Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 11

13
varfc þeiin meir ágengt þar, er þeir gátu komiS
f'fcnii viS. Margir aðrir voru nú og orSnír ráS-
herrum fráhverflr, sem fyrr var getíS, þúkti og
uokkrum, sem of fáar og litlar endurbaetiir lagi
eptir |)á, gildti því aS einu, þá þeim yrSi steypt
úr tign siiini, og Toriinenn ka-mi aptur til valda
mn hríS, því menn mvnili skjótt verSa leiSir á
þeim, og þaS verSa hin besta hvötþess, aS þeir
yrSi kosnir til ráfcherra, er aS sínu leiti ynni eins
mjög endurbótuin, sem Torimenn hötuSust viS
þær. Eins tóku klerkar, sem aSrir, þátt í deilum
þessum, og fetuSu þeir flestir í fótspor jardeig-
endanna , er landstrúnni fjlgSu og tíundir áttu
aS taka , þvi þeir heldu, aS þeir mjndi líSa tjón
á tíiind sinni, ef korniS felli í verSi; en klerkar
þeir þarámóti, er frábrugSna trú liöfSn, voru á
máli Vigmanna og kváSu þaS gagnstæSt anda ritn-
íngar, aS lagSnr væri skattur á lífsbjörg manna.
Yflr höfuS aS tala, lögSust þeir flestir á eitt meS
Torimönnnm , er einhvern einkarbtt eSur forrbtt-
indi höfSu, og eigi vildu missa þau, þó almenn-
íngs heillir krefSi; þóktust þeir sjá í uppástúng-
um ráSherra undanfara þess, aS öll slík forrbtt-
indi yrSi mönnum frá tekin, og því eins ser, sem
öSrum. Svo mikiS kapp lögSu menn á mál þetta,
aS ogsvo kvennmenn tóku þátt í því; raá nærri
gfeta aS sumir liafi gengist upp fyrir gó&um til-
mælum þeirra, eins og margir hafi látiS ógnanir
þeirra liræSa sig; hótuSu þær og sölumönnum,
aS kaupa eigi lcngur skart sitt né annaS er þær
viS þyrfti, veldi þeir eigi þá til fulltrúa, er þær
vildu. AS lokunum báru Torimenn frægan sigur