Morgunblaðið - 26.11.2000, Side 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 26. NÓVEMBER 2000 37 ,
tagi. Og svo kom það fyrir er halda
átti basar að bílskúrinn hjá þeim var
undirlagður líka. Lilja var svo ótrú-
lega hugmyndarík kona. Ailtaf var
hún tilbúin að leika hlutverk í Ieikriti
og hjálpa til við að setja það á svið.
Síðasta hlutverkið sem hún lék hjá
okkur áður en hún veiktist var í litlu
Gunnu og litla Jóni, hlutverkin voru
óteljandi ásamt ýmsu gríni og glensi.
Hún var afskaplega stolt af bömum
sínum og barnabömum og sýndi hún
þeim mikla umhyggju og kærleik.
Mér er efst í huga á kveðjustund
þakklæti fyiir samíylgdina í gegnum
árin og allan lærdóminn sem af því
leiddi. Ég kveð þig elsku Lilja með
þessu ljóði Guðmundar Böðvarsson-
ar.
Á himni sínum hækkar sól.
Umheiðbláloftogtær
hún lýsir enn þitt land í náð
ogljómasínumslær
um hina mjúku, hljóðu gröf.
Og hljóta loks þú skalt
eitt kveðjuljóð svo litla gjöf
aðlaunumfyrirallt
Við biðjum algóðan guð að styrkja
Palla, bömin, bamabömin og aðra
ástvini á þessari erfiðu stund.
Fyrir hönd Kvenfélagsins Fjall-
konur.
Jóhanna Gunnarsdóttir
Mig langar í örfáum orðum að
kveðja vinkonu mína, Lilju Torp leik-
skólakennara.
Minningarnar sem ég á um þá
stórbrotnustu konu sem ég hef
kynnst era margar.
Ég kynntist Lilju þegar ég hóf
vinnu hjá henni 1985, þá var hún for-
stöðukona á skóladagheimilinu
Hraunkoti. Við unnum saman þar til
heimilinu var lokað 1997.
Þvílík kona, hún var svo góð við
okkur stelpurnar sem unnum hjá
henni og bömin á heimilinu elskuðu
hana.
Hún var mikil listakona í höndun-
um, saumaði, málaði og föndraði heilu
listaverkin.
Oft fóram við saman í ferðalög á
Brúðubflnum sem við kölluðum stóra
bflinn hennar og Páls eiginmanns
hennar, þá var oft glatt á hjalla hjá
okkur stelpunum fimm á Hraunkoti
sem við kölluðum okkur gjaman, það
voru Lilja, Bryndís, Svava, Sonja og
Solla.
Elsku Lilja, nú þegar þú ert horfin
til annarra starfa og laus við þjáning-
ar vil ég þakka þér fyrir hlýju, traust
og góða vináttu í um fimmtán ára
skeið.
Eiginmanni Lilju, bömum, barna-
bömum og öðram aðstandendum
votta ég mína innilegustu samúð,
megi Guð styrkja ykkur öll í þessari
miklu sorg.
Ef Jesúaðþérsnýr
Með ástarhóti
Líttu þá hjartahýr
Honum á móti.
(12. sálmur, Hallgrímur Pétursson.)
Sólveig.
Lilja mín, þá er stríðið búið og því
lauk ekki á þann veg sem við höfðum
öll óskað.
Ég veit ekki hvort þú gerðir þér
nokkurn tíma grein fyrir þvi hvað þú
hafðir mikil áhrif á mig og hvað þú
gerðir mikið fyrir mig. Ég sagði þér
það svosem aldrei beint en ég segi
það þá núna. Þú varst frábær! Mig
langaði til að spyrja þig um svo
margt, og mig langaði til að segja þér
frá svo mörgu en eftir að þú varðst
veikari urðu tækifærin bara svo alltof
fá.
Ég sakna þín eiginlega á tvennan
hátt einhverra hluta vegna. I fyrsta
lagi er það þessi söknuður sem er lík-
lega frekar hefðbundinn, mér finnst
sorglegt að þú skulir hafa jiurft að yf-
irgefa þetta líf svona löngu áður en
þér og okkur öllum fannst það tíma-
bært, en svo er það hin tegundin, hún
er svona: Hvert á ég núna að fara
þegar mig vantar leiðsögn? Hver á
núna að gefa mér góð ráð? Þú varst
svo ótrúlega mögnuð Lilja mín, eins
og risastór rafstöð sem kveiktir ljós
hvar sem þú komst. Batterí sem
aldrei tæmdist, eins og gamall vitur
indíánahöfðingi sem hafði svör við öll-
um heimsins spurningum.
Takk íyrir allt frá mér og mínu
fólki.
Ólafur Páll Gunnarsson
Mig langar að minnast Lilju Torp
vinkonu minnar með nokkram orð-
um.
Það var árið 1980 sem við Lilja og
Palli kynntumst í gegnum sameigin-
legan vin sem er líka horfinn yfir
móðuna miklu.
Við áttum margar góðar stundir í
Skorradal og var þar mikið brallað.
Eitt sinn vora Lilja og Palli hjá okkur
í sumarbústaðnum um Jónsmessuna.
Lilja skrapp á Hvítárbakka án þess
að láta neinn vita og keypti iax. Um
kvöldið sagði hún svo fólki sem sam-
ankomið var við brennu í Skorradal
að hún hefði veitt laxinn í Skorradals-
vatni. Viti menn. Daginn eftir sáum
við hóp af sumarhúsaeigendum úr
Skorradalnum storma niður að vatni
með veiðistangir í veiðihug. Við stóð-
um við gluggann og hlógum mikið,
enda hafði ekki fengist branda úr
vatninu í mörg ár. Þarna var Lilju
rétt lýst. Kímnigáfan var aldrei langt
undan.
í annað skipti vorum við saman í
Skorradalnum í mikilli aftnælisveislu.
I hópnum vora nokkrir ungir menn,
þar á meðal sonur minn. Lflja dreif
allan hópinn með sér í Hreppslaugina
í sund. Sundlaugarvörðurinn spurði
hvort þetta væra allt synir hennar og
hún játti því galvösk og varð lífskraft-
ur hennar og smitandi kátína til þess
að allur hópurinn komst frítt om' laug-
ina. Það var svo mikið líf og orka í
þessari konu að hún átti engan sinn
líka.
Lilja var mikil handavinnukona og
lék allt í höndum hennar. Hún var
gömul sunddrotttning og mikill
göngugarpur og elskaði að vera úti í
náttúranni með Palla sínum. Enda
vai' snjór varla farinn að bráðna þeg-
ar þau Palli vora farin í ferðalög eitt-
hvað út í buskann. Oft var haft á orði
að Lilja og Palli væra mikið gift því
þau vora miklir vinir og áttu sömu
áhugamál. Hvort sem þau ferðuðust
langar vegalengdir eða skrappu í
hjólreiðatúr. Alltaf vora þau saman.
Fyrir nokkram mánuðum sagði hún
mér að hún væri búin að velja sér eig-
inmann íyrir næsta líf. Það var auð-
vitað Palli. Svona var Lilja dásamleg
manneskja oggóð kona.
Ég vil þakka fyrir að hafa fengið að
þekkja Liiju og læra af henni. Það
hafa verið forréttindi að fá að eiga
hana að vinkonu.
Elsku Palli, Kristján, Elísabet,
Lóa og fjölskyldur. Ég votta ykkur
innilega samúð mína. Minningin um
góða konu lifir.
Elsku Lilja. Hvíl í friði. Guð geymi
þig-
Guðmundína (Día).
Þegar kveðja skal góðan vin verður
oft tregt um mál. Fallega tungumálið
okkar sem annars er svo ríkt verður
allt í einu litlaust og fátæklegt.
Leiðir okkar og Lilju lágu saman í
gegnum sameiginlegan áhuga á and-
legum málum. Strax á fyrstu önnum
Sálarrannsóknarskólans myndaðist
sá sterki kjai'ni sem hópurinn okkar
er, hringurinn hennar Lilju. Hún var
sterkur hlekkur í þeirri heild og átti
ríkan þátt í því að halda hópnum sam-
an. Bæði með geislandi persónutöfr-
um sem örlæti hjartans. Örlæti
r Biómabuðiiv >
öai^ðskom
. v/ iros:;\'o.js!<i 11*0 j
Símh 554 0500
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
þeirra hjóna, Lilju og Páls, kynnt-
umst við margítrekað þann tíma sem
hringurinn okkar átti athvarf sitt á
heimili þeirra. Það er tími sem við
getum seint fullþakkað þeim.
Lilja var stórbrotin kona. Ætíð til-
búin að miðla öðram af þekkingu
sinni og reynslu. Hún var rétt sem
sólin. Hjartahlýja hennar og dillandi
hlátur lýsti upp umhverfið og tendr-
aði líf í öllu sem á vegi hennar varð.
Arin okkar saman fengum við notið
fágætra hæfileika hennar, umhyggju
og yndislegrar sagnagáfu. Ófá eru
þau ævintýrin sem hún gaf okkur
hlutdeild í. Ævintýri sem áttu upptök
sín í nánum tengslum hennar við
landið og sýn hennar inn í hulda
heima þess. Vatn, loft, steinar, blóm
og litir vora henni auðveld upp-
spretta slílcra ævintýra.
Vissulega er skarð fyrir skildi að
missa slíkan vin. Jafnvel þótt við höf-
um lengi vitað að hverju dró þá er
samt erfitt að kyngja því að horfinn
sé hláturinn hennar, brosið og hlýjan.
En við trúum því að líf sé handan
jarðvistar og að leiðir okkar muni
liggja saman aftur og yndislegu
kynnin okkar endumýjuð. Þess
vegna lgósum við að vísa kveðjuorð-
um okkar beint til þín, Lilja:
„Það vora forréttindi okkar að fá
að kynnast þér og með fátæklegum
orðum viljum við þakka þér þær ynd-
islegu stundir sem við höfum átt með
þér. Við trúum því að sál þín gisti nú
bjartari heima og þó við söknum birt-
unnar sem alltaf stafaði frá þér þá vit-
um við að enn geislar sú birta í öðram
heimum. Ef til er leið fyrir það ljós
inn til okkar heima þá munt þú í ör-
læti sálar þinnar finna þá braut og
hjörtu okkar allra munu snortin
verða. Þakka þér fyrir þá stórkost-
legu geisla sem þú stráðir inn í ver-
öldina í gegnum líf þitt okkar á með-
al.“
Við vermum okkur við ljúfar minn-
ingar um kæran vin og sendum Páli
hugheflar samúðarkveðjur. Elsku
vinur, megi Guð vera þér og fjöl-
skyldu þinni styrkur í missi ykkar.
Félagamir í Hringnum.
Elsku góða Lilja mín. Við hittumst
fyrst fyrir 52 áram. Ég var 14 ára og
þú 15. Mér þótti strax svo vænt um
þig. Þú varst svo glæsileg stúlka og
augu þín geisluðu af góðvild og feg-
urð. Já þar með hófst ævflöng vinátta
okkar, sem ég mun alla tíð þakka guði
fyrir. Minningamar era svo óteljandi
margar sem ég mun alla tíð varðveita
í hjarta mínu. Ég man svo vel þegar
þú hittir Palla þinn fyrst. Við sátum á
tröppunum á Laugateigi, og þú sagð-
ir mér að þú værir öragglega ástfang-
in í fyrsta sinn, og fljótlega fékk ég að
kynnast honum. Það tók mig ekki
langan tíma að finna að þið tvö gátuð
bundið böndin fast saman, enda gerð-
uð þið það fljótlega. Og í gegnum ævi-
brautina ykkar hefði ekkert getað
slitið þessi bönd. Þið vorað alltaf eins
og eitt, hvort sem það var í foreldra-
hlutverkinu eða öðru, og það var svo
gott að vera í ykkar návist. Það var
mikið reiðarslag þegar ég frétti af
sjúkdómi þínum, ég var þá að flytja
heim eftir langa fjarvera, og er ég
þakklát fyrir það að ég gat hitt þig
oft, og kynnst hetjulegri baráttu
OSWALDS
sími 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
ADALSTRÁI-TI 4B • 101 REVKJAVIK j
i Dtivið lugcr Olnfnr
j Útfnrarstj. Útfnrarstj. Útfnrnrstj.
LÍKKISTUVINNUSTOFA
EWINDAR ARNASONAR
1899
þinni við þennan sjúkdóm sem við
óttumst öll. Það var svo sárt að
kveðja þig núna þegar ég fór, því þá
vissi ég að þú yrðir farin þegar ég
kæmi aftur heim en ég veit að við
munum hittast aftur þegar þar að
kemur. Þú varst sérstök og ógleym-
anleg persóna, sem öllum þótti vænt
um sem kynntust. Og ekki síst fjöl-
skyldu minni. Ég mun aldrei gleyma
þér elsku vinkona mín. Elsku Palli
minn. Guð styrki þig og fjölskyldu
þína á þessari sorgarstundu.
Kveðja, Gerður Ólafsdóttir
og fjölskylda.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
LILJA E. A. TORP,
sem andaðist fimmtudaginn 16. nóvember,
verður jarðsungin frá Fella- og Hólakirkju
mánudaginn 27. nóvemberkl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en
þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
Heimahlynningu Krabbameinsfélags islands og líknardeild Landspítalans
í Fossvogi.
Páll Torp,
Elísabet Torp, Erling Huldarsson,
Kristján Torp, Daenthai Phalee
og barnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, systir,
tengdamóðir og amma,
EYVÖR MARGRÉT HÓLMGEIRSDÓTTIR,
Hlunnavogi 15,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju þriðju-
daginn 28. nóvember kl. 15.00.
Steingrímur Helgason,
Unnur Heba Steingrímsdóttir,Hafþór Aðalsteinsson,
Helga G. Steingrímsdóttir, Eiríkur Hauksson,
Jón H. Steingrímsson, Soffía Hilmarsdóttir,
Ingunn Steingrímsdóttir, Sveinbjörn Auðunsson,
Aðalbjörg Hólmgeirsdóttir, Lárus Guðgeirsson
og barnabörn.
+
Þökkum innilega vináttu, samúð og hlýhug við andlát og útför okkar
elskulega
INGÓLFS J. ÞÓRARINSSONAR,
Hjallaseli 55,
Reykjavík.
Fjölskyldan þakkar sérstaklega starfsfólki Seljahlíðar kærleiksríka
umönnun og vináttu.
Dóróthea Daníelsdóttir,
Daníel R. Ingólfsson, Olga Ágústsdóttir,
Bjarni Ingólfsson, Erna Agnarsdóttir,
Elín Ingólfsdóttir,
Örn Ingólfsson, Lovísa Jóhannsdóttir
og fjölskyldur.
+
Elskulegur sonur minn, bróðir okkar og mágur,
ÁRNI JÓNSSON,
Víðigrund 14,
Sauðárkróki,
varð bráðkvaddur á heimili sínu sunnudaginn
19. nóvember.
Útför hans verður gerð frá Sauðárkrókskirkju
laugardaginn 2. desember kl. 14.00.
Sigríður Árnadóttir,
Ásmundur Jónsson, Ragnheiður Kjærnested,
Rannveig Jónsdóttir, Alois Raschhofer.
+
Okkar ástkæra,
RAKEL GUÐLAUGSDÓTTIR,
Helluhrauni 12,
Mývatnssveit,
sem lést 21. nóvember, verður jarðsungin frá Reykjahlíðarkirkju mið-
vikudaginn 29. nóvember kl. 14.00.
Rögnvaldur Egill Sigurðsson,
Jóhanna Rögnvaldsdóttir, Garðar Jónsson,
Sigurður Rögnvaldsson, Elín Elísabet Magnúsdóttir,
Sigurlaug Rögnvaldsdóttir, Sigurður Pálsson,
Agla Rögnvaldsdóttir, Karl Emil Sveinsson
og barnabörn.