Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 81

myndi þylja gaman í, að heyra fleira af {>ví, er
þar gjöröist, er flest var mjög markverðt, verÖum
ver samt aö hlanpa fram hjá þvi.
Mjög lætur konúngur ser annt um aö efla
vísindi og verÖslun með jjegnum sinum, og eins
mörg önnur nytsamleg fyrirtæki, og þó nokkrum
þykja kunni sumar tilskipanir hans óviðfelldnar
og nokkuð hjákátlegar, er slikt samt eigi svo
mjög teljanda.
A þýðskalandi eru að vísu ýms smáriki, en
þó álita margir þjóðverjar eigi ríki það eingöngu
æítjörð sína , er þeir eru bornir og barufæddir
í, heldur og þýðskaland allt; er slíkt og hið
náttúrlegasta, er menn tala þar allir á eina túngu
að kalla má, og hafa til samans mörg réttindi og
marga siðu, en ríkjaskiptin mjög eru gjörð af
handa hófi; gæti auðveldlega af þeim hlotist, aö
surair þjóðflokkarnir tæki sig útúr, og því fremur,
sem eigi eru sömu trúarbrögð drottnandi í öll-
um rikjunum, en slíkt yrði þá og mjög að veikla
mátt þjóöarinnar. Ymsir Prussar í sameiningu
með öðrum þjöðverjum tóku sig því í fyrra saman
um, að þeir skyldi gánga i félag nokkurt til aö
hamla sundrúngu þessari; skyidi þeir kosta kapps
um, aö efla samlyndi og samheldi millum allra þjóð-
flokkana og eyða öllum trúarbragða kur þeirra
á millum; þjódverskir- menn af öllum stéttum
skyldi vera í félagi þessu, og félags raenn ega
einnaðalf und á ári liverju, skyldi sá halfcinu verða
i aðalborgum þýðskalauds, sinu sinni hverri, un-
dir úmsjá landstjóra þess, er þar ætti löndum
að ráöa. En eigi er þó búiÖ raeð þetta; ýmsir
6*