Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 102

104
Frá Dönuin.
IleÖan frá Danrnörku er enn, sem fyrr, f>a8
í frfettura aö segja, að hi5 besta samlyndi liefir
veriÖ viÖ allar útlendar þjóöir, og friður ríkt rnill-
ura stjórnenda og þegna. A8 vísu hefir sumum.
í útlöndum ílla veriö vi5 toll þann, er af skipum
þeim skal Dönum lúka, er siglt er ígfegnum Eyrar-
sund; hefir þeim þókt slíkt tálma mjög veröslun
sinni, og horiö sig upp um þaö við stjórnendur
sína; liafa einkum Bretar, Svíar og Prnssar gjört
þaÖ; en þó haggabist eigi um frið þjóöarinnar
fyrir þaö, heldur varÖ mál þetta útkljáð með góðu
í fyrra bæði við Breta og eíns við Svía, og sinn
samuíngurinn gjörðnr við liverja þeirra, er vara
skal i hið minsta fyrst um siiin í tíu ár. Héttur
Dana til tollsins hefir verið viðurkénndur og stað-
festur / mörgum samníngum; er þeirra í því til-
liti einna merkastur sá, er ár 1645 gjörður var í
Kristjanópel; er í lionum tiudur til ýmislegur
kaupeyrir og ákveðið, hve míkinn toll gjalda skuli
af hverjum; en inargt er nú orðið fleira kaupeyr-
ir, enn þá var, og er þess því eigi gétið í samn-
íngi þessum; Danir höfðu samt hugsað að þeir og
mætti taka toll af því, þó eigi væri það nefnt, og
af sjálfsdáðum lagt toll á það; en tollurinnj á
öllum þessum kaupeyri var nú f fyrra settur nið-
ur, en þar á móti engin breytíng gjörð á tolli
þeim, er gjalda skal af-þeim kaupeyri, er nefndur
er í Kristjanópels samninginuin; skyldi og þessir
nýu samnfngar eigi f minsta raáta hagga gildi þvf,
er lionum bæri. þó sundtollurinn þannig sé nú