Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 95
tiigalsmanna, jafnvel [jó sumum liggi vi& a<5 [ijkja
uóg um vinfengi þeirra.
F r á S v í u m.
[>ar hætti Skírnir í fyrra sögunni af Svíum,
cr þeir sátu á ríkisþíngi sínu; gat hann hins
merkasta, er [>ar [>á gjörst hafði, var hitt ómerk-
8ra, er eptir þaÖ fór fram, og sleppum ver hér
aS géta [>ess. Dag 15da Júni mánaéar sagði kon-
úngur þínginu upp, hafSi [>aS þá staSiS jfir 17
mánuSi. Kikisþing Svia hnfa að undnnförnu í
nokkra stund eigi veriS raikiS annað, enn nafuið
tómt, er þeir hafa fallist á allt það, er stjórn-
endur viljað liafa, og hafi þeim ástundum sýnst
sitt hverjum, liefir það þó helst verið í smámunum.
Að vísu er það engau veginn kostur að liggja í
sífelldu stríði við stjórnendur sína, en þó er það
ætið lofsverðt að leitast vib að bæta ástand sitt
og annarra raeð öilum leifilegum hætti, og flestir
inunu á því vera, 8& lagafruinvarpið um þingskip-
uniua, er gétið var í fyrra, verði sönn lagabót,
nái það laga krafti, er líklega verður seint eður
snemma. Að vísn eiga eptir því fulltrúar allir í
saraeiuingu að ræðaura málefui rikisins, en eigi í
fernu lagi, sem fyrr hefir verið, en þó viljum vér
taka það hér fram, að þeiin skal i tvær inálstofur
skipta; munu nú þó margir af alþýðu lieldur
vilja að málstofan ein væri; er og bágt að sjá,
að nokkrir sannir hagsmunir flotið géti af tvískipt-
íugii þessari, er fnlltrúar sjálfir þó ega að velja
þá úr sinum flokki, er i efri málstofunni sitja
skulu, ncma ef menn haldið hafa, að lagafrnm-