Skírnir - 01.01.1830, Síða 14

14
Svartahafsins, og var herinn f>ar í sambandi vi5
skipaherinn í Svartahafinu. |>annig var MikligarÖr
innilokaör allt frá Miíjarðarhafinu til Svartahafs-
ins, og var rni ekkért eptir, nema aö þoka öllu
nær hönum landhernum og skipaliöinu. Má her-
af sjá í hvílíkri hættu soldán var staddr; en ver
höfum ekki séÖ [>aÖ allt enn, sem aÖ honum stefndi.
|>etta var nú aö vestanverÖu við Ilellespont
(Ellipalta). Nú er aö víkja sögunni til jiess, sem
geröist aÖ austanverðu viö J>aÖ eöa í Asíu. Hers-
höföínginn Paskevitsh Erivansky hélt á stað frá
borginni Tiflis, þann 28 mají með her sinn. Atti
hann nokkrar smáorrustur við Tyrki, og hafði
jafnan sigr. En meginher Tyrkja hitti hann
ekki fyrri enn seint í júní mánuði, jiegar hann
átti skamt til borgarinnar Erzerúm. Átti hann
j>ar tvær orrustur, aðra viö HaÖshí jarl mcö þremr
hesttögium, en hina við stórvezírinn frá Erzerúm.
Herbúðir Ilaöshí jarls stóðu í svo góðu vígi, að
eigi mátti komast að j>eim aö framan, eöa frá
hinni vinstri hlið, fyrir klettum og skógi. Pask-
evitsh tók þvf það ráð að fara framhjá herbúð-
unum, og var það þó mikil hætta, því bæði voru
þar fjöll yfir aö fara, og líka hafði liann ekki færri
enn 3000 farángurs vagna. Daginn eptir komst
hann uppá fjallið, skömmu eptir dagmál; þá tók
við lángr dalr, og fór hann ofaneptir hönum.
Uppá fjalGö, sem lá á vinstri hönd viö dalinn,
sendi hann generalmajor Pankratéff, viö lið nokk-
urt; átti hann aö verja Tyrkjum, sem láu hinu-
megin fjallsins, að koma liðinu á óvart; líka átti
hann að gæta að tiltektum þeirra, og lokka þá úr