Gefn - 01.01.1872, Blaðsíða 3

o
kúles hafi leyst af Prometheusi. Grikkir trúðu því, að
Herkúles hefði sókt olíuviðinu til norðurheims, þar sem
sælustaðuriun átti að vera; og þessu hefir sjálfsagt verið
ruglað saman við för Herkúlesar til Kákasus, þegar hann
leysti jötuninn.
Bls. 58 ath. 3 um Gimli. þ>etta nafn kemur einnig
fyrir hjá Snorra í Gylfaginníngu kap. 3: »þar sem heitir
Gimli eða Vingólf«. Yér höfum því nafniðátveim stöðum
í nominativo, og eg fyrir mitt leyti get ekki álitið annað
en það sé hvorugskyns.
Bls. 61 hef eg enga meiníngu látið í ljósi um »gulllæri«
Pythagorasar. Eg held nú að þaö sé einmitt merki uppá
það að menn trúðu á guðdómlegt eðli hans, og það standi
einhvern veginn líkt á því og með sólarguð Inda, er Suryas
hét: það var sagt að dýr nokkurt hefði bitið af honumhönd-
ina, svo honum var gerð hönd af gulli (eins og úlfurinn beit
höndina af Tý, þó ekki sé getið um að hann hafi fengið
hönd aptur); þegar Tantalus slátraði Pelops syni sínum til
guðaveitslu, þá varð einhverri af gyðjunum það á að eta
herðarblaðið; en guðin lífguðu hann og gerðu honum aptur
herðarblað af fílsbeini, eins og Yirgilíus segir (Georg. 3. 7:
humeroque Pelops insignis eburno). þetta eru goðasögur,
sem tala um mista limi sem aptur hafa verið gerðir úr
dýru efni og gefnir þeim sem rnistu.
Bls. 65—72. Um Exampaeus er hvergi eins ítarlega
ritað og hér. Eg hef þar gleyrnt að nefna, að Sehafarik
getur um þetta nafn (slav. Alt. 1,284 og 505), án þess þó
að láta neina meiníngu í ljósi um það aðra en þá, að hann
heldur að það merki ekki »helgar götur« og sé ekki þýtt
á grisku hjá Herodotus.
Bls. 73. Samkvæmt Schafarik, sem var lærðastur á
Slavasögu þeirra er eg hef kynni af, á Wolga engan skyld-
leika við Bolgara; hann segir og að Suomi og Suomalaiset
ekki eigi að leiðast af »suo« mýri og »míes« maður, eins