Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1840, Side 55
arins, aö sýslumenn verÖi látnir taka móti sköttum og
öðru afgjaldi fyrir konúngs hönd, en fái sjálfir ákveðin
laun; en á því muiuli ekki verÖa aII-litiI vandkvæði, vegna
þess, að ekki þarf að borga afgjaldið í peníngum, heldur
má lúka það í landaurum , og af því er líklega sprottiu
sú skipun, sem nú er á. Mer virðist upphæÖ einbættis-
skattsins'á Islandi, sú er liöfundurinu heíir tilfært, æði
stór, en efast þó ekki uin, að höfundurinn hafi rök fyrir
að hún se rett. Um það hefir og opt verið ráðgazt,
hvert ekki muudi meiga fá skatt frá Islandi af verzlun-
inni, og ieggja hann á skipin eptir stærð; kynni það til-
tæki að vera ráðlegt, ef landið yrði ekki síður birgt að
tilflutningum. þetta eru hinar fáu athugasemdir sem eg
liefi þókzt þurfa að gjöra við frumvarp þetta; og ber þær
fremur að áiíta sem efasemdir enu mótsagnir , því það
getur verið að ókunnleiki til ástandsins á Islandi liafi
valdið því, að eg hafi ekki gjörla skilið allar uppástúng-
ur höfundarins. Einsog eg hefi áður sagt, væri mikið í
varið að geta fundið betri kvarða til skattajafnaðarins, og
í því tilliti er eflaust málefni þessu gaumur gefandi fyrir
fulltrúana.— En þau eru vandkvæðin á, að fáir her á
þínginu hafa svo ski'ra hngmynd um málefni þetta, að
þeir geti mælt fram með því af sannfæringu.
Höfundurinn svaraði: Eg ætla ekki f þetta sinn að
svara öllum þeim efasemdum, er konúngs fulltrúinn hefir
látið íljósi, þó þær lýsi slíkri þekkíng á högum Islands, að
heita raáaðdáanleg, þar sem útlendur á í hlut, heldur einúngis
gjöra fáeinar athugasemdir. Eg get ekki seð, að liunilr-
aðasti partur af aleigunni se ofstór skattur — hvert sem
jarðarhundraðið er metið á 5 spesiur eða 50 — þegar
menn aðgæta allt ástandið á Islandi, og einkum hvað mikið
leigur eptir leignafe liafa aukist. Mönnum þykir og tíundiu
næsta sanngjarn og bærilegur skattur, ogerhún þó hundr-
aðasti partur af aleigiinui. Sú aðferð, til að finna jarða-
dýrleikann, sem eg liefi uppá stúngið, er hin sama og