Gangleri - 01.08.1870, Blaðsíða 24

24
ur-og Austuramtinu, hefir þegar sjeð svo mikið gagn af
stofnun heilbrigðisneíndanna, og allir hinir skynsamari
menn munu skilja, hve miklu góðu þær geta koraið til
vegar, bæði f tilliti til þess að varna útbreiðslu næmra
sótta, og einnig með því, að stuðla til betri húsaskip-
unar og meira hreinlætis, ef þær hefðu lög og reglur við
að styðjast, eða væri gefið nokkurt vald, að ónauðsyn-
legt virðist að fara um það fleiri orðum; en með því
sú von manna hefir biugðizt, að stiptamtmaðurinn og
landlæknirinn styddu mál þetta að mun, þeir mennirnir,
sem eptir einbættisstöðu sinni hefðu getað haft livað inest
og bezt áhrif á það, verðum vjer að álíta tiltækilegast,
að fela alþingi það til ýtarlegri meðferðar.
Yjer hikum oss því eigi við að stinga upp á því,
að til næsta alþingis, 1871, verði sendar bænarskrár,
víðsvegar að úr landinu, og skorað sje á þingið, að
biðja stjórnina, að gefa reglugjörð eptir uppástunguin
þess, fyrir heilbrigðisnefndir um land allt, og sjá svo
til, að reglulegt erindisbrjef verði samið og löggylt handa
þeim
Heilbrigðisnefndarmaður.
STUTT YFIRLIT YFIR HARÐÆRI OG MANNDAUÐA
Á ÍSLANDI FRÁ BYGGINGU f>ESS.
(Framh.). Þó að seinustu 15 árin af 17. öldinni
væri því nær öll harðinda ár og versnuðu æ því meir
sem að aldamótunum dró, þá linnti þeim harðindabálki
þó eigi fyrr en 3 ár voru liðin af 18. öldinni, enda
eru þessi harðindi alkunn og almennt kölluð „aldamóta-
harðindi“; en upp frá því mátfi fyrri partur 18. aldar