Morgunblaðið - 14.06.2000, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 14. JÚNÍ 2000
sem kynni að mæta okkur og gerð-
um okkur um leið grein fyrir kröfum
þeim, sem hið nýja embætti hefði í
för með sér. Eftir veisluboð biskups-
hjónanna Asmundar og frú Stein-
unnar Magnúsdóttur á heimili þeirra
við Laufásveginn skildust síðan leið-
ir. Séra Þorleifur hélt austur á land,
þar sem hans beið víðfeðmur starfs-
vettvangur við Fáskrúðsfjörðinn,
séra Guðmundur Óli Ólafsson tók við
þjónustu í Biskupstungum og sat
fyrst á Torfastað áður en hann flutti
á höfuðbólið sjálft, Skálholt. Séra
Sigurður Haukur Guðjónsson fagn-
aði kosningu í sitt nýja prestakall í
Þingeyjarsýslu og sat á Hálsi, og
séra Rögnvaldur Jónsson hélt í vest-
urátt, vestur á firði og bjó sér heimili
í Súðavík. Sjálfur hélt ég líka í vest-
ur, þótt lengra væri en á Vestfirði.
Það var sem sé Ameríka sjálf, sem
beið okkar hjóna.
Ekki verður hér dvalið við hlut-
skipti okkar fjórmenninganna, sem
krupum með séra Þorleifi þennan
sólríka dag í Dómkirkjunni. En orð
festi ég á blað til að þakka honum
fyrir ljúfa og trygga samfylgd allt frá
dögunum góðu í guðfræðideildinni til
þess að hann varð að lúta í lægra
haldi fyrir sjúkdómum. Hann var
reyndar ekki ókunnugur veikindum
og hafði oft orðið að bíta á jaxlinn og
herða sig upp fyrir árás og atlögum,
sem fellt hefðu minni mann en hann.
En hann var ekki aðeins mikill að
vexti og höfðinglegur ásýndum, sem
jókst enn frekar þá hann skrýddist
til helgra athafna, heldur bjó hann
yfir þeim sálarstyrk nærðum af
sannri trú, sem gerði honum kleift að
sigrast á hverju því, sem þar til nú
hafði knúið dyra hjá honum og kraf-
ist inngöngu án þess að taka völdin.
Þykir mér því leitt með hið framan-
sagða í huga að geta ekki haldið í
helgidóminn dýrmæta, þaðan sem
svo miklar minningar eru varðveitt-
ar til þess að kveðja þar séra Þorleif.
En úr fjarlægðinni berast bænir
okkar Ebbu og þurfa ekki nánd við
athöfn til þess að þær hefjist til þess
Drottins, sem opnað hefur með sér-
stökum hætti faðm sinn fyrir vini
okkar séra Þorleifi og leitt hann inn
til fagnaðar í himneskum híbýlum.
Séra Þorleifur kom víða við í stór-
um verkahring. Hann þjónaði sókn-
um sínum við Fáskrúðsfjörðinn og
batt þau tryggðarbönd við heimilin
þar, að aldrei slaknaði á. Hann hafði
áhuga á örlögum fólksins, sem hann
hafði þjónað af myndarskap. Hann
þráði að þar mætti það samfélag
blómgast, sem hann hafði hlúð að öll
þau mörgu ár, sem hann leiddi söfn-
uð fram fyrir Guð. En Þorleifur stóð
ekki einn í stafni þjónustuskipsins,
sem hann stýrði. Hann naut þess að
hafa sér við hlið þá konu, sem aldrei
hikaði og aldrei hopaði, þótt sjálf
yrði hún sem bóndi hennar að þola
sjúkdóma og veikindi hörð. Minnist
ég þess og hafði á orði við hana og
dætumar, er við komum í hús þeirra
í Hveragerði á vígsludegi okkar fé-
laganna degi síðar en séra Þorleifur
lést, hve ég gæti sífellt séð hana fyrir
mér og heimilið í fyrstu heimsókn
minni á Kolfreyjustað. Hún stóð í
miklum verkum og sparaði í engu
kraftana. Ég var fluttur til þeirra
Þorleifs og Þórhildar af prestshjón-
unum í Heydölum, séra Kristni og
frú Önnu og gleymist heldur ekki
ferðin í jeppa þeirra á köflum yfir
glæfraleið, sem þó var að nafninu til
lögð vegum. En frú Þórhildur vék
frá störfum sínum til að fagna okkur
og sagði allt í lagi þótt framhald fyrri
verka yrði að bíða um hríð, þar sem
góðra gesta vildi hún njóta og veita
verðugan beina. Gengum við í
prestssetrið og dáðum það mjög
enda nýbyggt og hve vel þau höfðu
og haganlega komið öllu fyrir. Séra
Þorleifur hafði frá mörgu að segja að
venju og lá hvorki á því að lýsa við-
fangsefnum né einstaklingum. Hon-
um lá oft hátt rómur og þegar við
bættist líkamsbyggingin, sem ein-
hvern tímann hefði verið talin tákn
þeirra, sem á fjöllum bjuggu, komst
enginn hjá því að virða það sem hann
hafði til málanna að leggja. Það
þekktu sveitungar hans og sóknar-
börn og það fór ekki fram hjá öðrum
í héruðum Austurlands. Hann var
því valinn prófastur og gegndi þeirri
trúnaðarstöðu af miklum sóma, taldi
hvorki eftir sér ferðir né uppörvandi
símtöl og var ævinlega nálægur
prestum sínum og kirkjunnar fólld.
En honum var það ekki nóg að sinna
þeim störfum, sem kirkjan felur
prestum að rækja. Hann var mikill
félagshyggjumaður og forgöngu-
maður um þau verk, sem hann taldi í
hinum sama anda og kirkjan kallar
fólk til. Hann studdi líknarstörf
Rauða krossins og vann að því að
deild yrði stofnuð íyrir austan, og
Lionshreyfingin naut framlags hans
og forystu. Hann var æðstur ís-
lenskra Lionsmanna um hríð og
ferðaðist um umdæmi sitt allt og
sótti fundi dag eftir dag og kvöld eft-
ir kvöld og flutti ræður, sem hvöttu
til frekari sigra ríkulegrar þjónustu.
Og í þeim verkahring sigldi hann
einnig til útlanda á fundi hreyfingar-
innar og lét þar líka muna um sig.
Enda var séra Þorleifur þeirrar
gerðar, að hann hirti aldrei um að
sitja í hornum og hafa sig í engu í
frammi. Það fundu útlendingar, sem
sóttu hann heim eða hann var á fund-
um með í framandi löndum. Og það
fundum við, félagar hans og bræður.
Það munaði um hann á stefnum
presta og ekki minnist ég þess síst
frá fundum prófasta hve hann hafði
margt til mála að leggja og kvað títt
fast að.
Við fundum það vinir og kunningj-
ar hve einkennilegt það var, að hann
skyldi vera hættur að starfa. Enn
frekar fundu sóknarbörnin það fyrir
austan og þeir aðrir, sem höfðu
kynnst hinum dugmikla presti, er
aldrei taldi eftir sér að aka bæjarleið,
enda alltaf í góðum og kraftmiklum
bílum. En þannig er það og enginn
fær því hnikað, að ákveðinn fjöldi ára
leiðir til hvíldar og aðgreiningar frá
fyrri störfum og embættum. Séra
Þorleifur og frú Þórhildur fluttu suð-
ur. Undu hag sínum vel í Hveragerði
í skjóli Kambanna, þótt veikindum
fylgdu enn frekari breytingar. En
hann var þó alltaf glaður og reifur og
í hvert skipti, sem fundum bar sam-
an rakti hann minningar frá þeim
dýrlega degi, 5. júní 1955, er við
gengum til vígslu. Enn er dómkirkj-
an umgjörð athafnar, þegar kista
séra Þorleifs verður ausin mold að
austan um leið og þakkir dýrmætar
berast úr þeirri átt. Við vígslubræð-
ur hans þökkum þann dag, sem líður
okkur aldrei úr minni og þau kynni,
sem fylgdu árunum. Við Ebba biðj-
um Þorleifi, Þórhildi og ástvinum öll-
um blessunar Guðs um leið og við
biðjum fyrir kveðjur og þakkir. Góð-
ur drengur er horfinn á braut, hann
SJÁNÆSTU SÍÐU
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, dóttir og
tengdadóttir,
MAGNEA INGIBJÖRG EYVINDS,
Vesturhúsum 11,
Reykjavík,
sem lést í Svíþjóð laugardaginn 10. júní,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 16. júní kl. 13.30.
Sæmundur Runólfsson,
Inga Rún Sæmundsdóttir,
Runólfur Sæmundsson,
Ellsabet Helgadóttir,
Sigríður Karlsdóttir,
Runólfur Sæmundsson.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
EMMAMAGNÚSDÓTTIR,
Öldugötu 44,
Hafnarfirði,
lést á Vífilsstaðaspítala föstudaginn 9. júní.
Kamilla Sveinsdóttir, Hans Ove Hansen,
Gunnlaugur Sveinsson, Elín Ástráðsdóttir,
Guðlaug Kristmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR GUÐNÝ GUÐJÓNSDÓTTIR,
er látin.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Friðgeir Eiríksson,
Karlína G. Friðgeirsdóttir, Reynir Olgeirsson,
Jón K. Friðgeirsson,
Gunnlaugur J. Friðgeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Systir okkar, mágkona og frænka,
SVAVA SIGURÐARDÓTTIR
frá Þaravöllum,
dvarheimilinu Höfða,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness föstudaginn 9. júní sl.
Útförin fer fram frá Innra-Hólmskirkju föstudaginn 16. júní kl. 14.00.
Helga Sigurðardóttir,
Laufey Sigurðardóttir,
Jóhanna Ólafsdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Hjartkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ANNA ÓLÖF KRISTJÁNSDÓTTIR,
Kveldúlfsgötu 22,
Borgarnesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness aðfaranótt mánu-
dagsins 12. júní.
Jón Bjarni Ólafsson,
Þórdís Ásgerður Arnfinnsdóttir, Gylfi Jónsson,
Eyþór Eðvarðsson, Rannveig Harðardóttir,
Guðni Eðvarðsson, Guðrún Kristjánsdóttir,
Anna Lára Eðvarðsdóttir, ívar Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Okkar ástkæri
TRYGGVI FRIÐLAUGSSON
fyrrverandi lögregluvarðstjóri,
áður til heimilis í Kúrlandi 3,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ laugar-
daginn 10. júní.
Sigrún Tryggvadóttir,
Henny Tryggvadóttir,
Tryggvi Tryggvason,
Örn Tryggvason,
Erla Jóhannsdóttir,
Björn Jóhannsson,
Marinó Jónsson,
Ingeborg Tryggvason,
Lilja Jóhannsdóttir,
Sigurður Sveinsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini hins látna.

+
Ástkær eiginkona, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
KRISTJANA BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Árskógum 6,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ mánu-
daginn 12. júní síðastliðinn.
Bjami Björnsson,
Björn Bjarnason, Kristín Helgadóttir,
Brynjólfur Bjarnason, Þorbjörg K. Jónsdóttir,
Bjami Bjarnason, Emilía Ólafsdóttir,
Birgir Bjarnason, Guðbjörg Sigmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐBJÖRN GUÐJÓNSSON
fyrrum stórkaupmaður
í Reykjavík,
lést á Selfossi þriðjudaginn 6. júní.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Jóhanna Guðbjörnsdóttir, Skúli Guðmundsson,
Hulda Guðbjörnsdóttir, Brynleifur H. Steingrímsson,
Björn Guðbjörnsson, Kolbrún Albertsdóttir,
Hrafnhildur Soffía Guðbjömsdóttir, Kristján Kárason,
Sveinbjörn Dagnýjarson, Þorgerður Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.

+
Bróðir minn og frændi okkar,
ÞÁLL ÞÁLSSON,
Austurbrún 4,
Reykjavík,
lést mánudaginn 5. júnf.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 16. júní kl. 15.00.
Gylfi Pálsson,
Brynjar Gylfason,
Guðbjörg Ása Gylfadóttir,
Ágúst Þór Gylfason,
Geir Elvar Gylfason,
Unnar Ingi Gylfason,
Helga Jóna Gylfadóttir.