Skírnir - 01.01.1842, Qupperneq 114

Soldán fá hana aptur; samt var liún fengin Ala
jarll til umráða, en hann setti aptur yfir eyna
jarl sinn, er Mústafa hét. |>egar nú veldi Ala
steipt var á Sýrlandi, tðk Mústafa að fá Grikkjum
vopn i hendur; undruðust margir þetta og hugsuðu
sumir, að hann myndi vilja rífa sig lausan, en
eigi varaði þó á laungu fyrr enn hann baub þeim
að leggja aptur vopnin niður; en á þvf vóru þeir
cigi, kváðust þeir eigi mega án þeirra vera, því
þeir þyrfti sjálfir á þeim afe halda til að rífa sig
undan Soldáni, sögðu þeir sig nú og undan yfir-
ráðum hans. þegar Grikkir á meginlandinu heyrðn
þetta, þustu þeir hverr um annan þveran yfir til
eynnar, til að veita löndum sfnutn þar liðsinni; að
visu tók Ottó konúngur fyrir bænastað Soldáns
að hamla þegnura sinum frá þvf, en þó kom það
fyrir lftið, þvf vfða gátu menn skotist fram til
eynnar. Uppreistar menn höfðu f fyrstu haldið,
að voldugu þjóðirnar myndi taka málstað siun,
og eigi láta það við gángast, að þeir á ný væri
ofurseldir Tyrkjum, en í þessu brást þeim von
þeirra, því þær kváðust enga hjálp mynði veita
móti Soldáni vin sfnum, reðu þær þeim þvf til
ab gánga aptur til hlýðni við hann; sendi nú og
Soldán Tahir jarl sinn með her manna til eynnar
og loksins kom þar að, að Grikkir buðu sig til
að gefast upp, ef þeim væri allar sakir upp gefnar,
og því játtu Tyrkir; en Grikki þá, er frá megin-
landinu vóru komnir, fluttu Bretar og Frakkar
aptur heim til sfn. þannig lyktaði uin stund
þessi nppreistin. A Sýrlandi er hin mesta stjórn-
leysa, síðan það tekið var frá Ala jarli; er þar