Morgunblaðið - 20.08.2000, Síða 38

38 SUNNUDAGUR 20. ÁGÚST 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT N. GUÐJÓNSDÓTTIR,
Kópavogsbraut 1b,
Kópavogi,
andaðist á Landspítalanum Fossvogi að
kvöldi miðvikudagsins 16. ágúst.
Jarðarförin fer fram frá Kópavogskirkju mið-
vikudaginn 23. ágúst kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
styrktar- og líknarsjóð Oddfellowa.
Elsa Vilbergsdóttir,
Guðjón Vilbergsson,
Jóhanna M. Sveinsdóttir,
Sævar Már Sveinsson,
Gunnar Már Sveinsson,
Kristján Geir Guðjónsson,
Margrét Kristín Guðjónsdóttir,
María Kristín Guðjónsdóttir.
Pétur H. Pétursson,
Ásrún Krístjánsdóttir,
Siggeir Vilhjálmsson,
Juliana Scombatti Martins,
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, stjúp-
faðir og afi,
OLIVER BÁRÐARSON,
Fannafold 129,
Reykjavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur Landakoti
sunnudaginn 6. ágúst.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Þökkum sérstaklega starfsfólki sjúkrahússins fyrir alla aðhlynningu og
aðstoð vegna veikinda og andláts hans.
Auður Jónsdóttir,
böm, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, sonur okkar, bróðir,
barnabarn og tengdasonur,
SIGURBJÖRN FANNDAL ÞORVALDSSON,
Karlagötu 1,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu 13. ágúst, verður
jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
þriðjudaginn 22. ágúst kl. 15.00. ———.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hans
er þent á krabþameinsdeild Landspítalans, deild 11E.
Ása Lára
Þorvaldur Skaftason,
Hafdis Þorvaldsdóttir,
Jónas Fanndal Þorvaldsson,
Skafti Fanndal Jónasson,
Sigurbjörn Sigurðsson,
Guðríður Ásgrímsdóttir,
Þórir Bjarnason,
Þórisdóttir,
Erna Sigurbjörnsdóttir,
Björgvin Bragason,
Ragna Magnúsdóttir,
Jóna Guðrún Vilhjálmsdóttir,
Margrét Árnadóttir,
Anna Filippía Sigurðardóttir.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓNAS SVEINSSON,
Berjarima 3,
sem lést sunnudaginn 13. ágúst, verður
jarðsunginn frá Grensáskirkju þriðjudaginn
22. ágúst kl. 15.00.
Svanhildur Fjóla Jónasdóttir, Ásmundur Vilhjálmsson,
Dagmar Lilja Jónasdóttir, Kári Hallsson,
Maríanna Björk, Rebekka Sól og
Pétur Már.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
ÞORBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Hátúni 37,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
mánudaginn 21. ágúst kl. 15.00.
Þórarinn Gíslason,
Inga Lísa Middleton, Michael Rose
Sunneva Margot Middleton Rose.
SIGTRYGGUR
BRYNJÓLFSSON
+ Sigtryggur
Brynjólfsson
fæddist í Hrísey 3.
febrúar 1916. Hann
lést á Landspítala -
háskóiasjúkrahúsi,
Fossvogi, 13. ágúst
siðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Brynj-
ólfur Jóhannesson f
.8.11. 1891, d. 21.2.
1977 og Sigurveig
Sveinbjörnsdóttir f.
20.2. 1886, d. 20.8.
1950. Systkini Sig-
tryggs voru: Jórunn
R. Brynjólfsdóttir f.
20.6. 1910, Jóhannes Brynjólfsson
f. 17.12. 1914 , d. 18.1. 1962, Ásta
Brynjólfsdóttir f. 11.3. 1912, d.
8.3.1997, Sigurður Brynjólfsson f.
9.5. 1918, Hallfríður Brynjólfs-
dóttir f. 4.3.1922, Fjóla Brynjólfs-
dóttir f. 15.1. 1926, d. 20.5. 1989,
Sóley Brynjólfsdóttir f. 5.1.1926.
Sigtryggur kvæntist 3.október
1942 Sigrúnu Pálsdóttur f. 12.6.
1919. Foreldrar hennar voru: Páll
Sigurjónsson f. 11.6. 1886, d. 1.4.
1973, og Karolína Sigurgeirsdótt-
ir f. 23.11. 1889, d. 28.10. 1972.
Börn Sigrúnar og Sigtryggs eru:
l)Ásgeir P. Sigtryggsson f.
15.2.1946. Maki Sigrún Benedikts-
dóttir f. 14.2.1954. Dætur þeirra
eru: Bjarney Sigrún f. 28.12.1977,
hennar bam Ragnheiður Eva f.
7.10.1999, og Berglind Sigríður f.
11.8.1981. Þau slitu samvistum.
Maki Ásgeirs er Heiða Th. Krist-
jánsdóttir f .4.3.1956. Börnþeirra
eru: Valgerður Sif f. 18.7. 1995,
Bryndís Lilja f. 30.9. 1997 og
Snædís María f. 30.9
1997. 2)Brynjar Sig-
tryggsson f. 18.8.
1949. Maki Sigríður
Björg Þórðardóttir
f. 8.9. 1954. Börn
þeirra eru Sigtrygg-
ur f. 15.10. 1972,
Friðrik Þór f. 27.9.
1977, og Gunnhildur
f. 14.4. 1987. Þau
slitu samvistum.
Maki Anna Margrét
Guðmundsdóttir f.
23.9. 1957, böm
hennar eru Guð-
mundur Freyr f.
28.3.1981 og Ágústa f. 17.4.1987.
3) Sigurveig K. Sigtryggsdóttir f.
21.5. 1951. Maki Pétur Stein-
grímsson f. 23.10. 1943. Börn
þeirra eru Haraldur Líndal f. 13.4.
1978 og Sigrún Líndal f. 2.8.1982.
Barn Péturs, Anna Kristín f.18.4.
1969. Maki Hjörtur Þór Grjetars-
son f. 2.10. 1968, Börn þeirra em:
Halldóra Kristín, f. 21.7. 1994,
Ingibjörg Anna, f.29.4. 1998,
óskírður f.16.7 2000.
Sigtyggur lauk hefðbundinni
skólagöngu á Laugavatni auk
þess hafði hann vélsljóra- og skip-
sljórnarréttindi. Hann stundaði
sjómennsku til 48 ára aldurs en
eftir það hóf hann störf hjá Mjólk-
ursamlagi Húsavíkur og vann þar
til hann fór á eftirlaun. Samhliða
öðrum störfum og eftir að hann
hætti hjá Mjólkursamlaginu sá
hann um netaviðgerðir.
Útför Sigtryggs fer fram frá
Kópavogskirkju á morgun og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
í dag kveð ég tengdaföður minn
Sigtrygg Brynjólfsson sem látinn er
úr erfiðum sjúdómi 84 ára.
Sláttumaðurinn kemur alltaf jafn-
mikið á óvart og ekki grunaði mig
þegar hann var fluttur á sjúkrahús
daginn fyrir andlát sitt að hann ætti
ekki aftukvæmt.
Ég kynnist Sigtryggi eða Tryggva
eins og hann var ávallt kallaður fyrir
27 árum en þá bjuggu þau hjónin
norður á Húsavík. Hann tók þessum
strák sem dóttir hans kom með norð-
ur afar vel og allt síðan hefur okkur
verið vel til vina. Tryggvi var af
þeirri manngerð sem auðvelt er að
umgangast og hafði þægilega og
góða nálægð. Aldrei heyrði ég hann
láta falla hnjóðsyrði um nokkurn
mann. Hann var rólyndur og vann
sín störf til sjós og lands af æðruleysi
og öryggi, hann blés ekki í lúðra en
var traustur sem klettur þegar á
hann reyndi. Hann var af þeirri ósér-
hlífnu og nægjusömu kynslóð sem nú
er óðum að hverfa. Glettnin var samt
ekki langt undan, hann hafði yndi af
spilamennsku sem var hluti af hans
lífsstíl og þegar tekið var í spil var
oft glatt á hjalla. Tryggvi var afar
barngóður og hafði allt til hins síð-
asta gott samband við bamabömin
og þau við hann. Oft fóram við saman
með tengdaforeldrum í ferðalög til
útlanda, þá ásamt ungum bömum
okkar og kom þá vel í ljós natni
þeirra hjóna við smáfólkið. Sömu-
leiðis bjuggju þau hjónin iðulega hjá
okkur í lengri eða skemmri tíma þeg-
ar þau voru hér fyrir sunnan og var
það dýrmætt veganesti fyrir bömin
okkar að umgangast þau. Já, það era
margar minningar frá þeim áram
sem stranda í hringiðu tímans og
koma upp í huganum á kveðjustund.
Tryggvi var fæddur í Hrísey og
ólst þar upp í nánum tengslum við
sjóinn og þess vegna lá beint við að
hann gerðist sjómaður enda kominn
í beinan karllegg frá Hákarla-Jör-
undi. Hann aflaði sér snemma rétt-
inda bæði sem vélstjóri og skipstjóri.
Sigrúnu, síðar eiginkonu sinni,
kynntist hann í Hrísey þegar hún
vann þar um stundarsakir hjá Brynj-
ólfi föður hans sem þá rak þar út-
gerð. Tryggvi og Sigrún gengu í
hjónaband 3. október 1942. Fyrstu
árin bjuggu þau í Hrísey en 1947
fluttu Sigrún og Tryggvi inn á Húsa-
vík og bjuggu fyrst í húsi sem bar
nafnið Hliðskjálf og fluttu sig svo um
set í annað sem hét Hornbjarg.
Húsin höfðu nefnilega sál á þess-
um tíma og báru nöfn.
A þeim árum var ekki óalgengt að
menn sæktu sjóinn langt að og sótti
Tryggvi vinnu í Sandgerði bæði sem
landmaður og sjómaður en á sjötta
áratugnum keypti hann ásamt félaga
sínum bátinn Maí og rak um nokk-
urra ára skeið útgerð eða til ársins
1959 þegar hann varð fyrir þeirri
ógæfu að bátur þeirra ferst og með
honum meðeigandi hans við annan
mann. Þetta var honum mikið áfall
og lagðist útgerðin þar með af. Eftir
það stundaði hann sjómennsku, m.a.
sem stýiimaður og skipstjóri á síld-
arbátum. Tryggvi hætti sjómennsku
1964 og hóf þá störf hjá Mjólkursam-
lagi Húsavíkur þar sem hann starf-
aði allt þar til hann fór á eftirlaun.
1961 fluttu þau hjónin sig um set á
Húsavík að Höfðabrekku 20 þar sem
þau höfðu reist sér nýtt framtíðar-
heimili. Margar og góðar minningar
era tengdar heimsóknum okkar að
Höfðabrekku 20 þar sem okkur var
ávallt tekið með kostum og kynjum
enda rammar taugar í þessari fjöl-
skyldu. Eftir að Tryggvi hætti vinnu
við sjómensku stundaði hann sjóinn
áfram, í huganum, hann hafði ávallt
mikinn áhuga fyrir öllu sem honum
tengdist. Tryggvi var tíður gestur á
bryggjunni á Húsavík. Hann fylgdist
vel með, hann vildi ekki missa
tengslin og tel ég víst að samferða-
mönnum hans sem þar unnu hafi
þótt sjónarsviptir af honum þegar
þau hjónin fluttu til Kópavogs 1978.
Tryggvi hafði einnig mikinn áhuga
fyrir veðri sem tengdist áreiðanlega
sjómanninum í honum. Oftsinnis
spurði ég hann um útlitið og aldrei
stóð á svari. Það var ekki fyrr en á
allra seinustu mánuðum þegar sjúk-
dómur hans ágerðist að ég fann á
honum bug. Hann fylgdist ekki með
veðrinu eins og áður.
Þrátt fyrir erfiðan sjúkdóm hafði
hann fótavist fram á seinasta dag og
fór meira að segja í stutta göngutúra
allt til hins síðasta, eljan og vilja-
þrekið brást honum ekki enda var
Sigrún hans stoð og stytta allt þar til
yfir lauk með dyggri hjálp heimaað-
hlynningar Krabbameinsfélagsins.
Það kunna allir að lesa en færri
kunna að lesa lífið. Tryggvi kunni
það.
Hann var sjómaður í huga sínum
allt sitt líf, dáðadrengur, og sannur
heiðusmaður. Ég þakka Tryggva
fyxir samfylgdina. Guð veri með þér.
Ég votta Sigrúnu tengdamóður,
svo og öðram ættingjum mína
dýpstu samúð, þau hjónin gengu
saman lífsins leið í 58 ár.
Pétur Steingrímsson.
Dagur er að kveldi kominn, sólin
er sest - Sigtryggur Brynjólfsson
hefur lokið göngu sinni.
Ég var djúpt snortinn þegar ég
stóð fyrst frammi fyrir Tryggva og
Sigrúnu á heimili þeirra norður á
Húsavík. Kærleikur og hlýja fyllti
loftið og þau buðu mig velkomna í
fjölskyldu sína. Fjölskyldu sem þau
hjón höfðu lagt svo óendanlega mikla
rækt við. Það þurfti ekki löng kynni
af Tryggva til þess að sjá að þar fór
maður sem gæddur var miklum
mannkostum. Tryggvi var hluti af
þeirri kynslóð sem lifað hefur miklar
breytingar á íslensku þjóðfélagi.
Hann vann hörðum höndum við að
sjá sér og sínum farborða og lífsbar-
áttan var oft erfið en hann uppskar
með samhentri fjölskyldu. Hann var
ekki margmáll né yfirlýsingaglaður
og hafði sig ekki mikið frammi. Allt
sem hann hins vegar sagði hafði
merkingu og skipti máli. Tryggvi var
alltaf til staðar. Fyrir rúmum tveim-
ur áram fluttu þau hjón suður og
settust að í Kópavogi. Bjuggu þau
um sig í notalegri íbúð í Sunnuhlíð og
voru nú komin í nálægð við börnin
sín og barnabörnin. Það var mikil
gleði og hamingja hjá þeim að geta
verið í nánum tengslum við fjöl-
skyldu sína og heimilið var alltaf opið
fyrir okkur öll. Tryggvi naut þess að
fá sér göngutúra í nánasta umhverfi
sínu og fara í sundlaugina nánast á
hverjum morgni á meðan heilsan
leyfði. Undanfarin misseri hafði
Tryggvi ekki gengið heill til skógar.
Þrátt fyrir veikindi sín bar hann sig
ætíð vel. Hann gerði h'tið úr því að
hann væri veikur og sagði oft að
hann gæti þakkað fyrir svo ótal
margt í lífinu. Undanfarnar vikur
voru honum erfiðar, á undraverðan
hátt tókst honum að hafa fótavist all-
an tímann. Hann vildi véra heima hjá
Sigrúnu sinni og ekki leggjast inn á
sjúkrahús. Honum varð að ósk sinni
því hann þurfti ekki að dveljast þar
nema hluta úr sólahring áður en yfir
lauk.
Elsku Sigrún, missir þinn er mik-
ill. Þú kveður nú lífsförunaut þinn
eftir tæplega 60 ára hjónaband. Við
verðum öll til staðar fyrir þig og
höldum utan um þig.
Elsku Tryggvi, börnin mín Guð-
mundur og Agústa þakka þér sam-
fylgdina og þakka þér fyrir hversu
vel þú tókst þeim. Kæri vinur ég
kveð þig með virðingu og þökk fyrir
allar þær stundir sem við áttum sam-
an, öll þau fallegu orð sem þú sagðir
við mig og alla þá umhyggju sem þú
sýndir mér. Guð blessi þig.
Þín tengdadóttir,
Anna Margrét.
Elsku besti afi, við viljum þakka
þér fyrir allar þær góðu samvera-
stundir sem við höfum fengið að upp-
lifa með þér. Það var alltaf gaman að
koma til þín og ömmu á Húsavík, þar
sem þið tókuð okkur alltaf opnum
örmum. Við minnumst allra ökuferð-
anna með þér upp að Botnsvatni á
sflaveiðar og fjöniferðanna svo ekki
sé minnst á háloftið hjá ykkur
ömmu. Það var heill heimur út af fyr-
ir sig, og aldrei var kvartað þótt
stundum stæði varla steinn yfir
steini eftir vera okkar þar.
Það var alveg sama hvaða prakk-
arastrik við gerðum, alltaf mætti
okkur hlýja og væntumþykja. Við
minnumst þess þegar þið komuð og
pössuðuð okkur og bjugguð hjá okk-
ur í Asbúðinni, oft nokkrar vikur á
ári. Þú vildir alltaf að öllum liði vel í
kringum þig og sást alltaf til þess að
okkur leiddist ekki. Það er svo erfitt
að reyna að koma orðum að öllu því
sem að upp kemur í huga okkar þeg-
ar við minnumst þín, því þú varst svo
einstakur.
Þegar fyrst varð vart við veikindi
þín, hafðir þú meiri áhyggjur af þeim
sem að í kringum þig vora heldur en
sjálfum þér. Þú kvartaðir aldrei þótt