Skírnir - 01.01.1833, Qupperneq 24

sendibofia í haust, a5 færa konúngséfni {>eirra
hollustu eiiSinn og lnkknóskir þeirra; var þeim
fagnaS sæmiliga í höfuöborginni Munclien, og
dvöldust [>eir þar um hrí5 í yfirlæti; litlu seinna
lagöi Ottó konúngr af sta5 til ríkis síns; feröaö-
ist Iiann fyrst til Vallands, og [»áði hátíÖligar við-
tökur af. Neapels konúngi og páfantim i ltóm, en
paðan ferðaðist hann til Brundisíum, og gekk
jjar á skip raeð liirð sinni seinast í janúar mán-
uði, og er hann sagðr kominn út til ríkis síns á
Grikklandi, en ei hafa Ijósar fregnir affarið.
I Austrrild varð það helzt til tíðinda, að sonr
Napol^óns rnikla, er þar var að fóstri ineð afa
sínum, keisaranum, andaðist [>ar í sumar í slot-
inu Schönbrunn við Vín, af lángvarandi brjóst-
veiki; var móðir hans, hertogainnan af Parma,
komin nokkru áðr til Vínar, lionum til hjúkrun-
ar, og er livörttveggju víðfrægt, móður aðhjúkran
hennar og sorg, þegar þessi einkasonr liennar
var látinn. Dauði hans vakti almenna liluttöku —
og einkum hjá Frökkum — er lítið þótti komið
fram við Iiann af allri þeirri vegsemd, er hann
var borinn til og livörrar svo margir untu honum;
var pað minniligt dæmi lukkunnar brygðlyndis , að
hann, sem nýfæddr var konúngr af llóm, og í
vöggunni umkríngðr af konúngum og stórmenni,
eigi fekk við dauða sinn nein af þeim virðíngar-
og sorgarmerkjum, er konúngborin stórmenui
verða fyrir; þó let afi hans gjöra útför hans virð-
ugliga, og greptra í kapeilu ættmanna sinna; móðir
lians ferðaðist skömmu síðar lieim í ríki sitt, og
er mælt hún ltarmi sonarmissitinn, og licldr [>úng-