Tímarit - 01.01.1870, Qupperneq 104

106
þar annað bú, en hefir sjálfur haft aðal-aðseturstað sinn
á Hrauni. Eru tvær sannanir fyrir því: Bærinn Hraun
stendur á jaðri hins gamla hrauns sem liggur í vestan-
verðu Ölfusinu, og sem hefir brunnið áður en landið
bygðist. Austanvert við bæinn er blautt mýrlendi. Nú
má sjá að hið nýa hraun, sem brann 1000, hefirrunnið
allt ofan að bænum Hrauni og niður með túninu norð-
austanvert, eða jafnvel yfir nokkurn hluta þess, og svo
allt út í Mýri. Því var ekki furða þó menn héldi, að
eldurinn mundi hlaupa á bæinn. Hjalli er löluvert aust-
ar þaðan með fjallinu, og verður ekki séð að honum
hafi verið sú hætta búin af eldinum, að líklegt mætti
þykja hann hlypi þángað. Hin sönnunin er, að á tún-
jaðrinum á Hrauni, við hið nýa hraun, er örnefni, sem
heitir «Hraun-hof», þar er nú nýlega bygt býli, sem
heitir Hof, sögðu ýmsir, að nýbýlismaðurinn hefði kall-
að það svo «af monti»; en kunnugir menn segja að
þetta örnefni liafi allt af verið þar. Nú er tún grætt
upp í hið nýja hraunið, svo ekki sér gjörla fyrir jaðri
þess þeim megin, en þó virðist liggja nærri að eldur-
inn hafi hlaupið á hofið, eða því nær, hafi það staðið
þar sem bærinn Hof stendur nú.
En virðist það auðráðið, þó þess sé ekki beinlínis
getið, að slíkur höfðíngi sem Hásteinn Atlason var, haíi
gjörst yfirmaður yfir ílestum eða öllum Flóamönnum,
og Atli son hans eptir hann. Þegar Atli dó, var Þórð-
ur í æsku, en einhver liróðurhollur, líklega Loptur hinn
gamli, hefir varðveitt föðurleifð Þórðar til handa hon-
um. Mun hann hafa tekið mannvirðíng eptir það hann
hefndi föður síns, en enginn þeirra frænda mun hafa
verið kallaður »goði«, og ekki munu þeir liafa reisthof
hér á landi. Munu allir Gaulverjar liafa haldið trygð