Skírnir - 01.01.1842, Qupperneq 53

55
valdan v(ir Frökkum; líka á honum lengi aÖ hafa
leikið hugur á, aÖ Parísarborg mætti umgirðt
verða, svo borgarlýður enga mótspirnu fengi hon-
um veitta. I fyrstu er meun sáu bréf [iessi urðu
margir forviða, flestir án efa yfir því, hve ósvifnir
menn væri að Ijúga slíku ura konúng sinn, þvi
fáir munu hafa trúað þvi, að hann gæti verið svo
undirförull, var nú og höfðað mál á móti [>eim,
er fyrir blaðinu stóð og eins þeim er laga ábyrgð
hafði á því; og þeim gefið til saka, að þeir hefði
falsað bröfin, því næst var rannsókn gjörð hjá
þeim, og fannst stór Iirúga af bröfum þessum ;
þó eigi aðalbréfin sjálf, heldur eptirrit tóm,
samt hafði embættismaður nokkur á Euglandi vitn-
að á hvert bréf, að það væri rétt ritað eptir
aðalbréfinu. Nefnðar menn gáfu nú þann úrskurð
að eigi yrði hinum ákjærðu géíið að sök , að þeir
liefði falsað bréfin. En eigi var málið látib falla
niður fyrir það; vóru þeir þá ákjærðir um, að
hafa breiðt út níð um konúng; þó var almenu
ætlan manna, að eigi yrði þeir felldir á inálinu,
nema brefin fölsuð væri eður þá ogsvo líklega,
þau eigi væri eptir konúng. Margt höfðu menn
til marks að konúugtir eigi hefði ritað slík bréf,
þvi fyrst og frerast yrði hverr skinsamur maður
og góður þegn að sjá slíkt væri lýgi, [>ar að auki
hefði konúngur aldrei ritað Talleyrand, meðan
hann hefði verið sendiherra haus á Englandi,
heldur hefði hann ritað kvennmanni nokkrum allt
þab, er liann vildi segja lionum, og Tulleyrand
aptur öðrum kvennmanni / Parísarborg allt það,
er hann vildi segja konúngi; ank þessa hefði kon-