Fjölnir - 01.01.1838, Qupperneq 17

17
Iiaus aflaga, so }>að veröi npp á, sem hxgast er að finna
að, })ó fieíin sem skráöi alilreí kjæmi slíkt til hngar.
Oröin ern })au vopn, sem bækurnar liafa aö bcra firir
sig, og sjen })au rángfærð er ráöist á })ær vopnlausar.
Jetta hefir f)ó dómara Fjölnis -— viljanda eður óviljanda
— oröið á hvaö eptir aunaö. Ilanu loöir í orðunum,
eöa rángfærir }>au, enn fer ekkji að })ví víöa hvar, hvaö
meíniugjiii hlaut aö vera; eða mundi okkur, t. a. m.,
hafa komiö til htigar, er viö hældum forfeöruin vorum,
aö taka upp liáttu þeírra í öllu, eíns og sitt eígi ekkji
viö hvurn tíma. Ilitt er auösjeð, hvurjum heílvita rnanni,
af orðum okkar og anda, að við vildum menn skjildu
líkjast þcím í því, að eíöa deíföinni með framtakssemi
og dugnaði. 3>að er flrjr þjóðunum eíns og hvurjum
eínstökum manni, aö þær físir ekkji að lifa upp aptur
þaö sein þær eru búnar aö Iifa. Við minntiimst forfeöra
vorra í því skjiui, að við vilduin viö værum ekkji minni
á vorri öld, enn þeír voru á sinni. Viö stærum okkur
af atorku þeírra og mentun; og þó ekkji væri aunaö til
tnerkjis um liana, enn Islendíngasagan mikla, þá ætlum
við marga þjóð hafa þótzt af minnu; og víst er hún so
mikjið suilldarverk sagan sú, aö ekkji eru margar þvílíkar
til í heíminum, og eíngjin frá þeím öldum, nema ef það
væru þær, sem um þaö leíti voru skráðar á Islandi.
Varlega cr þaö fortakaudi, aö ættjarðarástin glæöist viö
þaö, að hugleíða foruöldina síua. Naumast hefðu Grikkjir
núna í frelsisstríðinu staðið so le/ngji í Tirkjura, ef þeír
hefðu ekkji munað til þess, að þeír voru kotnnir af
þeím möniium, sem firir meír enn 2000 áruin síðan fjellu
eöa báru sigurinn úr bítum við Maraþón og Salamis.
Og bágt er að skjilja í því, hvurnig nokkruin Islendmgji
fer að þikja vænt um laudið sitt til hlítar, án þess hon-
um finnist neítt til fornaldariuuar, sem við eíguin, nje
hiröi neítt um sögurnar okkar og máiið og bókleífarnar.