Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 37
39
í fyrstu lángtum meira undir lionura, var þaS:
a8 koma Belgum undir sig meft tímanum, og gjöra
nokkurn liluta Belgiu a& parti Frakklands, [>ví
eptir samningi [>essum skyldi hætt veröa að taka
toil á landamærura rikjanna, en tollhringur Frakk-
iands þaráraóti færast út og leggjast utan um
frakknesku hferöSin i Beigiu; skyidi Frakkar hafa
þar toiiheimtumenn sina og alia umsjón yfir toll-
inum, en [>ó stauda Belgum skil á þeim, er gold-
inn yrÖi viS landamerki þeirra, og láta þá þarað-
auki fá fjórðúng alls þess toils, er Frökkum bæri
aS lúka. Ekki varð þó af samningi þessum; komu
þar og Bretar i leikinn, og spilltu þvi; sáu þeir,
hvílík hætta Belgura væri búin af sliku, er þeir
væri svo mannfáir í samanburði við Frakka; og-
svo hölðu þeir að það yrði kaupverðslun sinui í
Belgíu til raikils hnckkis, ef Frakkar fengi þar
svo mikil umráð. [>egar Frakkar vóru orðnir þess
voulausir, að ser royndi takast að koma þessu
frara, tóku þeir að ráðslaga við Belga um að lækka
tollinn á ýmsum kaupeyri, er fluttur væri út úr
einu landinu og ytir í hitt; voru Belgar þessa
fúsir, því þeim þókti það mikil ábata von fyrir
sig, ef þeir gæti farið að selja járn, steinkol og
smíðar sinar suður á Frakkland. Hafa þeir af
öllu [>essu mikla gnægð, en l/tið fengið selt af því
þángað, er Frakkar hafa tekið af því svo háan
toll, að 1/kt væri og þeir bannað hefði að flytja
það. Yildu Belgar aptur vilna Frökkum í, og
setja niður toll þann, er þeir hafa lagt á vinföng
þau, er til sín væri flutt. jþó Frökkum hlyti að
vera mikill liagur í að samningur þessi kæmist á,