Skírnir - 01.01.1833, Qupperneq 35

35
eSr lítilsvæg fyrirstaða; tók Ibrahím þá borg-
irnar Damascus, Hama og Aleppó ; barðist J)ann
llta júlí við Ilússein jarl hjá Iloms, og rak hann
á flótta, en tók herbúðir lians með öllum atbún-
aði, og helt með liði sínu í ágúst mánuði, eptir
að hafa tekiS borgirnar Alexaiulrette og Antióchíu,
norðr til L. Asíu; setti |>á Soldán Hussein pascha
frá lierstjórn, er liann eignaði honum ófarir þessar,
Jjótt reyndar væri það að kenna aðstoÖ landsbúa
við Ibrahím , og einkum Janitschara áhángenda, er
þar finnastennfjölmennir, þótt þeír fari mjög hulun
höfði fyrir óttasakir; jók það og mikiu við liðstyrk
Ibraliíins, að liann sagðist kominn til að endrreisa
fornan átrúnað, er Soldán liefði boðið og bannað,
einsog liann hvörvetna fór fram með stillíngu og
leyfði hvörki ránskap ne gripdeildir, og varð haun
af öllu hessu vinsæll hjá landsfólkinu.
I staS Husseins, tók stórvízirinn Rescln'ð viS
herstjórninni, er þá var nýliga kominn heim' til
MiklagarSs frá Bosníu, hvar ófriðr hafði brotizt
út í vor, og þá var nýliga stöðvaðr. Stórvízirinn
liafði allinikið lið, en eigi varð honuin meira ágengt
enn formanni hans, því herliðið sveikst annað-
hvört opinberliga um skyldu sína, og gekk í liS
ineð Ibrahím, eðr það flúði ineð ragmensku að
óreyndu. Fór Sóldán þá að semja við Ala jarl,
en þegar liann fór því fram í skilmálunum, aS
hann yrði einvaldr yíir Egyptalandi, Sýrlandi,
Mesópótamíu, Krítarey og Cyprus, og færi þar-
aðauki aS erfðum i ættlegg hans, varð ei af sátt-
mn að sinni, er slíkr friðarsamuíngr mundi hafa
riðiS Soldáni aS fullu og ríki hans. Ameðan
(»*)