Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 24

26
austaiiverðt Kíuaríki, á móti [ivi, að þær gjaldi
þeim viðværilegan toll af kaupeyri sfitum. Má af
þessu sem öðru sjá, hvilikir menn Bretar'eru;
því auðráðið er, afe það mætti verða þeim liin
mesta auðlegðar uppspretta, ef þeir áskildi ser
einum verslunina, og það gæti þeir, ef þeir vildi,
áli þess þó að gjöra nokkurri aunarri þjóð hið
minsta rángt til, þvi þeir heya striðið ineð öllu
af sjálfra sintia raraleika; mun því hverr verða
að játa, að þeir her, sem optar, sjái mest á virð-
íng sfna og ailra hag; spá menn nú verslun norð-
urálfu búa mikils góðs af striði þessu. Einnig
hlýtur það að verða Kínverjum sjálfum til hins
besta, ef það eigi verður rót þess, að einhver af
voidugu þjoðunum fari að ásælast lönd þeirra, og
vilji fara að leggja þá undir sig, sem vart muu þó
verða; því nái aðrar þjóðir þar verslun á annað
borð, munu þær eigi líða, að slíkt viðgángist, þar
hagsmunir sjálfra þeirra bjóða þeim þá, að reyna
til að halda höfðinu uppi áKinverjum; og er því
þetta heldur ólíklegra nú, enn fyrr. Mentuu og
uppfræðíng norðurálfu búa verður að koma með
þeim til Kinaiands, er þeir taka að hafa samgöngu
við landsfólkið, og þeim eigi lengur er meinað
að koma þángað; þjóðin hættir og að standa uppi
ein ser, og fer smámsaman að taka þátt i hinu
almenna þjóða lífi , og ef hún þolir það, án þess
að missa við það þjóðerni sitt, er hún hefir að-
skilið sig svo lcngi fráöllum öðrum þjóðum, hlýt-
ur hún við þetta að fá nýan styrk og þrótt.
þóliggur aunað eptir Breta þettaárið, eriángtum
markverðara er, oglieilsusamlegra fyrir mannkynið,