Skírnir - 01.01.1833, Síða 59

leiti fróölig mjög og lýsir hún bæöi manndúö og
atorkn þess er í lilut átti. Af sagnafræðis- og
iaudaieitunarfelaginu í Paris þáði Graah minnisr
pening af gulii, og konúngr gjöröi liann að ridd-
ara al' Dannebróg orðunni; virðist þannig útseð
að Austrbygð Græniands finnist framar enn búið
er, og er f)á miðr aforðið enn margir hugðu og
til var ætlanda.
/ /
A Islandi var tíðinda-ár þetta góð árferð og
lieiisufar nianna í góðu lagi; vetrinn 18151—183íi
var allgóðr yfirliöfuð og snjólítill, en vorið var
kallt og gróðrlítið leiigi frameptir eð nyrðra og
vestra, rak og hafís að Jandi, en ei varð liauu
lengi landfastr ne kaupförum til tálma; fjárhöld
urðu allgóð norðan- og austanlands, en syðra og
vestra gekk peníngr magr undan, og sumstaðar
var ]>ar nökkr fellir af sauðfe, en hvörvetna nota-
lítið [icgar sumraði. Grasvöxtur var næstliðið suinar
yíir allt land allgóðr og nýtíng að óskuiu, en
haustið mikið votviðrasamt sunuanlands með gæfta-
lcysi, og varð lítið um fiskiabla; ,en góðir urðu
vetrar- og vorlilutir. Norðanlands gekk vetr snemina
í garð, en með jólaföstu breyttist veðr aptr til
batuaðar, og vóru úr því til þorraloka sunnau
vindar og snjóleysur; syðra vóru hrcggviðri og
sliddr fram um jól tíðarst, en [iá hægði til og
þornaði og gjörði gott vedr með lognum og hægu
frosti; suinstaðar gjörðu skriðulilaup og vatnsflóð
nokknrn baga, cinkuin á vestrlaudi. Dæabruuar
urðu og nokkrir austanlands á næstliðnu sumri, er
sagt 2 manneskjnr brynni [iar inni eðr dæi af þciin
nienjum, og liafa þó eigi Jjósar fi éltir aflarið.