Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 6

6
fjórir tugjir manna á ferhirndri mi'lu hvurri. Um af-
bragzmenn, er so til orz tekjið, að þeír sjeu ekkji á
hvurju strái. Mundi ekkji af því ineíga ráða, að hinir
menuirnir sjeu að minsta kosti eínn á livurju strái, first
sona kveður að um þá eína saman, er öðrurn taka fram?
Mörgum verður að seígja — og er ekkji til þess tekjið
— að allir viti hitt eður þetta, þar sem “allir” gjetur
þó ekkji merkt nema marga eður nokkra. Siinnanpóst-
urinn tók so djúpt í árinui eínhvurstaðar: að víst væri
um það, allir vildu kaupa eítt band af Fjelagsritunuin á
ári, ef þau irðu prentuð að níu. Nú vita menn, (því
það hefir verið auglíst á prenti — firir vist í Skjírni,
ef ekkji víðar) að íslenzka bókmentafjelagjið hefir þau
á boðstólum, firir 16 skildínga iivurt, og kaupa fáir; og
er ekkji líklegt, fleíri irðu til að kaupa, þó þau væru
prentnð að níu, og látin kosta 6 eður 8 sinnuni meíra.
Kríngumstæöurnar heíinta því á þessum stað, að “allir”
þíði sama og fáir, og—ef tilvill — sama og alls eíngj-
inn. Kjennir ritsmiður á hörðu, ef lesendur gjöra sjer
far um til áfellis, að lafa í þeíin orðatiltækjuin, er veröa
að tómri vitleísu, þegar þau eru skjilin eptir stöfunum.
Jcír sem að öðru leíti firrtast því, og liafa það firir fjas
og íkjur, að drikkjusvall og lauslæti kjeiri nú úr liófi í
landi voru, vita líklega ekkji af því ófrægðaroröi, sem
komið er á þaö firir þessa sök meöal annarra þjóða, sem
liaft Iiafa firir sjer skjirslur embættismauna, sem ráðið
er af, livílikt að sje siðferði vort; og ekkji hafa þeír
heldur gjefið gaum að því, sem við ber hjá oss, og að
því linígur, að siðseminnar sje ekkji gjætt eíns og skjildi.
Tvennt af því, sem eínkum er liaft til inarks mn sið-
ferði þjóöanna, eru barneígnir í lausaleik og hjónaskjiln-
aðir. I einu merkasta mánaðaritinu frakkneska—Biblio-
Ihequ.e universelle, sem prentaö er í “Genf” (Geneve),
Octobre 1835—var það að furöu haft, að á Islandi væri
í 4 ár (1828-31) fiinmta hvurt baru fætt í Jausaleík eöur