Ný félagsrit - 01.01.1843, Blaðsíða 133

UM BKESMVINS OFBKYKK.JU.
133
nógir veríia ógæl'tar dagarnir íyrir fiskimenn, meban ek.ki
er öbru afi ýta ei,n k.ænuru þeim sem nú eru tíííkafar.
Ver&ur þab þá daglig. venja, ab fiskimenn eru ab slarka
beila og hálfa daga á milli búbanna, uns kaupmenn hafa
lánab þeim á flöskuna; kemur þar þá ab fyrir sumum,
ab þab sem aflab vcrbur er drukkib upp á ógæftar-
dögunum. .
þá er ab miunast á drykkjusvallib vib kiikjurnar,
og er þar um sannast ab segja, ab þab muni heldur
hafa farib í vöxt áseinni áruni þó nóg Iiali verib. prenlab
upp aptur af g.uf)fra;c)isbókununi gömlu. Eg ætla ab þab
muni .vera alltítt v,if> sumar kirkjur, af) þá sé svallaf
hvab mest þegar slíkt ætti helzt ab varast, Eg bendi
mef) þessu til drykkjusvalls þess, sera sumstafiar verlur
samfara altarisgaungunni; verfeur ekki meb sanni á móti
því mælt, aíi þann dag, sem gengib er til altaris,, drckka
suniir livab f'astast, og lenda ástundum í illdeiluni; er
þvílíkt athæli öllum gdbum mönnum til hrieixlis og skap-
raunar, sem vonligt er, og væri ab vísu mikillar refs-
íngar vert, og betra væri gubníbíngum slíkunt beibnum
ab vera enn ab svívirba þannig kristna trú.
Vera kann ab.sumir vilji færa þab til afbölunar, ab
i öllum löndum se pottur brotinn, og vibar se drukkib
drjúgum. eun á Islandi.5, er þab ab vísu mála sannast,
en þab er lítil bót þó fleiri sé í sömu fordæmmgunni,
því hverjiim ber ab sjá ab sér, og enginn verbur betri
fyrir þab, þó abrir finnist honum jafn argir. þab mun
og sannast ab segja, ab í fám löndum sé nú ab tiltölu
drukkib jafnmikib brerinivín sem á Islandi, og ab hvergi
sé miimi skorbur reistar vib ofdrykkjunni enn þar.
t
I útlöndum hafa nú og marmvinir allvíba tekib sig saman
til ab reisa skorbur vlb ofdrykkjunrii, bæbi nieb rituiu