfirleitt í Landsbankan-
um, síðan var farið í apótekið, fisk-
búðina, kjörbúðina, bakaríið og end-
að í Goða. Alltaf sami hringurinn,
aldrei út fyrir torfuna. Þetta vora
góðir bíltúrar og gafst okkur þar tími
til samvista og skrafs um alla heima
MINNINGAR
Embla, f. 26. febrúar 1995. b)
Ragnar Páll, f. 30. mars 1964,
maki Svanhildur Ragnarsdóttir,
börn þeirra em Almar Freyr, f.
19. desember 1987 og Gígja
Dröfn, f. 15. janúar 1990. Fóst-
urdóttir Ragnars og dóttir Svan-
hildar er Signý Hrand Svanhild-
ardóttir, f. 12. apríl 1982. c)
Þórður, f. 17. júní 1973. 3) Sig-
urður, f. 25. nóvember 1948.
Fyrri kona hans var Þorbjörg
Björnsdóttir, f. 11. apríl 1950.
Þau skildu. Böm þeirra em a)
Bjöm, f. 28. september 1973, b)
Pálína, f. 1. mars 1976, og c)
Ólafur Jónas, f. 4. júní 1979.
Seinni kona Sigurðar er Jó-
hanna Harðardóttir, f. 4. mars
1952.
Ingólfúr kvæntist hinn 18.
ágúst 1973 Sesselju Guðmunds-
dóttur, f. 18. ágúst 1920. Hún lif-
ir mann sinn.
Ingólfúr hóf starfsferil sinn
þjá heildverslun I. Brynjólfsson
og Kvaran og 18 ára gamall hóf
hann störf hjá Eimskipafélagi Is-
lands þar sem hann var skrif-
stofumaður til ársins 1981 eða í
49 ár. Ingólfúr starfaði hjá Rík-
isútvarpinu frá september 1981
ogtil ársins 1989.
títför Ingólfs fer fram frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
og geima, fortíð og framtíð. Stundum
fengu langafabörnin að koma með í
þessa bíltúra og þótti honum afar
gaman að hitta þau og spjalla.
Æ, hvar er leiðið þitt lága?
Mig langar að mega
leggja á það liljukrans smáan,
því liljurnar eiga
sammerkt með sálinni þinni
og sýna það, vinur minn besti,
að ástin er ðflug og lifir,
þótt augun í dauðanum bresti.
(Jóhann Sigurjónsson.)
Elsku afi, hvíl þú í fríði, við vitum
að amma hefur tekið vel á móti þér.
Guðmundi Oddssyni yfirlækni og
starfsfólki hans á deild B7 á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur þökkum við af heil-
um hug fyrir frábæra umönnun og
nærgætni við afa og fjölskyldu okkar
síðustu daga hans.
Elín Björk, Hildur Snjólaug,
Ingólfur og tjölskyldur.
Hann afi er dáinn. Ingólfur sonur
minn, nafni afa síns, hringir þessi boð
til mín seint að kvöldi 14. október s.l.
Ingólfur Sigurðsson var tengdafaðir
minn, afi barnanna minna. Mikill
öðlingsmaður hefur fært sig um set.
Ingólfur var kvæntur Pálínu Þórðar-
dóttur í 33 ár en þau eignuðust þrjú
börn, Sigurð, Elínu Láru og Mar-
gréti Guðrúnu, sem er móðir barn-
anna minna.
Heimili þeirra að Sigtúni 21 í
Reykjavík var mikill ævintýrastaður.
Móðurafi og amma systkinanna
bjuggu á jarðhæðinni, hjónin sjálf og
fjölskyldan á aðalhæðinni, forðaskúr-
inn var á lóðinni fullur af saltfiski,
kjöti og súrmeti í kvartélum, rófum
og hvers kyns góðgæti. í móanum
hins vegar við Sigtúnið var kartöflu-
og jarðarberjagarður afans þar sem
nú er hótel. I læstum geymslum í
kjallara var hafður alls konar munað-
arvarningur, sjenever og viskí, bjór
og sælgætisöskjur, aðskiljanlegar og
framandi niðursuðuvörur og alls
kyns fugla- og villidýrasteikur í
frystikistu. Tengdafaðir minn var
mikill búhöldur og ákaflega gestris-
inn maður.
Ingólfur skipti um bíla eins og aðr-
ir skiptu um frakka eða skó á þessum
tíma. Hann var maður hár vexti,
grannur og teinréttur í baki. Hann
var snyrtimenni og nokkur sundur-
gerðarmaður í klæðaburði. Ætíð
lagði hann gott til allra mála, var
framúrskarandi greiðvikinn og hrók-
ur alls fagnaðar á mannamótum.
Eg get hiklaust sagt um tengda-
föður minn að Pálína fyrri eiginkona
hans var betri helmingurinn í þeim
hjúskap eins og títt er um konur.
Hún var ætíð í humátt, alltaf að
passa uppá að allt líf í kringum hana
færi vel fram og það þrátt fyrir erfið
veikindi, sem hún átti við að stríða.
GUÐBJÖRG
ÁSTVALDSDÓTTIR
+ Guðbjörg Ást-
valdsdóttir f. 13.
nóvember 1933.
Hún Iést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur 15.
október síðastliðinn.
Foreldrar hennar
vora Guðbjörg Sig-
ríður Benjamíns-
dóttir, f. 6. nóvem-
ber 1896, d. 25. apríl
1986, og Ástvaldur
Þorkelsson, f. 11.
febrúar 1902, d. 20.
apríl 1966. Systkini
hennar em: Eiríkur
Smith, f. 9.8. 1925;
Ingibjörg Ástvaldsdóttir, f. 5.5.
1927; Sigrún Ástvaldsdóttir
Kvaran, f. 6.6. 1929, d. 6.7. 1970;
Gunnar Ástvaldsson, f. 11.9.
1930, d. 13.7. 1984, Gyða Ást-
valdsdóttir, f. 17.9. 1931, d.
Hvífólnarjurtinfríða
og fellir blðð svo skjótt?
Hví sveipar baraið blíða,
svo brátt hin dimma nótt?
Hví verður von og yndi
svo varpað niður í gröf?
Hví berst svo burt í skyndi
hin besta lífsins gjöf?
(B.H.) _
Hvað er lífið, hvert er farið? í
dagsisn önn og erli, hugsa fæstir um
dauðann.
Mig langar til að kveðja góða mág-
konu mína sem lést mjög snögglega.
Guðbjörg var sjötta barn í röð sjö
systkina og fjórða þeirra til að
kveðja þennan heim. Hinn 13. júní
1954 giftist Guðbjörg Jóni Eðvalds-
syni sjómanni, f. 20. janúar 1933, d.
24. nóvember 1986. Þau eignuðust
þrjú mannvænleg börn.
Eg kynntist Guðbjörgu mágkonu
minni árið 1953 þegar ég giftist
Gunnari bróður hennar sem nú er
27.10. 1983; og
Garðar Ástvaldsson,
f. 22.9. 1936.
Maki Guðbjargar
var Jón Eðvaldsson,
f. 20.1. 1933, d.
24.11. 1986. Eftirlif-
andi sambýlismaður
hennar er Gunnar
Ingvason. Börn
hennar em: Grétar
Mar Jónsson, f. 29.4.
1955; Kári Jónsson,
f. 25.5. 1959; og
Steinunn Jónsdóttir,
f. 5.6. 1961. Barna-
börn hennar em,
Guðbjörg Vignisdóttir, f. 14.7.
1977; og Jón Eðvald Vignisson,
f. 12.6. 1984.
títför Guðbjargar fer fram
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
látinn. Það tókst strax með okkur
mikil vinátta og áttum við margar
góðar stundir saman. Það er svo
margt sem væri hægt að skrifa um
hana, svo margs er að minnast.
Nokkur ár bjó Guðbjörg í Sand-
gerði og var þá ekki eins mikill sam-
gangur milli okkar, en svo fluttist
hún í Hafnarfjörðinn aftur, þá hitt-
umst við oftar.
Seinni árin átti hún mjög góð. Hún
kynntist góðum manni, Gunnari
Ingvasyni, og átti með honum góðan
tíma. Þau vora mjög samhent og ferð-
uðust mikið og vora góðir félagar.
Elsku Guðbjörg. Ég kveð þig
hinstu kveðju og þakka þér fyrir alla
þína hugulsemi í minn garð.
Börnum hennar og barnabörnum
og Gunnari sendi ég innilegar samúð-
arkveðjur og bið Guð að styrkja þau.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
Hafsjór var hún af fróðleik, matar-
gerðarkona af guðsnáð og með inn-
byggða uppeldiseiginleika, sem komu
börnum okkar til góða og áttu ríkan
þátt í að koma þeim til manns.
Ungum lagastúdent var það mikil
upplifun að koma inná þetta yndis-
lega og gleðiríka heimili og ríkulega
forðabúr á því augnabliki, þegar
fyrsta barnabarnið var að koma í
heiminn. Barnið varð strax auga-
steinn ömmu sinnar og afa, sem
gerðu þó aldrei uppá milli bama-
bamanna. Þjóðskáldið Jón Helgason
gerði þessa vísu:
I djúpum míns hjarta er örlítið leynihólf
innst
sem opnast af skyndingu þegar mig varir
minnst
og hugskotsins auga með undrun og fógnuði
sér
eitt andartak birtast þar mynd síðan forðum
afþér.
Þegar ég hugsa til tengdaforeldra
minna fer fyrir mér eins og skáldinu,
hugskotsins auga nemur myndir. Að
líkindum era minningarnar dýrasti
fjársjóður hvers manns. Hvorki yfir-
vald né rakkari ná til þessa fjársjóðs,
hann er til eilífra einkanota fyrir eig-
andann, þar sem hann liggur í
fylgsni sínu á dýrmætum vöxtum.
Þegar liggur illa á mér kalla ég
gjarnan fram gamlar minningar
meðal annars frá tengdaforeldram
mínum og höndla þá gleði mína á
nýjan leik.
Þáttaskil urðu í lífi Ingólfs fyrir 26
áram þegar hann missti tengdamóð-
ur mína. Nokkra síðar kvæntist
hann Sesselju Guðmundsdóttur og
lifir hún mann sinn.
Kveðja mín og barna minna til
tengdaföður og afa era þessar ljóð-
línur Jóhanns Sigurjónssonar:
Fé og frami
eru fallvölt hnoss
hraukar hrungjarnir.
Sætust minning
og sætastur arfur
eru ástarfræ
í akri hjartans.
Knútur Bmun.
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Svana.
Elsku Guðbjörg. Mig langar að
þakka þér fyrir allt sem þú gerðir
fyrir mig og drengina mína. Okkar
kynni hófust er við unnum saman í
Sandgerði 1976. Svo er ég kom inn á
heimili þitt með Kára syni þínum
1977. Þá voru drengirnir mínir eins
og þriggja ára.
Það koma margar minningar upp
þegar ég horfi til baka þessi 20 ár
sem þú varst tengdamóðir mín. Það
var alltaf gaman að fara til ömmu á
Suðurgötu og síðan á Heiðarbraut.
Mikið vora allir spenntir að fara til
ömmu í kakó á aðfangadagskvöld. Þá
var mikið fjör. Já, ég gæti talið upp
fullt af yndislegum minningum, en
ég ætla að geyma þær í hjai-ta mínu.
Það er dýrmætt að eiga allar þessar
minningar, og geta látið renna í
gegnum hugann. Ég veit að það
verður tekið vel á móti ömmu er hún
gengur inn um Gullna hliðið. Það
munu engillinn minn og Nonni afi
gera. Þeir umvefja ömmu með allri
sinni hlýju og ástúð og leiða hana inn
í Paradís.
Elsku gamla góða tengdamamma
og amma. Guð geymi þig þar til við
hittumst á ný, ástarþakkir fyrir allt.
Elsku Gunnar, Steinunn, Kári,
Grétar, Guðbjörg og Jón Eðvald.
Ykkar missir er mikill. Við sendum
ykkur innilegustu samúðarkveðjur.
Megi góður Guð styrkja ykkur í
þessari miklu sorg.
Eg fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
þvi nú er komin nótt.
Um Ijósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(M. Joch.)
Ástarkveðjur,
Sesselja Aðalsteinsdóttir, Ingvar
Júlíus Helgason og fjölskylda.