Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1840, Qupperneq 32

32
o. 8v. frv. — Sjálfseignarmaður Hansen: mér virðist |)að
ljdst, aö Reikjavíkíngar muni eigi geta gefiS frekari skírsl-
ur enn þær, sem vér þegar höfum fengiS. AhyrgSarhiut-
inn verSur aS öilum líkindum 70 eSa 80,000 ríkisbánka-
dalir, og brunahóta tillagiS ekki nema 200 rbd. á ári
livorju. Ef bærinn brynni allur, yrSi brunabótasjóSur-
inn aS borga út hérumbil 70,000 ríkisbánkadali í einu.
Eg get eigi séS annaS, enn aS ráSleggíng nefndaiinuar
sé til einkis, og aS öSrum kosti órétt aS vekja von
lijá Keikjavíkíngum, um að ósk þeirra muni verSa
uppfyllt, o. sv.frv. —MálafærslumaSur Rye réSi til aS
útvega skírslurnar, og kvaSst hann eigi sjá, að það gæti
gefið Reikjavíkíngum nokkra von. — Greifa Ahlefeldt þótti
það harðleikiS, að svipta Reikjavíkínga allri von um upp-
fyllíngu óskar sinnar, því þá gæfist þeim eigi annarr
kostur enn sá, aS stofnsetja brunabótafélag á Islandi, og
ef mikill húsbruni yrSi í Reikjavík, hlyti þeir samt að
fá hjálp frá Danmörku; eða mundi menn vilja láta þá
standa eina uppi? — Kapteinn Herforth kvaSst eigi geta
únyndaS sér, að fulltrúarnir fallist á ráðleggíng nefndar-
innar. — EtazráS Stenfeldt hélt, að meiru yrSi hættenn
70 eða 80 þúsundum ríkisbánkadala, því stiptamtmaðurinn á
Islandi hefði getiS þess, aS í Reikjavik væri 50 hús, en
verð þeirra gengi frá 1000 til 5000 dala, o.sv.frv. — Kon-
úngsfuiltrúinn: það hefði að vísu verið æskilegt, ef
fulttrúunuin hefði þótt þaS ráSlegt, að taka við Reikja-
vík í félag enna dönsku kaupstaða, og veita þessum bæ
það er hann vantar og má eigi án vera. En ef fulltrú-
arnir eru sannfærSir um, að þetta sé til óhags fyrir
dönsku kaupstaðina, þá krefur saungirnin aS þeir lýsi
því skýlaust yfir, og heimti eigi frekari skírslur, sem
varla munu, hvernig sem þær verSa ásigkomnar, telja
fuíltrúunura svo hughvarf, aS þeir veiti það sem beðiS
er um. AS öSru leiti virSist mér þörf á frekari skírsl-
nm o. sv. frv.