Morgunblaðið - 14.06.2000, Blaðsíða 64

MORGUNBLAÐIÐ
64 MIÐVIKUDAGUR 14. JÚNÍ 2000
MINNINGAR
+
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞÓRUNN JÓNSDÓTTIR,
Blesastöðum,
áður til heimilis í Stigahlíð 22,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 14. júní kl. 10.30.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Jón Baldur Sigurðsson,
Greta María Sigurðardóttir, Böðvar Páll Ásgeirsson,
Karitas Sigurðardóttir, Guðmar Guðmundsson
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUNNLAUGUR MATTHÍAS JÓNSSON,
Beykilundi 13,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 16. júní kl. 13.30.
Jón Birgir Gunnlaugsson, Kolbrún Erna Magnúsdóttir,
Baldur Gunnlaugsson, Elva Dröfn Sigurðardóttir,
Sævar Gunnlaugsson, Kristín Dögg Jónsdóttir
og barnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGUNN SIGRÍÐUR SIGURJÓNSDÓTTIR,
Suðurgötu 8,
Keflavík,
sem lést föstudaginn 9. júní sl., verður
jarðsungin frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
16. júní kl. 14.00.
Sigþór Borgar Karlsson,
Vilberg Karlsson,
Vigdís Karlsdóttir
og fjölskyldur.
+
Útför móður minnar, tengdamóður og systur,
MARGRÉTAR HALLDÓRSDÓTTUR,
lengst af á Blómvallgötu 10,
Reykjavík,
ferfram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 15. júní
kl. 13.30.
Soffía Vala Tryggvadóttir, Vilhjálmur Ólafsson,
Dóra Halldórsdóttir.
+
Móðir mín, amma, langamma og langalang-
amma,
ARNDÍS SIGURÐARDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Hólmavíkurkirkju fimmtu-
daginn 15. júní kl. 14.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Sigrún Hulda Magnúsdóttir,
Arndís Hansdóttir.
-
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
RAFN HJALTALÍN
bæjargjaldkeri,
Vanabyggð 1,
Akureyri,
sem lést á Fjórðungssjúkarhúsinu á Akureyri að
kvöldi fimmtudagsins 8. júní, verður jarðsung-
inn frá Akureyrarkirkju kl. 13.30 mánudaginn 19. júní nk.
Sigrún Hjaltalín,
Vaka Hjaltalín, Guðmundur Magnússon,
Friðrik Hjaltalín,
Svava Þ. Hjaltalín,
Ingvar Rafn Guðmundsson, Svala Fanney Njálsdóttir,
Salome, Sigrún, Unnur, Katrín og Sunneva
HJORLEIFUR
SIGURÐSSON
+ Hjörleifur Sig-
urðsson fæddist
22. desember 1906 að
Einholtum í Hraun-
hreppi. Hann lést á
Landspítalanum f
Fossvogi að morgni
8. júní sl. Foreldrar
hans voru hjónin
Sesselja Davíðsdóttir
og Sigurður Jósefs-
son, börn þeirra urðu
átta, ein dóttir og sjö
synir. Eru öll systkin-
in nú látin nema Odd-
ur, sem dvelur á
Dvalarheimili aldr-
aðra í Borgarnesi. Fósturforeldr-
ar Hjörleifs voru Jörundfna Guð-
mundsdóttir og Þorsteinn
Þorsteinsson, hjón að Saurum í
Hraunhreppi.
Hjörleifur gekk í
hjónaband sumardag-
inn fyrsta árið 1941.
Kona hans var Ástrós
Vigfúsdóttir, f. 22.
ágúst 1908, d. 5. nóv.
1983. Eignuðust þau
fjögur börn: 1) Vigfús
Ingi, f. 28. okt. 1940,
kona Ólafía Ásmunds-
dóttir, f. 2. okt. 1938,
þau skildu, böm
þeirra: Ásmundur,
Ásta Dóra og Ósk. 2)
Þorsteinn Jörundur, f.
10. des. 1943_, d. 7. apr-
fl 1946. 3) Ásta Hjör-
dís, f. 22. sept. 1945. 4) Steinþór, f.
10. agúst 1949.
Útför Hjörleifs fer fram frá Foss-
vogskapellu í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt
þig um vefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt
þó svíði sorg mitt hjarta
þá sætt er að vita af því
þú laus er úr veikinda viðjum
þínverölderbjörtáný.
(Þórunn Sig.)
Vorinu var að ljúka, sumarið loks-
ins komið, eftir langan og erfiðan
vetur. Sólin komin hátt á loft og
bjartar sumarnætur einkenna árs-
tíðina. Móðir jörð klæðist sumar-
skrúða, fuglasöngur og blómaangan
fylla loftið. Á þessum undurfagra
árstíma kvaddi þennan heim öðling-
urinn og drengskaparmaðurinn
hann Hjörleifur föðurbróðir minn,
eftir að hafa lifað langan og giftu-
drjúgan dag, sem spannar nær öld-
ina alla. Já, þeir ganga hver á eftir
öðrum fyrir ætternisstapann, menn-
irnir, sem fæddust og ólust upp á ár-
degi 20. aldarinnar.
Hjörleifur var Mýramaður og var
mjög stoltur af. Minnist ég þess
hvað það var gaman og fróðlegt að
heyra hann segja frá liðnum atburð-
um, sem gerðust vestur þar, á æsku-
árum hans, því bæði var hann fróður
um mál og málefni og stálminnugur,
sem hann og var allt til hinsta dags.
Hann var fæddur að Einholtum í
Hraunhreppi, einn af átta börnum
hjónanna sem þar bjuggu, Sesselju
Davíðsdóttur og Sigurðar Jósefs-
sonar. Örlögin höguðu því svo, að
hann var tekinn í fóstur af sæmdar-
hjónunum Jörundínu Guðmun-
dsdóttur og Þorsteini Þorsteinssyni
á Saurum í sömu sveit. Þau hjón
voru barnlaus og ólst hann upp hjá
þeim. Sem ungur maður fór Hjör-
leifur í Hvanneyrarskólann og varð
búfræðingur þaðan. Síðar á ævinni,
eftir að hann var fluttur til Reykja-
víkur, fór hann í Iðnskólann, lærði
múrverk og varð meistari í þeirri
grein. Hjörleifur var góður og vand-
virkur fagmaður. Hann var sjálf-
stæður í hugsun, hugkvæmur og
harðduglegur, heiðarleiki var hon-
um í blóð borinn, öll hræsni og láta-
læti voru ekki að hans skapi. Skarp-
greindur sem hann var og með
reynslu margra ára af fólki og má-
lefnum sá hann oft hið rétta, í gegn-
um moldviðri blaðurs og skinhelgi,
margra þeirra sem þóttust meira
mega sín, enda nautt hann trausts
og virðingar samferðamanna sinna.
Hann var sérlega stórtækur og stór-
huga, en dulur og bar ekki tilfinn-
ingar sínar á torg, innifyrir bjó
hjartahlýja og góðvild. Hann var
mikill bókavinur, það ber bókasafn
hans glöggt vitni. Tryggur var hann,
það sást best á því, að eftir að hann
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdasonur og vinur,
DAVID W. POARCH,
918-3H-1A
Keflavíkurflugvelli,
sem lést þriðjudaginn 6. júní síðastliðinn, verður jarðsunginn frá
Bústaðarkirkju mánudaginn 19. júní kl. 15.00.
Anna María Þórðardóttir,
Erla Ingibjörg,
Tyler Þór,
Erla Þorvaldsdóttir,
Þuríður Þórðardóttir,
Ásþór Tryggvi,
Erindrekar MC.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
JÓN MARZ ÁMUNDASON,
Langholtsvegi 26,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítala aðfaranótt mánu-
dagsins 12. júní.
Útförin fer fram frá Áskirkju föstudaginn 16. júní
kl. 15.00
Jóhanna Björnsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir, Halldór Hlífar Árnason,
Ámundi Grétar Jónsson,
Birna Jónsdóttir, Eiríkur Jónsson,
S. Dagbjört Jónsdóttir, Hermann Jónas ívarsson,
Daði Jónsson, Olga Sylvía Ákadóttir,
Svanhildur Jónsdóttir, Bárður Helgason,
Þórhildur Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
kvæntist tók hann fósturforeldra
sína til sín, þar sem hann og Ásta
kona hans önnuðust þau með
ómældri ást og kærleika, allt til
þeirra síðasta dags. Hann var þeirr-
ar gerðar hann frændi minn, sem
hreykti sér ekki hátt né otaði sér
fram í samfélaginu, en skilaði sínu
dagsverki og ævistarfi af stakri
vandvirkni og samviskusemi. Hóg-
vær var hann og vandur mjög að
virðingu sinni.
Sum ár eru betri í ævi manns en
önnur ár. Árið 1941 var mesta gæfu-
ár í lífi Hjörleifs, þá gekk hann að
eiga heitkonu sína Ástrósu Vigfús-
dóttur. Er óhætt að segja að hún var
sólargeisli lífs hans. Asta, eins og
hún var kölluð af vinum og vanda-
mönnum, var alveg sérstök kona,
svo kærleiksrík og hjartahlý, með
sérlega prúða og fallega framkomu.
Allt sem lifði var henni kært, blóm-
in, fuglarnir, já og öll dýr ásamt
mannfólkinu. Listelsk var hún,
margt af því sem hún gerði eru
hreinustu listaverk. Hjónaband
þeirra var mjög farsælt, þar sem ást
og virðing var í fyrirrúmi. Samheld-
in voru þau í hvívetna, gestrisin og
rausnarleg með afbrigðum. Ásta
lést árið 1983. Eftir löng og ströng
veikindi, öllum harmdauði sem hana
þekktu. Ásta og Hjörleifur eignuð-
ust fjögur efnileg og góð börn. Þau
urðu fyrir þeirri óbærilegu sorg að
missa son sinn, Þorstein Jörund, af
slysförum aðeins þriggja ára. Sorg
sína djúpa og sára báru þau ekki á
torg, en gengu með reisn gegnum
lífið. Einkadóttirin, Ásta Hjördís,
hefur annast um föður sinn alla tíð,
umvafði hann ást og kærleika, enda
mat hann hana mikils. Synirnir Vig-
fús Ingi, sem var frumburðurinn og
Steinþór, sem er yngstur þeirra
systkina, voru aldrei langt undan og
voru til taks ef með þurfti. Voru þeir
föður sínum til gleði og ánægju.
Hjörleifur var mjög stoltur af börn-
um sínum og barnabörnum, sem nú
syrgja elskaðan föður og afa.
Eitt af því sem frænda mínum
þótti gaman að, var að spila á spil.
Kom hann á hverjum miðvikudegi i
Safnaðarheimili Bústaðakirkju og
spilaði við eldri borgara og þá mátt-
um við vara okkur þó yngri værum,
því fáir slógu honum út við spila-
borðið. Snemma í janúar á þessu ári
varð Hjörleifur fyrir þvi óláni að
detta og brjóta sig. Siðan hefur
hann verið á sjúkrahúsi og að síð-
ustu fékk hann lungnabólgu sem fór
með hans síðustu krafta.
Margt leitar á hugann þegar leiðir
skilja. Eftir því sem maður verður
eldri, metur maður hlutina á annan
hátt og betur. Vinátta verður t.d.
mun dýrmætari og góðu stundimar
fá dýpri merkingu. Vinir og ætting-
ar koma og fara og nú er frændi
minn farinn í ferðina sem biður
okkra allra og ekki verður umflúin.
Frænda minn og vin kveð ég með
þökk og virðingu og þakka allt sem
hann var mér og mínum. Bömum
Hjörleifs, barnabörnum, öldruðum
bróður og öðmm ástvinum sendi ég
mína dýpstu samúðarkveðju. Aldr-
aður heiðursmaður hefur kvatt
þennan heim. Blessuð sé minning
hans.
Sesselja Davíðsdóttir.
,4^a»s>
OSWALDS
si.mi 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
ADAI.S LR/LI I 4H • 101 lU'YKJAVÍK
Ihivið Itiger ()/ítfur
l hftUitrílj. I hftnirstj. Utjitr/irstj.
l.ÍKKIS 1 UVI NNl JvSTOLA
EYVINDAR ÁRNASONAU