Skírnir - 01.01.1889, Blaðsíða 13

FRIÐUR EÐA ÓFRIÐUR.
15
sambandið er. f>egar vér áttum í ófriði við Frakkland 1870,
þá var það freisting fyrir Austurrikismenn, sem áttu um sárt að
binda síðan 1866, að ráðast á forna fjandmenn. En þeir sáu, að
þó þeir ynnu sigur, þá yrðu þeir ekki betur staddir en á undan
1866, og Suður-þýzkaland mundi leita skjóls hjá Frökkum og
Prússland hjá Rússum. Vér getum heldur ekki verið
án Austurríkis; ef vér ekki styðjum það þá yflrgefur það
okkur. Vér verðum að forðast það sem hættulegast er nl. að
verða einir vors liðs; þess vegna verðum vér að styðja trausta
vini. Hatrið eitt getur ekki vakið ófrið, þvi þá yrði Frakkland
að eiga ófrið við England og Ítalíu auk vor; það hatar öll
þessi riki (hlátur). Jeg vona að þingið sé samdóma minni
pólitik við Austurríki og Itah'u (heyr).
þetta frumvarp eykur her vorn töluvert. Ef vér ekki þurfum
að halda á þeim mönnum, þá getum vér látið þá sitja heima.
þetta frumvarp gerir oss eins sterka, þegar oss liggur á,
eins og ef fjórða stórveldið gengi inn í sambandið (heyr). Jeg
held að þetta frumvarp muni gera oss örugga og draga úr
hræðslunni i blöðunum og kaupmönnunum. Vér heimtum bezt
vopn, því vér verðum að leggja sem bezt vopn í hendurnar á
hinum dýrmætasta hluta hersins, giptum mönnum yfir þrítugt
(heyr). Vér getum þá jafnvel, þó ráðizt yrði á oss tveim megin,
sett eina milión hermanna við austurlandamærin og
jafnmarga við v e sturl and amæ r i n og samt haft mil-
ión manns til viðlögu. þetta getur engin önnur þjóð
leikið oss eptir (heyr). Aðrir geta safnað jafnmörgum her-
mönnum og vér og herbúið þá, en — munurinn á gæðum
herliðslns er mikill (heyr). þeir hafa ekkert sem getur komizt
í samjöfnuð við undirforingja vora; engin þjóð í heiminum á
jafnmarga herforingja sem vér. Hvergi eru herforingjar jafn-
menntaðir, hvergi hafa þeir eins sterkan bróðurhug hver til
annars eins og hjá oss. Enginn foringi skilur við sina menn
og enginn hermaður við sinn foringja. það leika víst ekki
aðrir eptir oss (heyr, heyr). Engin reglugjörð í heiminum
getur fengið aðra foringja til að vera jafnsnjallir vorum for-
ingjum.
Háttvirtu þingmenn, ef jeg stæði upp í dag og segði: oss