Skírnir - 01.01.1842, Side 50

52
mönnuTu [ivkir gaman, fróðleikur eður gagn i að
vita; í gumum er þá ogsvo ræöt um landsins gagn
og nauðsynjar, og fiar á raeðal ura tiltektir stjórn-
enda og embættismannna, segja menn þá optast
um leiS álit sitt um [>ær; og |)ó svo ætti að vera,
að skírt væri bæði frá kostum og löstum undir
eins, er það [>ó sjaldgæft; því í sumum er ekki
að lesa nema hól og smjaður um þá, en eptir
sumum á eigi neitt nýtt aÖ vera í gjörðum þeirra;
verða því lesenduruir, er þeir heyra alla mála-
vöxtu, að vinsa úr hið sanna, en kasta ýkjunum.
þrátt fyrir þetta leiðbeina þó blöðin mönnum opt
tii að fella rettan dóm, er þau koma mönnum til
að skoða margt hvað á fleiri vegu, enn þeim ann-
ars hefði-kuunað að koma til hugar; ogsvo er
auðsöð, hve óumræðilegt gagn verði að fljóta af
því, að tiltcktir yfírboðaranna sé gjörðar heyrum
kunnar, og hverr megi skýlaust segja álit sitt um
þær; því se þeir eigi með öllu skeitíngarlausir,
hlýtur það að aptra þeim frá margri rángsleitni
og órfettvísi; eins er það og til hins besta fyrir
sjálfa þá, ef þeir eru vandaðir menn ; því liafí
einhverju verið logið um þá á bak af óvildar
mönnum þeirra, mega þeir gánga að þvf vísu, að
frá þvf verði sagt í blöðunum aptur, ef lögin eigi
eru svo hörð, að þau hamli mönnuin frá þvf; og
gefst þeim þá færi á að hrynda þvf af sör; ann-
ars hefði þeir, ef til viíl, aldrei heyrt það, og
því orðið að búa undir álygum þeim alla æfi. En
þó þessu se nú þannig varið, eru samt rnargir
þeir stjórnendur, er eigi kunna við, að sjá gjörðir
sínar lastaðar, munu þeim og eigi þykja þær þess
verðar, se þvf slfkt eigi nema til að æsa upp fá-