Morgunblaðið - 01.04.2000, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
LAUGARDAGUR i. APRÍL 2000 37
Að þora að
setja upp grímu
Danska leikkonan Charlotte Bgving heldur
á næstunni leiklistarnámskeið í Kramhús-
inu fyrír þá sem hafa áhuga á að uppgötva
hvernig þeirra eigin gríma lítur út og eru
nógu hugrakkir til að setja hana upp.
Margrét Sveinbjörnsdóttir gægðist bak við
grímu leikkonunnar, sem býr nú í vesturbæ
Reykjavíkur ásamt manni sínum og
ársgamalli dóttur.
Morgunblaðið/Sverrir
Charlotte Boving og Anna Róshildur, dóttir hennar og Benedikts Erl-
ingssonar. Sú stutta er ekki hrædd við grímurnar.
CHARLOTTE Boving er vel
þekkt leikkona í Dan-
mörku og hefur fengið af-
bragðsgóða dóma fyrir
frammistöðu sína á fjölunum, fyrst í
Arósaleikhúsinu og síðan í Kaup-
mannahöfn. Arið 1996 hlaut hún hin
virtu Henkel-verðlaun. Það var í
fyrsta sinn í þrjátíu ára sögu verð-
launanna sem þau féllu í skaut leik-
konu við eitt landshlutaleikhúsanna
en fram að því höfðu þau ekki farið
út fyrir Stór-Kaupmannahafnar-
svæðið - og raunar ekki mikið út fyr-
ir Konunglega leikhúsið. Charlotte
býr nú í Reykjavík - með öðrum leik-
ara, Benedikt Erlingssyni, og dótt-
urinni Önnu Róshildi. Hennar aðal-
hlutverk um þessar mundir er
móðurhlutverkið.
A næstunni mun hún bregða sér í
hlutverk kennara á námskeiðinu
„Grímugaldur" í Kramhúsinu og síð-
ar einnig í Leiklistarskólanum.
Námskeiðið í Kramhúsinu hefst nk.
þriðjudag og stendur yfir í þrjú
kvöld og eina helgi. „Það er mín eigin
forvitni um galdur grímunnar sem
rekur mig áfram,“ segir Charlotte,
sem hefur unnið mikið með grímur á
leiksviði, aflað sér menntunar á því
sviði og kennt öðrum. „Það sem ég
hef áhuga á er að gera grímu sem
kemur manni á óvart þegar maður
setur hana upp - maður veit í raun
ekki hvers konar persónu hún hefur
að geyma fyrr en maður er kominn
með hana á andlitið, opnar munninn
og segir eitthvað. Þessar grímur sem
við gerum á námskeiðinu segja við
fyrstu sýn ekki sérlega mikið, þær
eru hljóðar í upphafi en geta lært að
tala. Fyrst eru þær svolítið eins og
börn, mjög opnar, forvitnar og fullar
af tilfinningum. Það getur kannski
komið fólki á óvart að sumar grímur
eru árásargjarnari en aðrar, sumar
eru blíðar og viðkvæmar, aðrar
hryllilega forvitnar, sumum líkar vel
að láta horfa á sig meðan aðrar kæra
sig ekkert um það. Þetta er það sem
mér finnst svo spennandi við grím-
umar; oft veit fólk ekki - og ég ekki
heldur - hver útkoman verður,“ seg-
ir hún. Grípur svo til útskýringar
nokkrar grímur sem hún hefur gert
og lýsir því hvernig þær eru búnar
til. Segir fyrstu kvöldin fara í það að
gera afsteypur af andlitum þátttak-
enda og síðan gifsgrímur úr þeim,
sem svo eru málaðar. Fyrst þá er
hægt að setja þær upp og færist þá
heldur betur fjör í leikinn. Grímurn-
ar mæta hver annarri og upplifa ým-
islegt í samspilinu - og þátttakendur
læra sitt af hverju um sjálfa sig.
Charlotte bregður sem snöggvast
upp grímu sem hún hefur gert með
andlit hinnar góðkunnu dönsku leik-
konu, Johanne Louise Heiberg, að
fyrirmynd - en til Henkel-verðlaun-
anna fyrrnefndu var einmitt stofnað
í minningu hennar. „Þessi gríma
elskar að láta horfa á sig,“ segir hún
og greinilegt er að Anna litla hefur
líka gaman af að horfa á hana, því
hún skríkir af gleði. „Ólíkt mörgum
öðrum börnum er hún ekki hrædd
við grímur - enda barn tveggja leik-
ara,“ segir móðirin.
En fyrir hveija skyldi námskeiðið
aðallega vera hugsað? „Fyrir hvern
þann sem þorir að vera eitthvað ann-
að en hann sjálfur og að setja upp
grímu - og á þann hátt kannski upp-
götva eitthvað um sjálfan sig,“ segir
Charlotte, og nefnir, fyrir utan leik-
ara og áhugafólk um leiklist, til
dæmis kennara og aðra sem á ein-
hvern hátt vinna með tjáningu.
Einu sinni slæm gagnrýni
Charlotte lauk námi frá leiklistar-
skóla Árósaleikhússins árið 1992 og
var fastráðinn leikari þar í fjögur ár,
flutti sig þá um set til Kaupmanna-
hafnar, þar sem hún var í lausa-
mennsku í hálft þriðja ár, m.a. í
Betty Nansen-leikhúsinu og Danska
leikhúsinu. Þá hefur hún leikið í
bamaefni í sjónvarpi, útvarpsleikrit-
um og lítið hlutverk í kvikmyndinni
„Den eneste ene“ eftir Susanne Bier.
Árið 1994 var stórt ár á ferli Charl-
otte, árið sem hún sló í gegn, ef svo
má segja. Ekki í einu hlutverki, held-
ur þremur. Einn gagnrýnandinn
skrifaði að eftir hlutverk sín í
„Storminum" og „De forkerte“ sé
Charlotte Bpving „ein af hinum
stóru vonum yngstu kynslóðar leik-
ara. Öll loforð efnd fram að þessu. í
„Sjúkri æsku“ jafnvel enn meira en
það.“ Þegar blaðamaður nefnir að
hún hafi nær alltaf fengið afspymu-
góða dóma fyrir leik sinn segir
Charlotte: „Eg hef fengið slæma
gagnrýni einu sinni - og því gleymi
ég heldur aldrei!“
Á hausti komanda stendur til að
Charlotte leiki í nýrri sjónvarps-
þáttaröð hjá danska sjónvarpinu.
Með í för verður Benedikt, maður
hennar, í minna hlutverki þó. Eigin-
lega segir hún of snemmt að segja
nánar frá því verkefni, þar sem ýmis-
legt sé enn ófrágengið, en út fara
þau. Hún segir gott að geta haldið
sambandinu við Danmörku og
danskt leiklistarlíf með því að taka
þaf verkefni annað slagið. í því
augnamiði leitar hún nú logandi ljósi
að sumarhúsi til að búa í þegar hún
er í Danmörku, helst á Mið-Jótlandi í
grennd við móður hennar.
Vaxin frá sviðinu?
Annars er ýmislegt að bijótast um
í henni núna og verið getur að hún
söðli algerlega um. „Satt að segja er
ég orðin svolítið þreytt á leikhúsinu -
ég hef enn ekki löngun til að fara aft-
ur á fjalirnar. Kannski er ég vaxin
frá sviðinu? Ég hef í raun alltaf hugs-
að mér að kannski myndi ég hætta á
einhverjum tímapunkti og fara að
gera eitthvað allt annað - en maður
skyldi þó aldrei segja aldrei og það
getur vel verið að ég snúi aftur,“ seg-
ir hún og bætir við að hún hafi ekki
séð eftir því eitt augnablik að hafa
valið sér þessa menntun og þetta
starf. „Það var ótrúlega stór gjöf að
fá að vinna svona með sjálfa sig en
það er ekki gaman endalaust að
skoða naflann á sér. Nú gæti ég vel
hugsað mér að einbeita mér meira að
öðrum,“ segir hún og kveðst t.d. vel
geta hugsað sér að nýta reynslu sína
í kennslu. „Ég myndi líka gjaman
vilja leika meira í kvikmyndum og
kanna þann miðil frekar. Svo gæti
komið að þvi að ég léki hjá Bene-
dikt,“ segir hún og kveðst hafa mikla
trú á leikstjórahæfileikum eigin-
mannsins. Hún upplýsir líka að hún
sé að búa sig undir inntökupróf í
Listaháskóla Islands, en hún hefur
lengi lagt stund á keramik meðfram
leiklistinni.
„Stundum getur maður haft á til-
finningunni í hvaða átt líf manns er
að hallast en er kannski ekki alveg
reiðubúinn að viðurkenna það.
Vegna þess að fyrir mig er það á ein-
hvem hátt skelfilegt að viðurkenna
það að ég vilji fara út úr leikhúsinu,
því þetta er það sem ég hef lært og
það sem ég kann og geri vel - og
hvers vegna þá að yfirgefa það?
Leikarar em jú flestir hveijir dauð-
hræddir um að fá ekki næsta hlut-
verk. Sumir líta svo á að maður sé
búinn að stimpla sig út þegar maður
fer svona í burtu, eins og ég sem fer
til íslands. En ég er ekki hrædd við
að missa vinnuna eða gera eitthvað
allt annað. Hvers vegna ætti ég ekki
að geta snúið aftur ef ég vil það?“
segir Charlotte, sem lítur á móður-
hlutverkið sem það sem mestu máli
skiptir þessa stundina.
En skyldi hún geta hugsað sér að
leika á íslensku þegar fram líða
stundir? „Það tekur sinn tíma að
læra nýtt tungumál og ég er ekki
bjartsýn á að ég geti náð því að tala
alveg án hreims," segir Charlotte en
hún hefur sótt námskeið í íslensku í
Háskólanum og Námsflokkunum.
„Það væri þá helst að ég gæti leikið
einhvem sem talar með hreim,“ seg-
ir hún og lýsir aðdáun sinni á ís-
lensku leikhúsi. „Þar er verulega
margt spennandi að gerast.“
Draumahlutverkið ekki til
Að síðustu er freistandi að spyrja
hvort Charlotte Bpving eigi sér eitt
draumahlutverk framar öðram.
„Nei, það er ekki til,“ segir hún
ákveðin, „vegna þess að draumahlut-
verk getur fljótt orðið hversdagslegt
þegar maður þarf að standa á sviðinu
og leika það á hverju einasta kvöldi."
Svo hugsar hún sig um. „Drauma-
hlutverk og draumahlutverk - það
eru auðvitað til margir spennandi
karakterar. Ég gæti til dæmis vel
hugsað mér að leika Lafði Macbeth
og Virginiu Woolf - en það myndi svo
sannarlega fara eftir því hver leik-
stýrði, hveijir meðleikaramir væra
og í hvaða leikhúsi við værum. Hvað
dreymir mann annars um í sínu eigin
lífi? Ef það sem mann dreymir rætist
allt í einu, þá er það í raun og vera
kannski ekki svo frábært lengur. Á
þann hátt er leikhúsið kannski ekki
svo frábragðið lífinu sjálfu."
Aðalfundur Vindorku ehf. verður haldinn á Hótel Loftleiðum
í Reykjavík, laugardaginn 15. apríl nk. Fundurinn hefst kl. 16.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf skv. grein 14 í samþykktum félagsins.
2. Tillaga um nýjar samþykktir sem lúta að breytingu á formi
félagsins úr einkahlutafélagi í hlutafélag og uppfærslu hlutafjár.
3. Önnur mál.
Dagskrá, endanlegar tillögur og ársreikningar verða hluthöfum
til sýnis á skrifstofu félagsins að Suðurlandsbraut 54, Reykjavík,
vikuna fyrir aðalfund.
Reykjavík, 1. apríl 2000
Stjórn Vindorku ehf.
vindorka ehf