Fjölnir - 01.01.1838, Síða 25

25
sitt eptir jtví sem lientiigast er? Ef)a er þaö harö-
stjiírn jarðarinnar, aö liún beri korn og liveíti, cnn ekkji
arfa og illgresi ?
Jeg ætla injer ekkji í jietta sinn að íminda mjer
fleíri ástæöur, sein teknar verdi af eðli málsins, enn
jiessar tvær, sem nú voru taklar: aö j)aö sje “ósveígj-
anlegt”, og, eptir eðli allra túngna, nmbreitanlegt, og
snúa mjer heldur að hinum, sem eru koinnar, eöa eru
væntanlegar, anuarstaðar að. Ef við horfuin leíngji í
IMáuaÖatíöindin, j)á mun okkur verða so sem litiö á riik-
semil — ást á milli jijóðana, hh. mrn.l ást á milli Daua
og Islendínga. Leggjum niður íslenzkuna, herrar inínir!
og tiiliim dönsku, so aö Danir elskji okkur! Eun er
ekkji cptir að vita hvurt Danir inundii iinua okkur öllu
meír firir jiað? Ást og vinátta ná ekkji að firóast án
virðíngar. Og haldi })ið Dönum mundi }>ikja meíra í
okkur varið, }>ó j)eír vissu j)að væri skröfuð danska út’
á Islandi? Jeg fæ mjer j)að ekkji til oröa. !>rsk
er nú auövitað, hvaða mál j)að mundi verða — rainbjöguð
danska fram eptir öllurn öldum, Ieíngur, ef til vill, cnn
danska Irði töluð í Dantnörku sjálfri, og })á væri vel að
veriö! Og í öðru lagi, j)ó að danskan okkar irði fullgóð
— hvurjii værum við bættari firir j)að, vesælir mcnn!?
Atli við irðum ekkji Islendíngar eptir sein áður, ætuin
“hráan fisk”, hresstum okkur á lísi, lægjum niðr’ í jörð-
unui, j)væum höfiiðin úr kjeítu og fremdum ímislega
siðseind og kurteísi, er suinir leggja í vanda sinn að
hæla okkur íirir? 3?aö, sein að gagni væri, kjinni aö verða
danskt, ekkji síður enu híngað til, enu hitt íslenzkt,
eíns og verið liefir. 5að er töluð danska í Noreígi; og
j)ó eru Norömenn ekkji danskjir, og voru })að ekkji meðan
ba-ði löndin liöfðu eínn konúng ifir sjer. Mundum við
})á ekkji verða j)að miklu síður, sem eruin enn ólíkari
Dönum í jijóðerni okkar og öllu háttalagi? Og hvað
irðum við j>á annað, enn brjóstumkjeunauleg aumíngja-