Skírnir - 01.01.1830, Qupperneq 40

— 40
[>ví, eing og hvörjum öírum hlut, sem er full-farifi
i'ram, þa& se helilr í aptrför; þegar menn líta
til ástaiulsins í Englaudi sjáifu, þá sýnist það
glae8Íligt í fyrsta áliti, því mikil em þar auðæii
lijá suraum mönnum; en eyðslusemin er aptr
óskaplig, og hefir það aldrei þókt góðs vitl.
}>egar gætt er betr að, sjá mcnn að örbyrgðin er
ekki minni í landinu enn ríkidæmið, og fer hún
drjúgum í vöxt. Sá tími er liðinn að megin-
landsbúarnir láti Enska vefa í allan sinn fatnað
fyrir sig, enda ser það á þeim, vefsmiðja-egendr-
nir geta eigi selt vefnað sinn, og fá lika litið
fyrir verk sitt, en þaraf leiðir aptr að þeir verða
fátækir, og geta eigi borgað vinnnhjúum sinum.
Utaf þessu risu óspektir miklar í vor eð var, í
öllum þeim borgum á Bretlandi sem hafa flesta
vefstóla. Vefarasveinarnir gerðu uppreist í borg-
unum Manchester og Maoklesfjöllum og Spítala-
völlum og Kongleton og Blakkburn og Burnley
og Kolne og Rokkdal og viðar. }>eir gengu í
stórum flokkuin í gegnum stræti borganna, brutn
vefsmiðjur, og rifu vefnað í sundr, og gerðu
mikinn skaða. I borginni Mancliester og í Rokk-
dal voru óspektirnar mestar. Yfirvöldin og siða-
meistararnir fengu ekkért aðgjört. Mannfjöldinn
var óár og ær, og misþyrmdi sumum, en rænti
suma, og var það með mesta fylgi og harðræði
að herfólk, sem til kom, fékk stillt til friðar, og
þó ekki án manndrápa. I borginni Manchester
(lesið Mantshester), sem hefir 100,000 innbúa,
og fjölda vefstóla, söfnuðust 20 þúsundir saman,
þegar vefsmiðja- egendrnir mfnkuðu kaupið vi5