Skírnir - 01.01.1842, Page 64

vriru óeyrÖir [tessar stjórncndnm eigi hættnlegar,
[iví lítið vt5ru þær nnnað, cnn mótþrói einn.
Af því er nú liefir sagt veriÖ af háttalagi
ráöherra og jafníngja mætti menn halda, aÖ eigi
þyrfti þeir aö ábyrsjast gjórðir sínar; en þó fer
fjærri aö svo sö, er fulltrúar gcta krafist, af) þeir
gjöri ser skil fyrir þeim öllum og ábyrgist, liafi
þeir gjört nokkuÖ ólöglega. En þetta llræddiist
ráöherrar eigi, og fór [>ó nýtt fulltrúa val íliönd;
máttu þeir samt af dómum nefndar manna og
óeyrÖunum sjá, að alþýðu mjög mislikaöi tiltektir
þeirra, en hún velur fiilltrúana, sem von er, cr
þeir eru fulltrúar liennar. En ráðherrar hafa vit-
að, aÖ fara eigi lengra enn þeiin fært var; því svo
fjarri fór, aö fulltrúar hinir nýju leggöi á þá nokk-
urn ábyrgðar auka fyrir það, er þeir gjört liiiföu,
ab þvert á raóti vóru flestir þeirra ~á raáli ráö-
herra einkum fyrst, er þeir korau á þíngib, en
þaÖ var tveim dögum eptir jól, er þíngið hófst
aptur. VirÖist af þessu auðsært, aö eitthvað myni
lögum þeim ábóta vant vera, er sl^ipa til um kosn-
íngu fulltrúa; því vart raun þó verið hafa vilji
megin hluta þjóðarinnar, að ráðherrar skyldi leng-
ursitja í völdum stniim, er auðvitað var, að meðan
þeir gjöröi þaÖ, myndi Ilinu sama fara fram, sem
fyrr, og því fretnur, sem ráðherrura tekist hafði,
aÖ fá marga embættismcnn gjörða að nefndar-
tnönnum, svo líklegt var, aö þeim nú myndi veita
öllu hægra að fá blöðin sakfelld. Eigi er ólík-
lcgt, að ofsókuir ráðherra móti blööiinum gbfi
inörgum stjórnanila annarstaöar undir hælinn til
að ofsækja blöb þau, er honum [>ykja ser inótdræg;
því meðan Frakkar incga búa nndir slíku og eyra