Morgunblaðið - 22.10.1999, Síða 54

54 FÖSTUDAGUR 22. OKTÓBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
I FELL DOWN
ON YOUR SIDEWALK,
AND BOMPED
MY KNEE..
fortunately; we
HAVE A WORLD
FAM0U5 ORTHOPEDIO
5URÖE0N RlóHT HERE
(MAYBE WE 5HOULD TAKE HIM WM
V TO THE EMER6ENCY ROOM.. JS
v— --------------------!
U)E CAM'T...
I F0R60T
WHERE IT 15..
Ég datt á gang- Til allrar hamingju erum Við ættum kannski að fara
stéttinni og hruflaði við með heimsfrægan með hann inn á bráðavakt.
á mér hnéð. bæklunarlækni hérna
Ekki hægt. Ég er
búinn að gleyma
hvar hún er.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Sýning' Höllu
á Akranesi
Halla Haraldsdóttir
Frá Stefáni
Friðbjarnarsyni:
ÞAÐ er mikil al-
hliða gróska 1 ís-
lenzku samfélagi.
Ekki aðeins í at-
vinnu- og efnahags-
lífinu. Sú gróska
skiptir þó miklu
máli. í henni verða
til þeir fjórmunir er
rísa kostnaðarlega
undir svokallaðri
velferð, sem allir
vilja tryggja, al-
mannatryggingum,
félagslegri þjón-
ustu, heilbrigðis-
kerfinu og mennta-
kerfinu. Það eru
þessir fjármunir sem sníða lífskjör-
um okkar og velferð stakk. Grósk-
an nær sem betur fer til allra kima
þjóðfélagsins. Ekki sízt til mikil-
vægra lista- og menningarþátta,
hornsteina menningarlegs sjálf-
stæðis okkar, sem auðga samtíð
okkar, gefa henni fyllingu, líf og lit.
Það eitt að Listaskóli íslands er
til orðinn talar skýru máli um
þetta efni. Sem og framtak eins og
Gerðarsafn og (Tónlistar)Salurinn
í Kópavogi. Og vonandi er umræð-
an um tónlistarhöll í höfuðborginni
vísbending um að þar vakni ráð-
endur af löngum þyrnirósarsvefni.
En mestu máli skiptir lifandi og
gjöfult starf tuga, jafnvel hund-
raða einstaklinga; listafólks, sem
margt hvert vinnur þrekvirki í
störfum. Þetta á við um allar list-
greinar.
Þessar urðu hugrenningar und-
irritaðs þegar honum barst til-
kynning um sýningu á gler- og
myndverkum Höllu Haraldsdóttur,
sem opnuð verður í Listasetrinu
Kirkjuhvoli, Akranesi, laugardag-
inn 23. október. Hann á góðar
minningar frá íyrri sýningum lista-
konunnar. A þessari sýningu, sem
stendur til 7. nóvember, eru olíu-,
akríl- og vatnslitamyndir, ásamt
steindum glerverkum, sem hún er
ekki sízt þekkt fyrir. Hún var, svo
dæmi sé nefnt, valin úr hópi glerl-
istamanna til þess að gera steint
gler í kapellu í Mainz í Þýzkalandi
árið 1993. Hún hlaut og menning-
ar- og listastyrk Alþjóðasama-
bands soroptimista árið 1978.
Halla stundaði nám við Handíða-
og myndlistarskóla Islands. Aðal-
kennari hennai’ þar var hinn þekkti
listamaður Erró. Síðan lá leið
hennar til framhaldsnáms í Dan-
mörku og Þýzkalandi. Verk hennar
hafa verið valin til birtingar í bók-
um og á kortum hjá Kiefel-forlag-
inu í Þýzkalandi. Verk hennar, sem
eru bæði „fígúratív og fantasíur",
bera fjölþjóðlegan svip, sem
menntun hennar stendur til, en í
þeim er og sterkur íslenzkur
strengur, undirtónn, og það sem
mestu máli skiptir; listræn fegurð
og gleði.
Það er vel þess virði fyrir fólk á
höfuðborgarsvæðinu að leggja leið
sína til Akraness á sýningu Höllu.
Og þetta er nánast örskotsferð um
Hvalfj ar ðargöng.
STEFÁN FRIÐBJARNARSON.
Meira grj ót
Frá Sigurgeirí Orra Sigurgeirssyni:
ÞAÐ var snjallt hjá rithöfundum og
listamönnum að taka sér Sysifos til
fyrirmyndar og axla grjót fyrir
draumalandið. Draumalandið þar
sem jökullinn ber við loft og landið
hættir að vera jarðneskt og fegurð-
in ríkir ofar hverri kröfu. Drauma-
landið sem tekur stöðugum breyt-
ingum og gæti jafnvel á morgun
verið þakið flúormengaðri gjósku.
Það er ánægjuefni að draumalandið
er ekki lengur í austri heldur fyrir
austan. Vonandi missi ég ekki af
því. Næst verður það trúlega á
Grænlandi eða Labrador. En á
meðan það er hér verðum við að
nýta orkuna, nýta orku rithöfunda
og listamanna. Draumalandið er í
veði. Ekkert grjót hefur t.d. verið
borið fyrir uppfyllingu fráveitu-
skurða sem lagt hafa í eyði kjör-
lendi fugla um allt land. Sjaldan
hafa gæsir skipt Islendinga jafn
miklu máli, hví ekki aðrir fuglar?
Það mætti líka rogast með mörg
tonn fyrir fækkun sauðkindarinnar
sem nagar sköllótt hálendið svo það
blæs upp. Svo er nauðsynlegt að
tölta með nokkra hnullunga fyrir
ýmis náttúruundur, eins og
Dimmuborgir, Laugardalinn, og
Geldinganes. Einnig mætti vippa
nokkrum steinvölum á bak sér fyrir
fækkun þjóðveganna sem eru eins
og ör í andliti draumalandsins. Það
er ekkert að marka þó Sysifos hafi
misst grjótið við fjallsbrúnina og
séð það rúlla niður aftur, rétt eins
og sumir rithöfundar fyrir drauma-
landið í austri. Nú er nýtt drauma-
land til að berjast fyrir og ég skora
á rithöfunda og listamenn að láta
ekki staðar numið. Meira grjót,
meira grjót!
SIGURGEIR ORRI
SIGURGEIRSSON,
Laugavegi 63, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teijast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.