Skírnir - 01.01.1830, Side 36

líTca, og mun því þá loksins framgengt ver8a;
en þótt það veríi ei af þeirra völdum, þá mun
Pétr keisari í Brasilíu skakka leikinn; hefir hann
heitiS því, aS reka Míguel bróður sinu frá ríki,
enn fá dóttur sinni Donnu Maríu Gloríu það
aptr í hendr. Mælt er að hann hafi beðið þanu
nafnfræga skipaforíngja Kocliranp að stýra skipa-
Jiði sinu til Portúgals að sumri. Miguel sýnist
eigi heldr að búast við góðu, því mælt er að
hann láti fljtja mikið gull og silfur burt úr
landinu, og halda menn liann ætli að hafa sér
það til tæripeuings, þegar lianu verðr rekinn frá
völdum.
Ekki þókti Míguel það nóg, að starfa að
fángélsum og manndrápuni heiiua, hann vildi
auka frægð sína með herförum líka. Hönum var
mjög gramt í geði við Terceiru-menn, er þeir
höfðu brotizt undan veldi lians, og tekið drottn-
íngu Donnu Marr^Pétrsdóttur yfir sig, og hugðist
hann að kúga þa til hlýðni. Ilann bauð því út
leiðángri miklum í sumar, og sendi skipaher
mikinn til Terceiru í þrennu lagi. Lá liann lengi
sumars úti fyrir eyunum, og ónáðaði kaupmenn
einkum enska. }>ann 11. ágúst réðu Portúgísar
til uppgaungu, en svo lauk að þeir urðu frá að
hverfa við mikinn mannskaða; 1200 m;, "ís féllu
í fjörunni, eða voru herteknir, en 1300 drukknuðu
af bátum, sem skotnir voru í sjóinn. Herskipa-
foringinn vildi ráða til uppganngu í annað siun,
en lið hans aftók með öllu að fylgja hönum.
Hvarf hann þá aptr við þessi eyrindislok til
Portúgals, og þókti haus för ailhraklig. Ekki