Skírnir - 01.01.1889, Blaðsíða 40

42
ÞÝZKALAND.
hana án þess að hneyxlast, en það varð ekki sagt um hinar
fyrri skáldsögur hans.
Þýzkaland.
Xhe time is out of joint.
(Hamlet).
Keisaralát. Vilhjálmur I og Friðrik III. Vilhjálmur annar.
«Timinn er úr liðis> ge.ta þjóðverjar sagt með sanni. þeir
hafa misst tvo keisara árið 1888, nl. «der greise Keiser* og
»der weise Kaiser» (gamla keisarann og vitra keisarann) og
hafa nú «Reisekaiser» (ferðakeisarann) i staðinn.
Vilhjálmur fyrsti lagðist veikur 7. marz. Um kveldið 8.
marz fréttist að hann væri dáinn. En hann lifnaði við aptur
og var ekki lík fyr en kl. 81/* föstudagsmorgun 9. marz.
Hann var fæddur 22. marz 1797 og vantaði hálfan mánuð í
að vera 91 árs gamall. Hann var sonur Friðrik Vilhjálms
þriðja og var 9 ára að aldri, þegar Napóleon óð yfir Prússland.
Hann var gerður að herforingja 1807 (!) og var í ófriðnum
1814 á Frakklandi. Hann gaf sig allan við hermálum og
hafði hið mesta yndi af. Faðir hans bannaði honum að
kvongast stúlku af Radzivill-ættinni, sem hann vildi eiga. Hann
kvongaðist þá prinsessu Agústu, af Sachsen-Weimar. f>egar
uppreisnin varð í Berlín 1848, ætlaði bróðir hans sem þá var
konungur, Friðrik Vilhjálmur fjórði, að senda herliðið burtu,
en Vilhjálmur barðist á móti því; varð hann þá svo óvinsæll
að hann varð að flýja til Lundúna. Svo kom hann heim og
bróðir hans dó barnlaus 2. janúar 1861, þegar Vilhjálmur var
krýndur i Königsberg, tók hann það fram, að hann væri kon-
ungur af guðs náð. Hann jók og bjó her sinn i trássi við
þingið, enda hafði hann nú hjálp Otto von Bismarcks. J>eir
og Moltke hafa gert þýzkaland að hinu voldugasta ríki á megin-
landi Evrópu. Vilhjálmur lagði nauðugur eptir vilja Bismarcks
út í ófrið við Austurríki 1866, því bæði var það gamalt sam-
bandsríki hans og svo var hann hræddur um, að her sinn gæti
ekki staðið í Austurrikismönnum. F.n þegar fór eins og fór,