Skírnir - 01.01.1842, Blaðsíða 23
25
frá, og Koolansa heitir; má þaðan verja borgina
sem hægast; ogsvo skildu þeir þar fáein her-
skip eptir, en héldn megin flotauum til móts vi5
eyna Tschúsan, því Elliot hafði eptir friöinn sleppt
henni aptur við Kínverja; þaðan ætluðu þeir sér
að beinast að aðalborginni Peking; álitu þeir að
skjótasti og besti máti, að gjöra enda á striðinu,
væri sá: að setjast um stærsta dýki það, er liggur
til borgarinnar, og meina alla aðflutninga á þvi;
myndi það olla harðinda i borginni, og keisari
þá géta gengið úr öllum grafskugga um, aÖ hon-
um eigi myndi duga, að vilja etja kappi við sig.
Mun honum eigi ætið vera rétt borin sagan af
vopna viðskiptum Kínverja og Breta, ef honum
er eigi hermt sannara frá, enn frétta blöð Kín-
verja gjöra. þannig kvað þeim ógn hnfa sagðst af
framgöngu Kínverja, er Bretar unnu borgina Amoy,
og frá mannfalli því, er Bretar þá hafi liðið; enda
hefði einir af guðunum stigið ofan af himnum
niður til sín í orustunni með ógrynni af himn-
eskum herskörpm í fylgi með sér, hefði þá villi-
mennirnjr eigi lengur fengið staðist; mannfallið
með þeim hefði orðið ógurlegt, því eigi færri,
enn sex hundruð hefði fallið af hvítu djöflunum
(það á að vera af Bretum) og eitthvað um níu
hundruð af svörtu djöflunum, (þad er af Indverj-
um frá nýlendum Breta) og þó féli því nær sem
enginn af Bretum í þetta skipti. Mælt er að
Bretar hafi nú í skilmálum við K/nverja, að þeir
bæti sér allan þann fjárskaða, er þeir hafi ollað
sér, og þarað auki láti öllum þjóðum frjálst, að
fremja verslun á hverri höfn, er þær vilja, um allt